Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Z grupą „Pielgrzymi w Bogu” w 2024 roku
31 stycznia 2025
Dziękujemy wszystkim uczestnikom pielgrzymek organizowanych przez Grupę Prawosławnych z Podlasia „Pielgrzymi w Bogu” w 2024 roku za ich udział w duchowych podróżach.
Szczególne podziękowania kierujemy na ręce naszych hierarchów PAKP za ich błogosławieństwo i modlitwę, proboszczom parafii za okazaną pomoc, a także za codzienną współpracę: redakcji Przeglądu Prawosławnego, redakcji Radia Orthodoxia i redakcji prawosławnej Radia Białystok, redakcji serwisu Cerkiew.pl, drukarni Orthdruk i wszystkim pozostałym podmiotom gospodarczym, z usług których korzystamy (przewoźnikom, ubezpieczycielowi).
1) Pierwsza pielgrzymka miała miejsce w dniach od 16 do 18 lutego z okazji 26 rocznicy śmierci matuszki Siergii Kartusziny i była to już trzecia pielgrzymka do Wilna związana z jej osobą. Pielgrzymi wzięli udział w dwóch Liturgiach – jednej w Soborze Preczystieńskim, gdzie grupka utalentowanych chórzystów z Polski dołączyła do miejscowego chóru i wspólnie śpiewała w czasie Liturgii, a następnie podczas odsłużonych: molebnia i panichidy. Potem metropolita wileński i litewski Innocenty spotkał się z pielgrzymami w monasterskiej trapieznoj.
Wieczorne nabożeństwo i niedzielna Liturgia sprawowane były w Monasterze Świętego Ducha, po czym wszyscy udali się na cmentarz i nad grobem matuszki odsłużono panichidę. Na posiłek pielgrzymi wrócili do monasterskiej trapieznoj, gdzie już czekał na nich władyka trocki Ambroży. Biesieda (druga już w historii kontaktów) z władyką trwała prawie dwie godziny. Pielgrzymi licznie zadawali pytania, na które władyka z przyjemnością odpowiadał. Wszystko to zarejestrowane zostało przez uczestniczącą w pielgrzymce Panią Ałłę Matreńczyk, a następnie opisane w dwóch artykułach w Przeglądzie Prawosławnym (wydanie czerwcowe i lipcowe).
2) Druga pielgrzymka odbyła się 19 maja, w Niedzielę Żen Mironosic, do żeńskiego monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Wojnowie. Pielgrzymi spotkali się z serdecznym przyjęciem ze strony ihumenii Agnii i sióstr. Wzięli udział w Liturgii i krestnym chodzie. W pamięć zapadło kazanie duchowego ojca monasteru, archimandryty Hermana, który powiedział: „Liturgia zaczyna się w cerkwi, ale w niej się nie kończy, jest kontynuowana także w dalszym życiu, które powinno być stałym dziękczynieniem Bogu za wszystkie Jego dary, dziękczynieniem, czyli Eucharystią”. To była pierwsza niedzielna św. Liturgia odprawiana już przez archimandrytę Hermana, który kilka dni wcześniej otrzymał mitrę z rąk władyki Jakuba w Monasterze w Zwierkach.
Na szczególną uwagę zasługuje bardzo rodzinny i międzynarodowy charakter tej pielgrzymki. Było sporo rodziców z dziećmi i osób starszych, a wśród nich trójka seniorów: Luba (lat 94), Mikołaj "Benio" (89), Antoni (86). Modlili się razem Polacy, Białorusini i Ukraińcy.
3) Trzecia pielgrzymka "Prazdnik św. Trójcy w trzech miastach" trwała od 22 do 25 czerwca i odbyła się na trasie: Druskieniki, Wilno i Jabłeczna. Prawosławni, już nie tylko z Podlasia, ale także z Warszawy, a nawet Chicago, uczcili w ten sposób Święto Zesłania Ducha Świętego oraz dzień pamięci św. Onufrego. Intensywne tempo, duże odległości do pokonania wymagały od pielgrzymów wyjątkowej wytrzymałości i zdrowia.
W ostatnim etapie do Monasteru w Jabłecznej towarzyszyli im także pielgrzymi litewscy.
4) Czwarta pielgrzymka prowadziła nad Bałtyk do litewskiej Kłajpedy. Trzy lipcowe dni spędzono w tym pięknym portowym mieście tzw. Małej Litwy nad ujściem Niemna. Kłajpeda jest siedzibą biskupa trockiego Ambrożego. Pielgrzymi przybyli na zaproszenie władyki na jego prestolnyj prazdnik św. Ziemi Ruskiej.
