Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Bezkresny ocean Prawdy
św. mnich Justyn Popowicz (tłum. Justyna Pikutin), 21 czerwca 2025
.jpg)
Pismo Święte jest w pewnym stopniu biografią Boga na ziemi. W nim Nieopisany mówi Sam o Sobie. Księgi Nowego Testamentu są biografią Tego, który przyjął ludzkie ciało. Ewangelia opowiada o tym, jak Bóg, chcąc objawić się człowiekowi, zesłał Logos (Słowo), które wcieliło się i stało się Bogoczłowiekiem. I objawił człowiekowi wszystko, co jest właściwe Bogu, wszystko, czego pragnie w odniesieniu do świata i ludzi.
Bóg Syn, Logos, objawił światu Boży plan i Bożą miłość do niego. Objawił się człowiekowi za pomocą słów w takim stopniu, w jakim ludzkie słowa mogą objąć Jego niepojętość. W Piśmie Świętym Bóg powiedział wszystko, co ten świat i jego ludzie powinni wiedzieć. Udzielił w nim odpowiedzi na wszystkie pytania. Nie ma pytania, które mogłoby nurtować ludzką duszę, a na które nie byłoby bezpośredniej lub pośredniej odpowiedzi w Piśmie Świętym. Człowiek nie może sobie wyobrazić takich pytań, na które nie ma odpowiedzi w Piśmie Świętym. Jeśli nie możesz znaleźć odpowiedzi na którekolwiek ze swoich pytań w Słowie Bożym, to albo zadałeś bezsensowne pytanie, albo nie potrafisz dostrzec zawierającej się w nim odpowiedzi.
W Piśmie Świętym Bóg pokazał, czym jest świat, skąd pochodzi, dlaczego istnieje, dokąd zmierza i jak znajduje swoje spełnienie. Mówi o tym, kim jest człowiek, skąd pochodzi, dlaczego istnieje i jaki jest jego cel. Mówi także, czym jest dobro, skąd pochodzi i dokąd prowadzi, do czego służy i jak je osiągnąć. Mówi nam również o złu, dlaczego istnieje i gdzie się kończy. Dowiadujemy się z niego, kim są sprawiedliwi i grzesznicy, jak grzesznik staje się sprawiedliwym i odwrotnie, co znaczy służyć Bogu, a co - służyć złemu.
Słowo Boże opisuje całą drogę życia człowieka od poczęcia do zmartwychwstania. Znajdziemy tam historię nieba i ziemi, ich losy, cel i zakończenie. Bóg powiedział w Piśmie Świętym wszystko, co człowiek powinien usłyszeć. Zapisana jest w nim biografia każdego człowieka bez wyjątku, gdzie każdy może znaleźć siebie szczegółowo opisanego i ukazanego: wszystkie cnoty i wady, jakie posiadamy. Znajdziecie w nim ścieżki, którymi wasza dusza i dusza każdego człowieka wznosi się od grzechu do bezgrzeszności, a także całą drogę od człowieka do Boga i od człowieka do szatana.
W Piśmie Świętym można znaleźć środki wyzwolenia z grzechu, całą historię grzechu i grzeszności, sprawiedliwości i prawości. Kiedy jesteście smutni, znajdujecie w nim pocieszenie. Jeśli jesteście przygnębieni, znajdujecie w nim radość. Jeśli jesteście rozzłoszczeni, znajdziecie pokorę. Jeśli człowiek jest lubieżny, znajdzie w nim czystość. Jeśli jest nierozsądny - mądrość; jeśli jest zły - dobroć; jeśli jest przestępcą - przebaczenie i miłosierdzie; jeśli jest mizantropem - miłość. W Piśmie Świętym znajdziecie lekarstwo na wszystkie swoje wady i błędy oraz pokarm dla wszystkich swych cnót i ascezy.
Jeśli jesteś dobry, Pismo Święte nauczy cię być jeszcze lepszym. Jeśli jesteś wrażliwy, nauczy cię anielskiej czułości. Jeśli jesteś inteligentny, nauczy cię mądrości. Jeśli kochasz piękno słów, nie ma słów piękniejszych i bardziej poruszających niż słowa w księdze Hioba, proroka Izajasza, proroków Salomona i Dawida, ewangelisty Jana i apostoła Pawła. W Piśmie Świętym rozbrzmiewa muzyka - anielska muzyka wiecznej Bożej prawdy ubranej w ludzkie słowa. Im więcej czytamy i zgłębiamy Pismo Święte, tym więcej znajdujemy powodów, by zgłębiać je dalej i nie przestawać. Jak mówił Jan Chryzostom, Pismo Święte jest jak pachnący korzeń, który staje się tym bardziej pachnący, im bardziej rozciera się go w dłoniach.
