Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Uroczystości na św. Górze Grabarce
orthodox.pl, 07 listopada 2016
6 listopada br. w Monasterze świętych Marty i Marii na Świętej Górze Grabarce odbyły się obchody święta Ikony Bogurodzicy „Wszystkich Strapionych Radość”. Ikonie tej poświęcona jest jedna z trzech cerkwi należących do kompleksu monasterskiego.
Uroczystości na Świętej Górze rozpoczęły się w przeddzień święta całonocnym czuwaniem. Następnie odprawiony został akatyst ku czci Przenajświętszej Bogurodzicy. W dzień święta była sprawowana Święta Liturgia w cerkwi Wszystkich Strapionych Radość, po której dokonano poświęcenia wody. Główna Święta Liturgia została odprawiona w cerkwi Przemienienia Pańskiego i przewodniczył jej Jego Eminencja, Wielce Błogosławiony Sawa, Metropolita Warszawski i całej Polski w asyście dziekana dakanatu siemiatyckiego ks. Andrzeja Jakimiuka oraz licznie zgromadzonego duchowieństwa.
Jego Eminencja w słowie skierowanym do wiernych nawiązał do postaci z niedzielnego czytania Ewangelicznego i wskazał, iż Chrystus na przykładzie dwóch ludzi bogacza i Łazarza ukazuje nam dwie płaszczyzny ludzkiej egzystencji. Pierwsza, to życie bezimiennego bogacza, bogatego w dobra materialne. Druga, to życie Łazarza – ubogiego, głodnego i trapionego przez liczne choroby. Obaj oni przedstawiają w sposób symboliczny dwie drogi, którymi może podążać człowiek. Bogacz reprezentuje bogactwo materialne, lecz jednocześnie ubóstwo duchowe. Łazarz – ubogi materialnie – przez swe życie przepełnione wyrzeczeniami, postem i dobrym czynem, jest w rzeczywistości bogaty w Panu. Dalsza część przypowieści ukazuje, iż bogacz został potępiony i skazany na męki, a Łazarza Bóg przeniósł na łono Abrahama. Bogacz został potępiony za to, że w niewłaściwy sposób dysponował swym bogactwem – zaślepiło go. Nie dostrzegał Łazarza, stał się niewrażliwy na potrzeby drugiego człowieka.
Jego Eminencja kontynuując podkreslił, iż współczesny człowiek bardzo często przypomina bogacza z przypowieści, a prawosławny chrześcijanin winien być jak Łazarz (Eleazar – „Ten któremu Bóg pomaga”). Dzisiejszy człowiek dąży przede wszystkim do zaspokojenia własnych potrzeb nie licząc się z innymi. Gromadzi na ziemi, a nie w niebie. Miłość zatraciła się w zachłannym upojeniu namiętnościami. Dlatego właśnie Prawosławie jest lekiem dla świata, który „znajduje się w źle”. Osoba wierząca powinna swym życiem i postępowaniem dawać przykład do naśladowania. Łazarz podczas swego ziemskiego życia niejednokrotnie cierpiał z powodu licznych przeciwności losu. W takich chwilach, gdy będziemy utrudzeni i strapieni: radość, pocieszenie, wiarę i nadzieję przyniesie nam Bogurodzica, dla której los każdego człowieka nigdy nie jest obojętny.
W trakcie Świętej Liturgii Jego Eminencja udzielił święceń kapłańskich ks. diakonowi Dionizemu Rusnakowi pełniącemu posługę przy parafii pw. Narodzenia Bogarodzicy w Mielniku.
Po odprawionej Świętej Liturgii i uroczystej procesji Jego Eminencja podziękował przełożonej monasteru – ihumeni Hermionie (Szczur), proboszczowi przyklasztornej parafii – archimandrycie Ignacemu (Pytel) oraz wszystkim mniszkom za przygotowanie Świętej Góry na ten szczególny dzień.