Na prazdnik do Kłajpedy przybył także zwierzchnik Cerkwi Prawosławnej na Litwie metropolita wileński i litewski Innocenty, który bardzo ciepło przywitał przybyłych gości.
Pobyt wypełniony był udziałem w nabożeństwach, zwiedzaniem miasta, pobytem w delfinarium, a także na plaży.
Niemałym zaskoczeniem był fakt, że zarówno władyka Ambroży, jak i metropolita Innocenty wyszli w trakcie świątecznej niedzielnej Liturgii spowiadać obecnych wiernych.
Natomiast ogromne wrażenie na pielgrzymach zrobiła nowowybudowana Cerkiew Pokrowsko-Mikołajewska z niespotykanym wewnątrz rozpisem.
Zwieńczeniem uroczystości świątecznych był koncert i obiad w ogrodzie parafialnym.
5) Piąta pielgrzymka trwająca od 4 do 6 sierpnia, zmierzała do żeńskiego Monasteru św. Marii Magdaleny w Wilnie, który znajduje się kilometr od często odwiedzanego Monasteru Świętego Ducha. Z uwagi na wakacyjny okres i piękną pogodę, w pielgrzymce uczestniczyła spora grupa rodziców z dziećmi.
6) Szósta pielgrzymka to pięciodniowa wyprawa od 23 do 27 sierpnia do monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w estońskich Piuchcicach z okazji święta Uspienija Preswiatoj Bogorodicy. Trud pielgrzymów oraz miejscowych wiernych szczególnie dał się odczuć 25 sierpnia, kiedy wszyscy uczestnicy pielgrzymki szli w 33-kilometrowym krestym chodie ze skitu św. proroka Eliasza, położonego w miejscowości Vasknarva, do monasteru piuchtickiego w Kuremäe. Estońscy pielgrzymi nieśli cudotwórczą Ikonę Uspienija Matieri Bożej, a polscy – duży drewniany krzyż przywieziony z kraju. Krzyż opisany imionami uczestników został po drodze wyświęcony w Cerkwi w Kownie (Litwa) przed Cudotworną Surdiegską Ikoną Matieri Bożej. Od tej chwili Krzyż ten będzie towarzyszył "Pielgrzymom w Bogu" w Krestnych Chodach, w których będą brać udział.
Przyjazd pielgrzymów z Polski z własnym Krzyżem wywarł ogromne wrażenia na przełożonej monasteru, matuszce ihumienii Filarecie, która błogosławiąc zarządziła, aby Krzyż szedł na początku kolumny, przed ikoną. Później podczas udzielonego wywiadu powiedziała "to pierwszy raz w ponad 100 letniej historii naszego Uspienskogo Krestnogo Chodu, aby pielgrzymi szli z własnym Krzyżem".
7) Siódma pielgrzymka (a czwarta z kręgu związanych z osobą matuszki Siergii Kartusziny) odbywała się w od 13 do 15 września, a zorganizowana była z okazji 99. rocznicy urodzin matuszki. Drugiego dnia pielgrzymi udali się na Liturgię do cerkwi Narodzenia Przenajświętszej Bogarodzicy do pobliskich Trok, będących pierwszą stolicą Litwy, dziś kilkutysięcznego bajkowego miasteczka otoczonego czterema jeziorami, z okazałym zamkiem książąt litewskich, wybudowanym na wyspie jednego z jezior w XIV wieku, a zrekonstruowanym w drugiej połowie XX wieku.
Trzeciego dnia po Liturgii w monasterze i panichidzie nad grobem matuszki Siergiji odbyła się biesieda z o. Włodzimierzem, proboszczem cerkwi św. Eufrozyny Połockiej, położonej na zabytkowym wileńskim Cmentarzu na Rossie, na którym pochowana jest matuszka. Na pamiątkę spotkania o. Włodzimierz podarował krzyż, wykonany na wzór Krzyża św. Eufrozyny Połockiej. Wszyscy pielgrzymi z należną czcią pokłonili się Krzyżowi. Po powrocie do Polski wielu wiernych również miało taką możliwość. Tuż przed prazdnikom Pokrow Matieri Bożej Krzyż został ofiarowany na ręce o. Grzegorza, proboszcza parafii św. wlkm. Jerzego Zwyciezcy w Białymstoku. A przedstawiciel grupy "Pielgrzymi w Bogu" udał się do Monasteru w Połocku, aby osobiście podziękować św. Efrozynie za ten piękny dar dla cerkwi w Polsce.