Ważne jest, aby wiedzieć, dlaczego i jak należy czytać Pismo Święte. Święci Ojcowie, zwłaszcza św. Jan Chryzostom, są dla nas najlepszymi przewodnikami w tym zakresie. Święci Ojcowie zalecają, abyśmy przygotowali się przed rozpoczęciem czytania i studiowania Pisma Świętego. Na czym polega to przygotowanie? Przede wszystkim na modlitwie. Najpierw módl się, aby Bóg oświecił twój umysł, abyś zrozumiał słowa, które czytasz, aby Bóg dał łaskę twemu sercu, abyś ty mógł poczuć prawdę i życie tych słów. Czytając Pismo Święte, uświadom sobie, że są to słowa Boga wypowiedziane bezpośrednio do ciebie. Modlitwa, wraz z innymi cnotami, czyni człowieka zdolnym do zrozumienia Pisma Świętego.
Ale jak należy czytać Pismo Święte? Z modlitwą i uwielbieniem, ponieważ w każdym słowie Pisma Świętego znajduje się kropla wiecznej Prawdy, a wszystkie jego słowa stanowią bezkresny ocean Prawdy. Pismo Święte to nie tylko księga, ale życie: „Słowa, które wam powiedziałem, są duchem i życiem” (J 6,63). Dlatego my również możemy je zrozumieć, jeśli uczynimy je duchem naszego ducha i życiem naszego życia.
Jest to księga, którą należy czytać życiem - poprzez działanie. Najpierw powinniście doświadczyć, a następnie zrozumieć. Mają tu zastosowanie słowa Zbawiciela: „Jeśli ktoś chce wolę Jego czynić, pozna, czy ta nauka jest od Boga, czy też Ja mówię od siebie" (J 7,17). Czyń, aby zrozumieć. Jest to podstawowa zasada prawosławnej egzegezy. Zwyczajem jest czytanie Pisma Świętego najpierw szybko, potem coraz wolniej, aż w końcu zaczyna się czytać słowo po słowie, ponieważ w każdym słowie odkrywa się nieskończoną prawdę i niewyrażalną tajemnicę.
Czytajcie chociaż jeden rozdział ze Starego i Nowego Testamentu dziennie, ale jednocześnie praktykujcie cnoty. Praktykujcie je, póki nie staną się nawykiem. Najpierw, powiedzmy, przebaczanie przewinień. Uczyńcie z tego swój codzienny obowiązek. Jednocześnie módlcie się: „Łaskawy Panie, daj mi miłość do tych którzy mnie obrazili!”. A jeśli uczynicie tę cnotę nawykiem, wtedy każda inna cnota stanie się łatwiejsza, i tak kolejno, aż do ostatniej.
Czytaj Pismo Święte tak często, jak tylko możesz. To, czego umysł nie rozumie, serce odczuje. A nawet jeśli umysł nie rozumie, a serce nie czuje, nadal je czytaj. Ponieważ czytając je, kontemplujesz słowo Boże w swej duszy, a ono tam nie ginie, ale stopniowo i niepostrzeżenie przechodzi do natury twej duszy. Wtedy spełnią się nad tobą słowa Zbawiciela o człowieku, który rzuca ziarno w ziemię i śpi, a ziarno kiełkuje i rośnie. Bóg daje i działa, aby to, co zostało zasiane, wzeszło.
Nie spiesz się z sukcesem, abyś nie cierpiał jak człowiek, który dziś sieje, a jutro chce żąć. Kiedy czytasz Pismo Święte, wprowadzasz do całej swej istoty zaczyn, który stopniowo rozprzestrzenia się i impregnuje twoją duszę, aż zostaniesz nasycony i zaprawiony prawdą i sprawiedliwością ewangelii. Przypowieść o siewcy i ziarnie można odnieść do każdego z nas. W Piśmie Świętym otrzymujemy ziarno Bożej prawdy. Kiedy je czytamy, siejemy to nasienie w naszych duszach, a ono pada na kamieniste i cierniste miejsca naszych dusz. Inne rzeczy również padają na dobrą glebę i przynoszą owoce. Ale gdy tylko zobaczysz i posmakujesz owocu, od tej słodyczy i radości rzucisz się do kamienistych i ciernistych miejsc swojej duszy, aby je oczyścić, zaorać i zasiać nasieniem Słowa Bożego.
