Zostań przyjacielem cerkiew.pl
750 lat od śmierci św. Arseniusza Sremca
Dominika Kovačević, 11 listopada 2016
Święty Arseniusz Sremac był uczniem największego serbskiego świętego: Sawy, pierwszego zwierzchnika serbskiej Cerkwi. Święty Arseniusz czas posługi mniszej spędził w monasterze Žiča; po odejściu świętego Sawy stał się jego następcą na tronie serbskich arcybiskupów. Przewodził serbskiej Cerkwi przez 30 lat, do swojej śmierci 28 października 1266 roku. Jest on patronem jednego z serbskich seminariów duchownych: Sremski Karlovci.
W związku z tym 10 listopada (czyli 28 października wg starego stylu), w 750. rocznicę śmierci św. Arseniusza, w monasterze Žrebaonik, gdzie spoczywają relikwie drugiego w historii arcybiskupa serbskiego, odbyły się wyjątkowe uroczystości. Boskiej Liturgii przewodniczył metropolita Czarnogóry Amfilochiusz, a asystowali mu biskup Frankfurtu i całych Niemiec Sergiusz, biskup Dioklecji Cyryl oraz emerytowany biskup zahumsko-hercegowski Atanazy. W trakcie nabożeństwa władyka Amfilochiusz bierzmował nowochrzczoną dziewczynkę niosącą imię na cześć św. Arseniusza Sremca: Arsenia.
W swoim kazaniu po Ewangelii władyka Sergiusz stwierdził, że żywot św. Arseniusza to opowieść o świętosawiu (serb. svetosavlje): Był on pierwszy świętosawcem w historii naszej Cerkwi. Był pierwszym, który widział światłość Ewangelii i Taboru w serbskiej tradycji chrześcijaństwa. Mówił, że filozofia świętosawia jest filozofią, którą się nie myśli, lecz którą się żyje. (…) To droga Ewangelii, życia w pokorze, cierpliwości i nieustannej modlitwie. Nie ma drogi bardziej wzniosłej od tej. Gdybyśmy wszyscy podążali tą drogą, przeszlibyśmy pomyślnie wszystkie próby, które jako naród mieliśmy w historii, i byśmy przeszli do Królestwa Niebieskiego.
Po Eucharystii wiernych, zgodnie z obyczajem Slavy przekazanym Serbom przez św. Sawę, a kontynuowanym przez św. Arseniusza, dokonano poświęcenia i przełamania slavskiego kolača. Na koniec wszyscy zgromadzili się na agapie.
Na podstawie: spc.rs
W związku z tym 10 listopada (czyli 28 października wg starego stylu), w 750. rocznicę śmierci św. Arseniusza, w monasterze Žrebaonik, gdzie spoczywają relikwie drugiego w historii arcybiskupa serbskiego, odbyły się wyjątkowe uroczystości. Boskiej Liturgii przewodniczył metropolita Czarnogóry Amfilochiusz, a asystowali mu biskup Frankfurtu i całych Niemiec Sergiusz, biskup Dioklecji Cyryl oraz emerytowany biskup zahumsko-hercegowski Atanazy. W trakcie nabożeństwa władyka Amfilochiusz bierzmował nowochrzczoną dziewczynkę niosącą imię na cześć św. Arseniusza Sremca: Arsenia.
W swoim kazaniu po Ewangelii władyka Sergiusz stwierdził, że żywot św. Arseniusza to opowieść o świętosawiu (serb. svetosavlje): Był on pierwszy świętosawcem w historii naszej Cerkwi. Był pierwszym, który widział światłość Ewangelii i Taboru w serbskiej tradycji chrześcijaństwa. Mówił, że filozofia świętosawia jest filozofią, którą się nie myśli, lecz którą się żyje. (…) To droga Ewangelii, życia w pokorze, cierpliwości i nieustannej modlitwie. Nie ma drogi bardziej wzniosłej od tej. Gdybyśmy wszyscy podążali tą drogą, przeszlibyśmy pomyślnie wszystkie próby, które jako naród mieliśmy w historii, i byśmy przeszli do Królestwa Niebieskiego.
Po Eucharystii wiernych, zgodnie z obyczajem Slavy przekazanym Serbom przez św. Sawę, a kontynuowanym przez św. Arseniusza, dokonano poświęcenia i przełamania slavskiego kolača. Na koniec wszyscy zgromadzili się na agapie.
Na podstawie: spc.rs