8) Ósma pielgrzymka zorganizowana była z okazji listopadowego święta Ikony Matki Bożej Wszystkich Strapionych Radość, które jest także świętem parafialnym w Druskienikach, często odwiedzanych przez grupę „Pielgrzymi w Bogu”. Trwała pięć dni, od 2 do 6 listopada, gdyż dodatkowo objęła Wilno, ponownie Troki i po raz pierwszy Michnowo, gdzie pielgrzymi odwiedzili ponad stuletnią społeczność prawosławną, wiernie zachowującą tradycyjny obraz chrześcijańskiego życia.
Na czwarty i piąty dzień, w drodze powrotnej, pielgrzymi udali się na prazdnik Matieri Bożej Wsiech Skorbiaszczich Radost’ do Druskiennik. Uroczystej świątecznej Liturgii przewodniczył metropolita wileński i litewski Innocenty.
9) Dziewiąta pielgrzymka kończąca pielgrzymkowy rok odbyła się także w listopadzie, na święto ikony Matki Bożej „Szybko Spełniającej Prośby”, które na Podlasiu od kilku lat uroczyście jest obchodzone w Terespolu. Po raz pierwszy w 14-letniej historii prazdnika, na uroczystości przybyli pielgrzymi już na Wieczernię. Władyka Abel serdecznie za to dziękował. Wieczernia w przeddzień, uroczysta świąteczna Liturgia celebrowana przez władyków Abla, Paisjusza, Atanazego i Pawła, po niej Akatyst, a na koniec panichida w intencji duszy ojca archimandryty Gabriela, którego szósta rocznica śmierci przypadała w tym dniu – to duchowy wymiar pielgrzymki.
Zwieńczeniem działań Grupy Prawosławnych z Podlasia „Pielgrzymów w Bogu” było przekazanie Ikony Trzech Świętych Męczenników Wileńskich do monasteru w Zaleszanach podczas uroczystości związanych z obchodami święta wielkiej męczennicy Katarzyny 6 grudnia. Ikona została zakupiona w Wilnie, a kiot do niej wykonany na Podlasiu z żertw ofiarodawców, których imiona przekazane zostały także na ręce matuszki ihumienii Katarzyny z prośbą o modlitwę za zdrowie. To pierwsza przekazana Ikona Trzech Świętych Męczenników Wileńskich, kolejne Grupa planuje ofiarowywać innym parafiom w Polsce.
W tym samym czasie w zaleszańskiej świątyni gościły także relikwie Świętego Krzyża i Szaty Bogarodzicy, przewiezione następnie do monasteru w Zwierkach, skąd dalej udały się w tygodniową podróż do Wilna.
Po relikwie przybyła z Litwy delegacja z biskupem trockim Ambrożym na czele. Podczas bardzo krótkiego pobytu władyka Ambroży służył razem z władyką Jakubem Wieczernię w Soborze św. Mikołaja w Białymstoku, a następnego dnia św. Liturgię w Monasterze w Zwierkach.
Przedstawiciel grupy "Pielgrzymi w Bogu" uczestniczył także w tych uroczystościach w Wilnie. Na szczególną uwagę zasługuje sobotnia (14 grudnia) Sobornaja Bożestwiennaja Liturgia, której przewodniczyli metropolita wileński i litewski Innocenty wraz z biskupem trockim Ambrożym, a towarzyszyło prawie 50 duchownych. Ponad dwa tysiące wiernych przybyłych z całej Litwy, a także z Łotwy i Estonii przeżywało ogromne duchowe doznania. Wielu wiernych miało łzy na twarzy. Krestnyj chod z relikwiami Świętego Krzyża i Szaty Bogarodzicy wokół monasterskiej cerkwi zwieńczył tę wyjątkową Liturgię. Wielokrotnie powtarzane przez metropolitę Innocentego słowa podziękowania kierowane na ręce metropolity Sawy za okazaną życzliwość i pomoc w organizacji tego wielkiego religijnego wydarzenia na Litwie, a także modlitwa za jego zdrowie miały wyjątkowy duchowy wymiar dla przedstawiciela z Polski.
To koniec wspomnień z obfitego i pełnego nadziei roku 2024. Aby podobne wydarzenia mogły się znowu powtórzyć, zapraszamy na kolejne duchowe podróżowanie w nowym 2025 roku, abyśmy modlitwą i dobrymi uczynkami sprawili, że będzie on równie obfity w duchowe przeżycia.