Czy wiesz, kiedy człowiek staje się mądry w oczach Chrystusa? Jeśli słucha Jego słowa i jest mu posłuszny. Początkiem mądrości jest słuchanie Słowa Bożego. Każde słowo Zbawiciela ma autorytet i moc uzdrawiania z chorób cielesnych i duchowych. Zarówno w przeszłości, jak i dzisiaj, Bóg nieustannie wypowiada Swoje słowo do ciebie, do mnie i do nas wszystkich. Wszystko, co musimy zrobić, to zatrzymać się, zagłębić i przyjąć je z wiarą. A stanie się cud i nasze dusze zostaną uzdrowione: „I wypędził duchy słowem. I wszystkich chorych uzdrowił" (Mt 8,16). Czyni to również dzisiaj, ponieważ „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki” (Hbr 13,8).
Na Sądzie Ostatecznym ci, którzy nie słuchali Słowa Bożego, zostaną osądzeni. W dniu Sądu znajdą się w gorszym położeniu niż Sodoma i Gomora. Pamiętajcie, że zostaniecie pociągnięci do odpowiedzialności za to, jak traktowaliście słowo Boże, czy je słyszeliście i przyswajaliście, czy się z niego cieszyliście, czy też się go wstydziliście. Jeśli się go wstydzicie, Bóg was też będzie się wstydził: „Kto by się wstydził Mnie i słów Moich przed tym rodem nierządnym i grzesznym, tego również Syn Człowieczy będzie się wstydził, kiedy przyjdzie w chwale swego Ojca z aniołami świętymi” (Mk 8, 38). Wiele ludzkich słów jest pustych i próżnych, dlatego niewiele jest słów, za które nie będziemy sądzeni. Aby tego uniknąć, powinniśmy zgłębiać słowo Boże i uczynić je naszym własnym. Ponieważ Bóg przekazał je ludziom właśnie po to, aby je przyjęli, a wraz z nim Bożą Prawdę.
Każde słowo Zbawiciela zawiera więcej wieczności i nieśmiertelności niż wszystkie niebiosa i cała ziemia w całej historii ich istnienia. Stąd Chrystus powiedział: „Niebo i ziemia przeminą, ale słowa Moje nie przeminą” (Mt 24, 35). Oznacza to, że w słowach Zbawiciela jest Bóg i wszystko, co Boże, dlatego też nie mogą one zginąć. Kiedy człowiek przyswaja słowa Boga, staje się bardziej nieśmiertelny niż niebo i ziemia, ponieważ w tych słowach drzemie moc, która czyni człowieka nieśmiertelnym i wiecznym.
Poznawanie Pisma Świętego i wypełnianie go w praktyce czyni nas spokrewnionymi z Chrystusem. On sam to ogłosił, gdy powiedział: „Matką Moją i braćmi Moimi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wprowadzają je w czyn” (Łk 8,21). Oznacza to, że jeśli słuchasz Słowa Bożego, jeśli je czytasz, jesteś już w połowie bratem Chrystusa. A jeśli je wypełniasz, jesteś w pełni Jego bratem. Jest to radość i przywilej większy niż ten, który posiadają aniołowie.
Ze zgłębiania Pisma Świętego rozlewa się na duszę błogość, która jest nieporównywalna z niczym na ziemi. Zbawiciel mówił o tym: „Błogosławieni, są raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go” (Łk 11,28). Tajemnica Słowa Bożego jest wielka. Jest tak wielka, że nawet Druga Osoba Trójcy Świętej, Jezus Chrystus, jest nazywany w Piśmie Świętym Słowem-Logosem: „Bogiem było Słowo” (J 1, 1). Wszystkie słowa, które pochodzą od tego wiecznego i absolutnego Słowa, są pełne Boga, Bożej prawdy, wieczności i sprawiedliwości. Jeśli je słyszysz, słyszysz Boga. Jeśli je czytasz, czytasz bezpośrednio słowa Boga. Bóg Słowo stał się ciałem, stał się człowiekiem: ”I Słowo ciałem się stało, i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę Jego, chwałę, jako od Ojca Jednorodzonego - pełnego łaski i prawdy." ( J 1,14).
