Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Odnowienie się ikony Zbawiciela w Domu Metropolitalnym
06 czerwca 2025
W ciągu minionego tygodnia w Domu Metropolitalnym w Warszawie zaobserwowano „odnowienie się” XIX wiecznej ikony Zbawiciela, ubogaconej miniaturami z historii Mandylionu (opowieści o królu Abgarze i św. Weronice, przeniesienie ikony z Edessy do Konstantynopola). Pociemniała ikona zaczęła odzyskiwać naturalne kolory, zaskakując żywotnością barw.
W tradycji Cerkwi prawosławnej odnowienie się ikony jest zjawiskiem znanym choć rzadkim. Zazwyczaj stara, zaczerniona, obdarzona szacunkiem i modlitwą ikona, w niewytłumaczalny dla ludzkiego intelektu sposób, bez ingerencji człowieka, odzyskuje kolory, kontury i blask. Cud odnowienia się ikony często traktowany jest jako odpowiedź na modlitwy, zapowiedź mających nastąpić doświadczeń takich jak: wojna, klęska żywiołowa, a także wezwanie do modlitwy i zwrócenia się do Boga.
Historia cerkiewna odnotowuje zjawiska spektakularnego, cudownego odnowienia się ikon w całym prawosławnym świecie. Jedna z najsłynniejszych ikon w prawosławiu, Ikona Matki Bożej Iwerskiej ze św. Góry Athos była wielokrotnie świadkiem cudownych zjawisk, w tym także odnowienia. Jednym ze znanych przypadków cudownego odnowienia się ikony w Grecji można zaliczyć Ikonę Matki Bożej z Miaseny. Według tradycji ikona została wrzucona do jeziora w okresie ikonoklazmu, aby uniknąć zniszczenia. Ponad sto lat później, w 864 roku, podczas panowania cesarza Michała III, ikona miała wynurzyć się z wód jeziora, całkowicie nienaruszona. To cudowne wydarzenie zostało odnotowane w kalendarzu jako święto Matki Bożej z Miaseny, obchodzone 1/14 września. Na początku lat dwutysięcznych w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej, w cudowny sposób doszło do odnowienia namalowanej na płótnie ikony Chrystusa idącego po wodzie. Ikona po dzień dzisiejszy znajduje się w głównej świątyni monasteru.
zdjęcie: Piotr Falkowski
za: orthodox.pl
W tradycji Cerkwi prawosławnej odnowienie się ikony jest zjawiskiem znanym choć rzadkim. Zazwyczaj stara, zaczerniona, obdarzona szacunkiem i modlitwą ikona, w niewytłumaczalny dla ludzkiego intelektu sposób, bez ingerencji człowieka, odzyskuje kolory, kontury i blask. Cud odnowienia się ikony często traktowany jest jako odpowiedź na modlitwy, zapowiedź mających nastąpić doświadczeń takich jak: wojna, klęska żywiołowa, a także wezwanie do modlitwy i zwrócenia się do Boga.
Historia cerkiewna odnotowuje zjawiska spektakularnego, cudownego odnowienia się ikon w całym prawosławnym świecie. Jedna z najsłynniejszych ikon w prawosławiu, Ikona Matki Bożej Iwerskiej ze św. Góry Athos była wielokrotnie świadkiem cudownych zjawisk, w tym także odnowienia. Jednym ze znanych przypadków cudownego odnowienia się ikony w Grecji można zaliczyć Ikonę Matki Bożej z Miaseny. Według tradycji ikona została wrzucona do jeziora w okresie ikonoklazmu, aby uniknąć zniszczenia. Ponad sto lat później, w 864 roku, podczas panowania cesarza Michała III, ikona miała wynurzyć się z wód jeziora, całkowicie nienaruszona. To cudowne wydarzenie zostało odnotowane w kalendarzu jako święto Matki Bożej z Miaseny, obchodzone 1/14 września. Na początku lat dwutysięcznych w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej, w cudowny sposób doszło do odnowienia namalowanej na płótnie ikony Chrystusa idącego po wodzie. Ikona po dzień dzisiejszy znajduje się w głównej świątyni monasteru.
zdjęcie: Piotr Falkowski
za: orthodox.pl