W imieniu grupy „Pielgrzymi w Bogu” Joanna Borowska i Adam Zacharczuk
Szczególne podziękowania kierujemy na ręce naszych hierarchów PAKP za ich błogosławieństwo i modlitwę, proboszczom parafii za okazaną pomoc, a także za codzienną współpracę: redakcji Przeglądu Prawosławnego, redakcji Radia Orthodoxia i redakcji prawosławnej Radia Białystok, redakcji serwisu Cerkiew.pl, drukarni Orthdruk i wszystkim pozostałym podmiotom gospodarczym, z usług których korzystamy (przewoźnikom, ubezpieczycielowi).
1) Pierwsza pielgrzymka miała miejsce w dniach od 16 do 18 lutego z okazji 26 rocznicy śmierci matuszki Siergii Kartusziny i była to już trzecia pielgrzymka do Wilna związana z jej osobą. Pielgrzymi wzięli udział w dwóch Liturgiach – jednej w Soborze Preczystieńskim, gdzie grupka utalentowanych chórzystów z Polski dołączyła do miejscowego chóru i wspólnie śpiewała w czasie Liturgii, a następnie podczas odsłużonych: molebnia i panichidy. Potem metropolita wileński i litewski Innocenty spotkał się z pielgrzymami w monasterskiej trapieznoj.
Wieczorne nabożeństwo i niedzielna Liturgia sprawowane były w Monasterze Świętego Ducha, po czym wszyscy udali się na cmentarz i nad grobem matuszki odsłużono panichidę. Na posiłek pielgrzymi wrócili do monasterskiej trapieznoj, gdzie już czekał na nich władyka trocki Ambroży. Biesieda (druga już w historii kontaktów) z władyką trwała prawie dwie godziny. Pielgrzymi licznie zadawali pytania, na które władyka z przyjemnością odpowiadał. Wszystko to zarejestrowane zostało przez uczestniczącą w pielgrzymce Panią Ałłę Matreńczyk, a następnie opisane w dwóch artykułach w Przeglądzie Prawosławnym (wydanie czerwcowe i lipcowe).
2) Druga pielgrzymka odbyła się 19 maja, w Niedzielę Żen Mironosic, do żeńskiego monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Wojnowie. Pielgrzymi spotkali się z serdecznym przyjęciem ze strony ihumenii Agnii i sióstr. Wzięli udział w Liturgii i krestnym chodzie. W pamięć zapadło kazanie duchowego ojca monasteru, archimandryty Hermana, który powiedział: „Liturgia zaczyna się w cerkwi, ale w niej się nie kończy, jest kontynuowana także w dalszym życiu, które powinno być stałym dziękczynieniem Bogu za wszystkie Jego dary, dziękczynieniem, czyli Eucharystią”. To była pierwsza niedzielna św. Liturgia odprawiana już przez archimandrytę Hermana, który kilka dni wcześniej otrzymał mitrę z rąk władyki Jakuba w Monasterze w Zwierkach.
Na szczególną uwagę zasługuje bardzo rodzinny i międzynarodowy charakter tej pielgrzymki. Było sporo rodziców z dziećmi i osób starszych, a wśród nich trójka seniorów: Luba (lat 94), Mikołaj "Benio" (89), Antoni (86). Modlili się razem Polacy, Białorusini i Ukraińcy.
3) Trzecia pielgrzymka "Prazdnik św. Trójcy w trzech miastach" trwała od 22 do 25 czerwca i odbyła się na trasie: Druskieniki, Wilno i Jabłeczna. Prawosławni, już nie tylko z Podlasia, ale także z Warszawy, a nawet Chicago, uczcili w ten sposób Święto Zesłania Ducha Świętego oraz dzień pamięci św. Onufrego. Intensywne tempo, duże odległości do pokonania wymagały od pielgrzymów wyjątkowej wytrzymałości i zdrowia.
W ostatnim etapie do Monasteru w Jabłecznej towarzyszyli im także pielgrzymi litewscy.
4) Czwarta pielgrzymka prowadziła nad Bałtyk do litewskiej Kłajpedy. Trzy lipcowe dni spędzono w tym pięknym portowym mieście tzw. Małej Litwy nad ujściem Niemna. Kłajpeda jest siedzibą biskupa trockiego Ambrożego. Pielgrzymi przybyli na zaproszenie władyki na jego prestolnyj prazdnik św. Ziemi Ruskiej.