Słowa Zbawiciela zawierają sok nieśmiertelności, kropla po kropli wlewający się do ludzkiej duszy poprzez czytanie Jego słowa, wznosząc ją ze śmierci do życia, z nietrwałości do nieskazitelności. Zbawiciel objawia to mówiąc: „Amen, amen, powiadam wam: Kto słowa Mego słucha i wierzy Temu, który Mnie posłał, ma życie wieczne, nie stanie przed sądem, ale ze śmierci przejdzie do życia” ( J 5,24). Oznacza to, że słuchając, badając słowo Boże, poznasz nieśmiertelne i wieczne życie. Dlatego Zbawiciel mówi: „Amen, amen, mówię wam: - Jeśli ktoś słowo Moje zachowa, śmierci nie ujrzy na wieki” ( J 8,51).
Każde słowo Chrystusa jest wypełnione Bogiem, oczyszcza ludzką duszę z wszelkiego brudu. Z każdego Jego słowa płynie moc, która oczyszcza z grzechu. Dlatego Zbawiciel powiedział podczas Ostatniej Wieczerzy do swoich uczniów, nieustannych Jego słuchaczy: „Wy już czyści jesteście przez słowo, które wam powiedziałem” ( J 15, 3).
Wszystko, co zostało napisane w Piśmie Świętym, jest nazywane przez Chrystusa Pana i Jego apostołów „Słowem Bożym” i „Słowem Pana”. A jeśli nie przyjmiesz go za takowe, pozostaniesz w ciemności opornych, pustych i czerstwych ludzkich słów. Każde Jego słowo jest wypełnione Bożą prawdą, która wchodzi w duszę i uświęca ją na całą wieczność. Dlatego Zbawiciel kieruje modlitwę do Ojca z Niebios: „Poświęć ich w prawdzie Twojej; słowo Twoje prawdą jest” (J 17, 17). Jeśli nie przyjmujesz słów Chrystusa za słowo Boże, za słowo prawdy, oznacza to, że mieszka w tobie ojciec kłamstwa, który Mu się sprzeciwia.
Każde słowo Zbawiciela zawiera wiele tego, co nadprzyrodzone i łaskawe. Dusza ludzka jest napełniana łaską, gdy czyta słowo Chrystusa. Dlatego święty Apostoł nazywa całe dzieło zbawienia „słowem Jego łaski” (Dz 20,32); „słowem prawdy” (Ef 1,13); „słowem życia” (Flp 2,16). Słowo Boże, jako żywa, łaskawa moc, czyni cuda w ludziach i tworzy życie, gdy ludzie słuchają go z wiarą i przyjmują z wiarą. Wszystko jest skalane grzechem, ale też przez Słowo Boże i modlitwę, wszystko zostaje oczyszczane - każde stworzenie.
„Słowo Boże bowiem jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny: przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne rozsądzić myśli i zamiary serca” (Hbr 4,12). Nic nie jest przed nim i dla niego tajne. Słowo Boże, Logos, ma moc duchowego narodzenia i odrodzenia. Czytając je, człowiek odradza się z prawdy. Dlatego święty apostoł Jakub pisze do chrześcijan: „Zrodził nas słowem prawdy” ( Jk 1,18). A apostoł Piotr mówi tym, którzy przebywają w rozproszeniu, że narodzili się na nowo „przez słowo Boże, które jest żywe i trwa na wieki” (1 P 1,23).
Wszystkie słowa, które Bóg wypowiedział do człowieka, pochodzą od Wiecznego Słowa-Logosu, który jest Słowem życia, dającym życie wieczne. Człowiek, który tym Słowem, wznosi się ze śmierci do życia, napełniając się życiem wiecznym, staje się pogromcą śmierci i „uczestnikiem Boskiej natury” (2 P 1,4), a jego błogości nie będzie końca. Najważniejszą rzeczą w czytaniu Pisma Świętego jest wiara i uczucie miłości do Jezusa Chrystusa, ponieważ ciepło tego uczucia objawia tajemnicę każdego Jego słowa, tak jak ciepło światła słonecznego odsłania płatki wonnego kwiatu.