Obchody święta ku czci ikony Bogurodzicy „Wszystkich Strapionych Radość” na Świętej Górze Grabarce zakończyły się uroczystym obiadem, który odbył się w miłej i radosnej atmosferze.
Fot.: s. Angielina
za: orthodox.pl
Uroczystości na Świętej Górze rozpoczęły się w przeddzień święta całonocnym czuwaniem. Następnie odprawiony został akatyst ku czci Przenajświętszej Bogurodzicy. W dzień święta była sprawowana Święta Liturgia w cerkwi Wszystkich Strapionych Radość, po której dokonano poświęcenia wody. Główna Święta Liturgia została odprawiona w cerkwi Przemienienia Pańskiego i przewodniczył jej Jego Eminencja, Wielce Błogosławiony Sawa, Metropolita Warszawski i całej Polski w asyście dziekana dakanatu siemiatyckiego ks. Andrzeja Jakimiuka oraz licznie zgromadzonego duchowieństwa.
Jego Eminencja w słowie skierowanym do wiernych nawiązał do postaci z niedzielnego czytania Ewangelicznego i wskazał, iż Chrystus na przykładzie dwóch ludzi bogacza i Łazarza ukazuje nam dwie płaszczyzny ludzkiej egzystencji. Pierwsza, to życie bezimiennego bogacza, bogatego w dobra materialne. Druga, to życie Łazarza – ubogiego, głodnego i trapionego przez liczne choroby. Obaj oni przedstawiają w sposób symboliczny dwie drogi, którymi może podążać człowiek. Bogacz reprezentuje bogactwo materialne, lecz jednocześnie ubóstwo duchowe. Łazarz – ubogi materialnie – przez swe życie przepełnione wyrzeczeniami, postem i dobrym czynem, jest w rzeczywistości bogaty w Panu. Dalsza część przypowieści ukazuje, iż bogacz został potępiony i skazany na męki, a Łazarza Bóg przeniósł na łono Abrahama. Bogacz został potępiony za to, że w niewłaściwy sposób dysponował swym bogactwem – zaślepiło go. Nie dostrzegał Łazarza, stał się niewrażliwy na potrzeby drugiego człowieka.
Jego Eminencja kontynuując podkreslił, iż współczesny człowiek bardzo często przypomina bogacza z przypowieści, a prawosławny chrześcijanin winien być jak Łazarz (Eleazar – „Ten któremu Bóg pomaga”). Dzisiejszy człowiek dąży przede wszystkim do zaspokojenia własnych potrzeb nie licząc się z innymi. Gromadzi na ziemi, a nie w niebie. Miłość zatraciła się w zachłannym upojeniu namiętnościami. Dlatego właśnie Prawosławie jest lekiem dla świata, który „znajduje się w źle”. Osoba wierząca powinna swym życiem i postępowaniem dawać przykład do naśladowania. Łazarz podczas swego ziemskiego życia niejednokrotnie cierpiał z powodu licznych przeciwności losu. W takich chwilach, gdy będziemy utrudzeni i strapieni: radość, pocieszenie, wiarę i nadzieję przyniesie nam Bogurodzica, dla której los każdego człowieka nigdy nie jest obojętny.
W trakcie Świętej Liturgii Jego Eminencja udzielił święceń kapłańskich ks. diakonowi Dionizemu Rusnakowi pełniącemu posługę przy parafii pw. Narodzenia Bogarodzicy w Mielniku.
Po odprawionej Świętej Liturgii i uroczystej procesji Jego Eminencja podziękował przełożonej monasteru – ihumeni Hermionie (Szczur), proboszczowi przyklasztornej parafii – archimandrycie Ignacemu (Pytel) oraz wszystkim mniszkom za przygotowanie Świętej Góry na ten szczególny dzień.
Obchody święta ku czci ikony Bogurodzicy „Wszystkich Strapionych Radość” na Świętej Górze Grabarce zakończyły się uroczystym obiadem, który odbył się w miłej i radosnej atmosferze.
Fot.: s. Angielina
za: orthodox.pl