Na prazdnik do Kłajpedy przybył także zwierzchnik Cerkwi Prawosławnej na Litwie metropolita wileński i litewski Innocenty, który bardzo ciepło przywitał przybyłych gości.
Pobyt wypełniony był udziałem w nabożeństwach, zwiedzaniem miasta, pobytem w delfinarium, a także na plaży.
Niemałym zaskoczeniem był fakt, że zarówno władyka Ambroży, jak i metropolita Innocenty wyszli w trakcie świątecznej niedzielnej Liturgii spowiadać obecnych wiernych.
Natomiast ogromne wrażenie na pielgrzymach zrobiła nowowybudowana Cerkiew Pokrowsko-Mikołajewska z niespotykanym wewnątrz rozpisem.
Zwieńczeniem uroczystości świątecznych był koncert i obiad w ogrodzie parafialnym.
5) Piąta pielgrzymka trwająca od 4 do 6 sierpnia, zmierzała do żeńskiego Monasteru św. Marii Magdaleny w Wilnie, który znajduje się kilometr od często odwiedzanego Monasteru Świętego Ducha. Z uwagi na wakacyjny okres i piękną pogodę, w pielgrzymce uczestniczyła spora grupa rodziców z dziećmi.
6) Szósta pielgrzymka to pięciodniowa wyprawa od 23 do 27 sierpnia do monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w estońskich Piuchcicach z okazji święta Uspienija Preswiatoj Bogorodicy. Trud pielgrzymów oraz miejscowych wiernych szczególnie dał się odczuć 25 sierpnia, kiedy wszyscy uczestnicy pielgrzymki szli w 33-kilometrowym krestym chodie ze skitu św. proroka Eliasza, położonego w miejscowości Vasknarva, do monasteru piuchtickiego w Kuremäe. Estońscy pielgrzymi nieśli cudotwórczą Ikonę Uspienija Matieri Bożej, a polscy – duży drewniany krzyż przywieziony z kraju. Krzyż opisany imionami uczestników został po drodze wyświęcony w Cerkwi w Kownie (Litwa) przed Cudotworną Surdiegską Ikoną Matieri Bożej. Od tej chwili Krzyż ten będzie towarzyszył "Pielgrzymom w Bogu" w Krestnych Chodach, w których będą brać udział.
Przyjazd pielgrzymów z Polski z własnym Krzyżem wywarł ogromne wrażenia na przełożonej monasteru, matuszce ihumienii Filarecie, która błogosławiąc zarządziła, aby Krzyż szedł na początku kolumny, przed ikoną. Później podczas udzielonego wywiadu powiedziała "to pierwszy raz w ponad 100 letniej historii naszego Uspienskogo Krestnogo Chodu, aby pielgrzymi szli z własnym Krzyżem".
7) Siódma pielgrzymka (a czwarta z kręgu związanych z osobą matuszki Siergii Kartusziny) odbywała się w od 13 do 15 września, a zorganizowana była z okazji 99. rocznicy urodzin matuszki. Drugiego dnia pielgrzymi udali się na Liturgię do cerkwi Narodzenia Przenajświętszej Bogarodzicy do pobliskich Trok, będących pierwszą stolicą Litwy, dziś kilkutysięcznego bajkowego miasteczka otoczonego czterema jeziorami, z okazałym zamkiem książąt litewskich, wybudowanym na wyspie jednego z jezior w XIV wieku, a zrekonstruowanym w drugiej połowie XX wieku.
Trzeciego dnia po Liturgii w monasterze i panichidzie nad grobem matuszki Siergiji odbyła się biesieda z o. Włodzimierzem, proboszczem cerkwi św. Eufrozyny Połockiej, położonej na zabytkowym wileńskim Cmentarzu na Rossie, na którym pochowana jest matuszka. Na pamiątkę spotkania o. Włodzimierz podarował krzyż, wykonany na wzór Krzyża św. Eufrozyny Połockiej. Wszyscy pielgrzymi z należną czcią pokłonili się Krzyżowi. Po powrocie do Polski wielu wiernych również miało taką możliwość. Tuż przed prazdnikom Pokrow Matieri Bożej Krzyż został ofiarowany na ręce o. Grzegorza, proboszcza parafii św. wlkm. Jerzego Zwyciezcy w Białymstoku. A przedstawiciel grupy "Pielgrzymi w Bogu" udał się do Monasteru w Połocku, aby osobiście podziękować św. Efrozynie za ten piękny dar dla cerkwi w Polsce.