św. mnich Justyn Popowicz (tłum. Justyna Pikutin)
za: monastery.ru
fotografia: Adam Matyszczyk /cerkiew-sokolka.pl/
Bóg Syn, Logos, objawił światu Boży plan i Bożą miłość do niego. Objawił się człowiekowi za pomocą słów w takim stopniu, w jakim ludzkie słowa mogą objąć Jego niepojętość. W Piśmie Świętym Bóg powiedział wszystko, co ten świat i jego ludzie powinni wiedzieć. Udzielił w nim odpowiedzi na wszystkie pytania. Nie ma pytania, które mogłoby nurtować ludzką duszę, a na które nie byłoby bezpośredniej lub pośredniej odpowiedzi w Piśmie Świętym. Człowiek nie może sobie wyobrazić takich pytań, na które nie ma odpowiedzi w Piśmie Świętym. Jeśli nie możesz znaleźć odpowiedzi na którekolwiek ze swoich pytań w Słowie Bożym, to albo zadałeś bezsensowne pytanie, albo nie potrafisz dostrzec zawierającej się w nim odpowiedzi.
W Piśmie Świętym Bóg pokazał, czym jest świat, skąd pochodzi, dlaczego istnieje, dokąd zmierza i jak znajduje swoje spełnienie. Mówi o tym, kim jest człowiek, skąd pochodzi, dlaczego istnieje i jaki jest jego cel. Mówi także, czym jest dobro, skąd pochodzi i dokąd prowadzi, do czego służy i jak je osiągnąć. Mówi nam również o złu, dlaczego istnieje i gdzie się kończy. Dowiadujemy się z niego, kim są sprawiedliwi i grzesznicy, jak grzesznik staje się sprawiedliwym i odwrotnie, co znaczy służyć Bogu, a co - służyć złemu.
Słowo Boże opisuje całą drogę życia człowieka od poczęcia do zmartwychwstania. Znajdziemy tam historię nieba i ziemi, ich losy, cel i zakończenie. Bóg powiedział w Piśmie Świętym wszystko, co człowiek powinien usłyszeć. Zapisana jest w nim biografia każdego człowieka bez wyjątku, gdzie każdy może znaleźć siebie szczegółowo opisanego i ukazanego: wszystkie cnoty i wady, jakie posiadamy. Znajdziecie w nim ścieżki, którymi wasza dusza i dusza każdego człowieka wznosi się od grzechu do bezgrzeszności, a także całą drogę od człowieka do Boga i od człowieka do szatana.
W Piśmie Świętym można znaleźć środki wyzwolenia z grzechu, całą historię grzechu i grzeszności, sprawiedliwości i prawości. Kiedy jesteście smutni, znajdujecie w nim pocieszenie. Jeśli jesteście przygnębieni, znajdujecie w nim radość. Jeśli jesteście rozzłoszczeni, znajdziecie pokorę. Jeśli człowiek jest lubieżny, znajdzie w nim czystość. Jeśli jest nierozsądny - mądrość; jeśli jest zły - dobroć; jeśli jest przestępcą - przebaczenie i miłosierdzie; jeśli jest mizantropem - miłość. W Piśmie Świętym znajdziecie lekarstwo na wszystkie swoje wady i błędy oraz pokarm dla wszystkich swych cnót i ascezy.
Jeśli jesteś dobry, Pismo Święte nauczy cię być jeszcze lepszym. Jeśli jesteś wrażliwy, nauczy cię anielskiej czułości. Jeśli jesteś inteligentny, nauczy cię mądrości. Jeśli kochasz piękno słów, nie ma słów piękniejszych i bardziej poruszających niż słowa w księdze Hioba, proroka Izajasza, proroków Salomona i Dawida, ewangelisty Jana i apostoła Pawła. W Piśmie Świętym rozbrzmiewa muzyka - anielska muzyka wiecznej Bożej prawdy ubranej w ludzkie słowa. Im więcej czytamy i zgłębiamy Pismo Święte, tym więcej znajdujemy powodów, by zgłębiać je dalej i nie przestawać. Jak mówił Jan Chryzostom, Pismo Święte jest jak pachnący korzeń, który staje się tym bardziej pachnący, im bardziej rozciera się go w dłoniach.
