Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Pielgrzymka z Bractwem TŚH do parafii św. Barbary w Milejczycach
22 grudnia 2024
Dnia 16 grudnia, z inicjatywy Bractwa Cerkiewnego Trzech Świętych Hierarchów, odbyła się pielgrzymka z Białegostoku do cerkwi pw. św. wielkomęczennicy Barbary w Milejczycach (powiat siemiatycki) na nabożeństwo całonocnego czuwania (cs. wsienocznoho bdienija) przed świętem parafialnym tamtejszej prawosławnej wspólnoty.
Nabożeństwu przewodniczył proboszcz miejscowej parafii - o. Marek Drużba, a współcelebrował - o. Krzysztof Wojcieszuk z parafii Narodzenia Bogurodzicy w Mielniku. Śpiewał chór parafialny pod dyrekcją matuszki Elżbiety Wojcieszuk.
W cerkwi parafialnej w Milejczycach znajdują się relikwie św. Barbary, męczennicy z przełomu III/IV w., żyjącej za czasów prześladowcy chrześcijan - cesarza rzymskiego Dioklecjana. Św. Barbara swą miłość do jedynego Boga i Zbawiciela Jezusa Chrystusa postawiła ponad dostatek życiowy, więzy pokrewieństwa, a wreszcie ponad własne życie, doznając ze strony niechrześcijańskiego otoczenia nie tylko poniżenia i tortur, ale nawet skrajnej nienawiści ze strony własnego ojca, który końcowo okazał się jej katem.
Milejczyce zostały założone w 1516 r. jako miasto królewskie, otrzymując z rąk króla polskiego Zygmunta I Starego prawa miejskie magdeburskie. Wzmianki historyczne potwierdzają, że wraz z powstaniem miasta powstały także: cerkiew parafialna św. Barbary oraz cerkiew pw. św. Mikołaja (na terenie prawosławnego monasteru męskiego). Milejczyccy prawosławni odrzucili unię papieską z 1596r. (zachowane dokumenty historyczne potwierdzają np., że na obradującym w tym samym 1596 r. pod przewodnictwem egzarchy patriarchy konstantynopolitanskiego Nicefora i w obecności księcia Konstantego Ostrogskiego synodzie antyunijnym w Brześciu podpis przeciwko postanowieniom unii papieskiej złożył m. in. ówczesny proboszcz milejczyckiej parafii (podpisany jako cyt.: „Leontij, protopop Warwarinskij s Milejczyc”). Prawdopodobnie w XVII w. cerkiew św. Barbary została przejęta przez unitów (na pocz. XVIII w. była już unicka), zaś w 1839 r. pieczę nad nią na powrót przejęła społeczność prawosławna. Cerkiew spłonęła podczas pożaru miasta w 1859r. W 1895 r. wspomnianą wcześniej cerkiew św. Mikołaja przeniesiono do miejscowości Zubacze, a w samych Milejczycach w 1900 r. odbudowano na nowo (w dotychczasowym jej miejscu) cerkiew św. Barbary. W cerkwi zachowała się do dziś ikona św. Barbary z pocz. XVII w.
Po nabożeństwie wsienocznoho bdienija w milejczyckiej cerkwi pielgrzymi doświadczyli serdecznej gościnności proboszcza o. Marka, matuszki Katarzyny i ich rodziny oraz parafian, uczestnicząc w poczęstunku przygotowanym bezpośrednio przez parafianki zrzeszone w Kołach Gospodyń Wiejskich „Rakowianki” i „Stokrotka”. Spotkanie, a także drogę powrotną wypełniły rozmowy, wspólne śpiewanie kolęd i modlitwy.
Dzięki pielgrzymce białostoccy pielgrzymi mieli możliwość modlitewnie uczcić pamięć św. Barbary, uczestniczyć w nabożeństwie przed jej relikwiami, zapoznać się z życiem prawosławnej wspólnoty w Milejczycach oraz poznać fragment wielowiekowej historii prawosławia na Podlasiu.
Autorstwo tekstu: Katarzyna Kolada, Piotr Jurczuk
Zdjęcia: Irena Matys, Katarzyna Kolada
Nabożeństwu przewodniczył proboszcz miejscowej parafii - o. Marek Drużba, a współcelebrował - o. Krzysztof Wojcieszuk z parafii Narodzenia Bogurodzicy w Mielniku. Śpiewał chór parafialny pod dyrekcją matuszki Elżbiety Wojcieszuk.
W cerkwi parafialnej w Milejczycach znajdują się relikwie św. Barbary, męczennicy z przełomu III/IV w., żyjącej za czasów prześladowcy chrześcijan - cesarza rzymskiego Dioklecjana. Św. Barbara swą miłość do jedynego Boga i Zbawiciela Jezusa Chrystusa postawiła ponad dostatek życiowy, więzy pokrewieństwa, a wreszcie ponad własne życie, doznając ze strony niechrześcijańskiego otoczenia nie tylko poniżenia i tortur, ale nawet skrajnej nienawiści ze strony własnego ojca, który końcowo okazał się jej katem.
Milejczyce zostały założone w 1516 r. jako miasto królewskie, otrzymując z rąk króla polskiego Zygmunta I Starego prawa miejskie magdeburskie. Wzmianki historyczne potwierdzają, że wraz z powstaniem miasta powstały także: cerkiew parafialna św. Barbary oraz cerkiew pw. św. Mikołaja (na terenie prawosławnego monasteru męskiego). Milejczyccy prawosławni odrzucili unię papieską z 1596r. (zachowane dokumenty historyczne potwierdzają np., że na obradującym w tym samym 1596 r. pod przewodnictwem egzarchy patriarchy konstantynopolitanskiego Nicefora i w obecności księcia Konstantego Ostrogskiego synodzie antyunijnym w Brześciu podpis przeciwko postanowieniom unii papieskiej złożył m. in. ówczesny proboszcz milejczyckiej parafii (podpisany jako cyt.: „Leontij, protopop Warwarinskij s Milejczyc”). Prawdopodobnie w XVII w. cerkiew św. Barbary została przejęta przez unitów (na pocz. XVIII w. była już unicka), zaś w 1839 r. pieczę nad nią na powrót przejęła społeczność prawosławna. Cerkiew spłonęła podczas pożaru miasta w 1859r. W 1895 r. wspomnianą wcześniej cerkiew św. Mikołaja przeniesiono do miejscowości Zubacze, a w samych Milejczycach w 1900 r. odbudowano na nowo (w dotychczasowym jej miejscu) cerkiew św. Barbary. W cerkwi zachowała się do dziś ikona św. Barbary z pocz. XVII w.
Po nabożeństwie wsienocznoho bdienija w milejczyckiej cerkwi pielgrzymi doświadczyli serdecznej gościnności proboszcza o. Marka, matuszki Katarzyny i ich rodziny oraz parafian, uczestnicząc w poczęstunku przygotowanym bezpośrednio przez parafianki zrzeszone w Kołach Gospodyń Wiejskich „Rakowianki” i „Stokrotka”. Spotkanie, a także drogę powrotną wypełniły rozmowy, wspólne śpiewanie kolęd i modlitwy.
Dzięki pielgrzymce białostoccy pielgrzymi mieli możliwość modlitewnie uczcić pamięć św. Barbary, uczestniczyć w nabożeństwie przed jej relikwiami, zapoznać się z życiem prawosławnej wspólnoty w Milejczycach oraz poznać fragment wielowiekowej historii prawosławia na Podlasiu.
Autorstwo tekstu: Katarzyna Kolada, Piotr Jurczuk
Zdjęcia: Irena Matys, Katarzyna Kolada