8) Ósma pielgrzymka zorganizowana była z okazji listopadowego święta Ikony Matki Bożej Wszystkich Strapionych Radość, które jest także świętem parafialnym w Druskienikach, często odwiedzanych przez grupę „Pielgrzymi w Bogu”. Trwała pięć dni, od 2 do 6 listopada, gdyż dodatkowo objęła Wilno, ponownie Troki i po raz pierwszy Michnowo, gdzie pielgrzymi odwiedzili ponad stuletnią społeczność prawosławną, wiernie zachowującą tradycyjny obraz chrześcijańskiego życia.
Na czwarty i piąty dzień, w drodze powrotnej, pielgrzymi udali się na prazdnik Matieri Bożej Wsiech Skorbiaszczich Radost’ do Druskiennik. Uroczystej świątecznej Liturgii przewodniczył metropolita wileński i litewski Innocenty.
9) Dziewiąta pielgrzymka kończąca pielgrzymkowy rok odbyła się także w listopadzie, na święto ikony Matki Bożej „Szybko Spełniającej Prośby”, które na Podlasiu od kilku lat uroczyście jest obchodzone w Terespolu. Po raz pierwszy w 14-letniej historii prazdnika, na uroczystości przybyli pielgrzymi już na Wieczernię. Władyka Abel serdecznie za to dziękował. Wieczernia w przeddzień, uroczysta świąteczna Liturgia celebrowana przez władyków Abla, Paisjusza, Atanazego i Pawła, po niej Akatyst, a na koniec panichida w intencji duszy ojca archimandryty Gabriela, którego szósta rocznica śmierci przypadała w tym dniu – to duchowy wymiar pielgrzymki.
Zwieńczeniem działań Grupy Prawosławnych z Podlasia „Pielgrzymów w Bogu” było przekazanie Ikony Trzech Świętych Męczenników Wileńskich do monasteru w Zaleszanach podczas uroczystości związanych z obchodami święta wielkiej męczennicy Katarzyny 6 grudnia. Ikona została zakupiona w Wilnie, a kiot do niej wykonany na Podlasiu z żertw ofiarodawców, których imiona przekazane zostały także na ręce matuszki ihumienii Katarzyny z prośbą o modlitwę za zdrowie. To pierwsza przekazana Ikona Trzech Świętych Męczenników Wileńskich, kolejne Grupa planuje ofiarowywać innym parafiom w Polsce.
W tym samym czasie w zaleszańskiej świątyni gościły także relikwie Świętego Krzyża i Szaty Bogarodzicy, przewiezione następnie do monasteru w Zwierkach, skąd dalej udały się w tygodniową podróż do Wilna.
Po relikwie przybyła z Litwy delegacja z biskupem trockim Ambrożym na czele. Podczas bardzo krótkiego pobytu władyka Ambroży służył razem z władyką Jakubem Wieczernię w Soborze św. Mikołaja w Białymstoku, a następnego dnia św. Liturgię w Monasterze w Zwierkach.
Przedstawiciel grupy "Pielgrzymi w Bogu" uczestniczył także w tych uroczystościach w Wilnie. Na szczególną uwagę zasługuje sobotnia (14 grudnia) Sobornaja Bożestwiennaja Liturgia, której przewodniczyli metropolita wileński i litewski Innocenty wraz z biskupem trockim Ambrożym, a towarzyszyło prawie 50 duchownych. Ponad dwa tysiące wiernych przybyłych z całej Litwy, a także z Łotwy i Estonii przeżywało ogromne duchowe doznania. Wielu wiernych miało łzy na twarzy. Krestnyj chod z relikwiami Świętego Krzyża i Szaty Bogarodzicy wokół monasterskiej cerkwi zwieńczył tę wyjątkową Liturgię. Wielokrotnie powtarzane przez metropolitę Innocentego słowa podziękowania kierowane na ręce metropolity Sawy za okazaną życzliwość i pomoc w organizacji tego wielkiego religijnego wydarzenia na Litwie, a także modlitwa za jego zdrowie miały wyjątkowy duchowy wymiar dla przedstawiciela z Polski.
To koniec wspomnień z obfitego i pełnego nadziei roku 2024. Aby podobne wydarzenia mogły się znowu powtórzyć, zapraszamy na kolejne duchowe podróżowanie w nowym 2025 roku, abyśmy modlitwą i dobrymi uczynkami sprawili, że będzie on równie obfity w duchowe przeżycia.
W imieniu grupy „Pielgrzymi w Bogu” Joanna Borowska i Adam Zacharczuk