Ważne jest, aby wiedzieć, dlaczego i jak należy czytać Pismo Święte. Święci Ojcowie, zwłaszcza św. Jan Chryzostom, są dla nas najlepszymi przewodnikami w tym zakresie. Święci Ojcowie zalecają, abyśmy przygotowali się przed rozpoczęciem czytania i studiowania Pisma Świętego. Na czym polega to przygotowanie? Przede wszystkim na modlitwie. Najpierw módl się, aby Bóg oświecił twój umysł, abyś zrozumiał słowa, które czytasz, aby Bóg dał łaskę twemu sercu, abyś ty mógł poczuć prawdę i życie tych słów. Czytając Pismo Święte, uświadom sobie, że są to słowa Boga wypowiedziane bezpośrednio do ciebie. Modlitwa, wraz z innymi cnotami, czyni człowieka zdolnym do zrozumienia Pisma Świętego.
Ale jak należy czytać Pismo Święte? Z modlitwą i uwielbieniem, ponieważ w każdym słowie Pisma Świętego znajduje się kropla wiecznej Prawdy, a wszystkie jego słowa stanowią bezkresny ocean Prawdy. Pismo Święte to nie tylko księga, ale życie: „Słowa, które wam powiedziałem, są duchem i życiem” (J 6,63). Dlatego my również możemy je zrozumieć, jeśli uczynimy je duchem naszego ducha i życiem naszego życia.
Jest to księga, którą należy czytać życiem - poprzez działanie. Najpierw powinniście doświadczyć, a następnie zrozumieć. Mają tu zastosowanie słowa Zbawiciela: „Jeśli ktoś chce wolę Jego czynić, pozna, czy ta nauka jest od Boga, czy też Ja mówię od siebie" (J 7,17). Czyń, aby zrozumieć. Jest to podstawowa zasada prawosławnej egzegezy. Zwyczajem jest czytanie Pisma Świętego najpierw szybko, potem coraz wolniej, aż w końcu zaczyna się czytać słowo po słowie, ponieważ w każdym słowie odkrywa się nieskończoną prawdę i niewyrażalną tajemnicę.
Czytajcie chociaż jeden rozdział ze Starego i Nowego Testamentu dziennie, ale jednocześnie praktykujcie cnoty. Praktykujcie je, póki nie staną się nawykiem. Najpierw, powiedzmy, przebaczanie przewinień. Uczyńcie z tego swój codzienny obowiązek. Jednocześnie módlcie się: „Łaskawy Panie, daj mi miłość do tych którzy mnie obrazili!”. A jeśli uczynicie tę cnotę nawykiem, wtedy każda inna cnota stanie się łatwiejsza, i tak kolejno, aż do ostatniej.
Czytaj Pismo Święte tak często, jak tylko możesz. To, czego umysł nie rozumie, serce odczuje. A nawet jeśli umysł nie rozumie, a serce nie czuje, nadal je czytaj. Ponieważ czytając je, kontemplujesz słowo Boże w swej duszy, a ono tam nie ginie, ale stopniowo i niepostrzeżenie przechodzi do natury twej duszy. Wtedy spełnią się nad tobą słowa Zbawiciela o człowieku, który rzuca ziarno w ziemię i śpi, a ziarno kiełkuje i rośnie. Bóg daje i działa, aby to, co zostało zasiane, wzeszło.
Nie spiesz się z sukcesem, abyś nie cierpiał jak człowiek, który dziś sieje, a jutro chce żąć. Kiedy czytasz Pismo Święte, wprowadzasz do całej swej istoty zaczyn, który stopniowo rozprzestrzenia się i impregnuje twoją duszę, aż zostaniesz nasycony i zaprawiony prawdą i sprawiedliwością ewangelii. Przypowieść o siewcy i ziarnie można odnieść do każdego z nas. W Piśmie Świętym otrzymujemy ziarno Bożej prawdy. Kiedy je czytamy, siejemy to nasienie w naszych duszach, a ono pada na kamieniste i cierniste miejsca naszych dusz. Inne rzeczy również padają na dobrą glebę i przynoszą owoce. Ale gdy tylko zobaczysz i posmakujesz owocu, od tej słodyczy i radości rzucisz się do kamienistych i ciernistych miejsc swojej duszy, aby je oczyścić, zaorać i zasiać nasieniem Słowa Bożego.
Czy wiesz, kiedy człowiek staje się mądry w oczach Chrystusa? Jeśli słucha Jego słowa i jest mu posłuszny. Początkiem mądrości jest słuchanie Słowa Bożego. Każde słowo Zbawiciela ma autorytet i moc uzdrawiania z chorób cielesnych i duchowych. Zarówno w przeszłości, jak i dzisiaj, Bóg nieustannie wypowiada Swoje słowo do ciebie, do mnie i do nas wszystkich. Wszystko, co musimy zrobić, to zatrzymać się, zagłębić i przyjąć je z wiarą. A stanie się cud i nasze dusze zostaną uzdrowione: „I wypędził duchy słowem. I wszystkich chorych uzdrowił" (Mt 8,16). Czyni to również dzisiaj, ponieważ „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki” (Hbr 13,8).
Na Sądzie Ostatecznym ci, którzy nie słuchali Słowa Bożego, zostaną osądzeni. W dniu Sądu znajdą się w gorszym położeniu niż Sodoma i Gomora. Pamiętajcie, że zostaniecie pociągnięci do odpowiedzialności za to, jak traktowaliście słowo Boże, czy je słyszeliście i przyswajaliście, czy się z niego cieszyliście, czy też się go wstydziliście. Jeśli się go wstydzicie, Bóg was też będzie się wstydził: „Kto by się wstydził Mnie i słów Moich przed tym rodem nierządnym i grzesznym, tego również Syn Człowieczy będzie się wstydził, kiedy przyjdzie w chwale swego Ojca z aniołami świętymi” (Mk 8, 38). Wiele ludzkich słów jest pustych i próżnych, dlatego niewiele jest słów, za które nie będziemy sądzeni. Aby tego uniknąć, powinniśmy zgłębiać słowo Boże i uczynić je naszym własnym. Ponieważ Bóg przekazał je ludziom właśnie po to, aby je przyjęli, a wraz z nim Bożą Prawdę.
Każde słowo Zbawiciela zawiera więcej wieczności i nieśmiertelności niż wszystkie niebiosa i cała ziemia w całej historii ich istnienia. Stąd Chrystus powiedział: „Niebo i ziemia przeminą, ale słowa Moje nie przeminą” (Mt 24, 35). Oznacza to, że w słowach Zbawiciela jest Bóg i wszystko, co Boże, dlatego też nie mogą one zginąć. Kiedy człowiek przyswaja słowa Boga, staje się bardziej nieśmiertelny niż niebo i ziemia, ponieważ w tych słowach drzemie moc, która czyni człowieka nieśmiertelnym i wiecznym.
Poznawanie Pisma Świętego i wypełnianie go w praktyce czyni nas spokrewnionymi z Chrystusem. On sam to ogłosił, gdy powiedział: „Matką Moją i braćmi Moimi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wprowadzają je w czyn” (Łk 8,21). Oznacza to, że jeśli słuchasz Słowa Bożego, jeśli je czytasz, jesteś już w połowie bratem Chrystusa. A jeśli je wypełniasz, jesteś w pełni Jego bratem. Jest to radość i przywilej większy niż ten, który posiadają aniołowie.
Ze zgłębiania Pisma Świętego rozlewa się na duszę błogość, która jest nieporównywalna z niczym na ziemi. Zbawiciel mówił o tym: „Błogosławieni, są raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go” (Łk 11,28). Tajemnica Słowa Bożego jest wielka. Jest tak wielka, że nawet Druga Osoba Trójcy Świętej, Jezus Chrystus, jest nazywany w Piśmie Świętym Słowem-Logosem: „Bogiem było Słowo” (J 1, 1). Wszystkie słowa, które pochodzą od tego wiecznego i absolutnego Słowa, są pełne Boga, Bożej prawdy, wieczności i sprawiedliwości. Jeśli je słyszysz, słyszysz Boga. Jeśli je czytasz, czytasz bezpośrednio słowa Boga. Bóg Słowo stał się ciałem, stał się człowiekiem: ”I Słowo ciałem się stało, i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę Jego, chwałę, jako od Ojca Jednorodzonego - pełnego łaski i prawdy." ( J 1,14).
Słowa Zbawiciela zawierają sok nieśmiertelności, kropla po kropli wlewający się do ludzkiej duszy poprzez czytanie Jego słowa, wznosząc ją ze śmierci do życia, z nietrwałości do nieskazitelności. Zbawiciel objawia to mówiąc: „Amen, amen, powiadam wam: Kto słowa Mego słucha i wierzy Temu, który Mnie posłał, ma życie wieczne, nie stanie przed sądem, ale ze śmierci przejdzie do życia” ( J 5,24). Oznacza to, że słuchając, badając słowo Boże, poznasz nieśmiertelne i wieczne życie. Dlatego Zbawiciel mówi: „Amen, amen, mówię wam: - Jeśli ktoś słowo Moje zachowa, śmierci nie ujrzy na wieki” ( J 8,51).
Każde słowo Chrystusa jest wypełnione Bogiem, oczyszcza ludzką duszę z wszelkiego brudu. Z każdego Jego słowa płynie moc, która oczyszcza z grzechu. Dlatego Zbawiciel powiedział podczas Ostatniej Wieczerzy do swoich uczniów, nieustannych Jego słuchaczy: „Wy już czyści jesteście przez słowo, które wam powiedziałem” ( J 15, 3).
Wszystko, co zostało napisane w Piśmie Świętym, jest nazywane przez Chrystusa Pana i Jego apostołów „Słowem Bożym” i „Słowem Pana”. A jeśli nie przyjmiesz go za takowe, pozostaniesz w ciemności opornych, pustych i czerstwych ludzkich słów. Każde Jego słowo jest wypełnione Bożą prawdą, która wchodzi w duszę i uświęca ją na całą wieczność. Dlatego Zbawiciel kieruje modlitwę do Ojca z Niebios: „Poświęć ich w prawdzie Twojej; słowo Twoje prawdą jest” (J 17, 17). Jeśli nie przyjmujesz słów Chrystusa za słowo Boże, za słowo prawdy, oznacza to, że mieszka w tobie ojciec kłamstwa, który Mu się sprzeciwia.
Każde słowo Zbawiciela zawiera wiele tego, co nadprzyrodzone i łaskawe. Dusza ludzka jest napełniana łaską, gdy czyta słowo Chrystusa. Dlatego święty Apostoł nazywa całe dzieło zbawienia „słowem Jego łaski” (Dz 20,32); „słowem prawdy” (Ef 1,13); „słowem życia” (Flp 2,16). Słowo Boże, jako żywa, łaskawa moc, czyni cuda w ludziach i tworzy życie, gdy ludzie słuchają go z wiarą i przyjmują z wiarą. Wszystko jest skalane grzechem, ale też przez Słowo Boże i modlitwę, wszystko zostaje oczyszczane - każde stworzenie.
„Słowo Boże bowiem jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny: przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne rozsądzić myśli i zamiary serca” (Hbr 4,12). Nic nie jest przed nim i dla niego tajne. Słowo Boże, Logos, ma moc duchowego narodzenia i odrodzenia. Czytając je, człowiek odradza się z prawdy. Dlatego święty apostoł Jakub pisze do chrześcijan: „Zrodził nas słowem prawdy” ( Jk 1,18). A apostoł Piotr mówi tym, którzy przebywają w rozproszeniu, że narodzili się na nowo „przez słowo Boże, które jest żywe i trwa na wieki” (1 P 1,23).
Wszystkie słowa, które Bóg wypowiedział do człowieka, pochodzą od Wiecznego Słowa-Logosu, który jest Słowem życia, dającym życie wieczne. Człowiek, który tym Słowem, wznosi się ze śmierci do życia, napełniając się życiem wiecznym, staje się pogromcą śmierci i „uczestnikiem Boskiej natury” (2 P 1,4), a jego błogości nie będzie końca. Najważniejszą rzeczą w czytaniu Pisma Świętego jest wiara i uczucie miłości do Jezusa Chrystusa, ponieważ ciepło tego uczucia objawia tajemnicę każdego Jego słowa, tak jak ciepło światła słonecznego odsłania płatki wonnego kwiatu.
św. mnich Justyn Popowicz (tłum. Justyna Pikutin)
za: monastery.ru
fotografia: Adam Matyszczyk /cerkiew-sokolka.pl/