Zostań przyjacielem cerkiew.pl
2 minuty z Ojcami: wojna przeciwko namiętnościom
10 grudnia 2024
Święty Izaak Syryjczyk pisał:
Fragment pochodzi z książki: Św. Izaak z Niniwy, Gramatyka życia duchowego, tłum. i red. ks. Jan Słomka, Wydawnictwo M, Kraków 2010, s. 87-88.
Wybór tekstu: Jakub Oniszczuk
Doskonałą cnotą pustelnika jest stałość pamięci o Bogu. Ale czym jest owa przyjacielska stałość w pamięci o Bogu? To jest uległość wobec Niego, aby zachować Jego dary. Gdy to się dzieje, w człowieku zamieszkują rozsądek i stanowczość. Ponieważ Bóg jest obecny w świadomości za pośrednictwem gorliwości, jaka w niej zamieszkuje.
Kiedy medytacja w Bogu i gorliwość o Niego panują nad duszą, wiedz wtedy, że jesteś blisko znalezienia odpoczynku od zażartych walk i od wojen przeciwko namiętnościom. Ponieważ zjednoczenie z Bogiem jest doskonałością świadomości.
Wiedz o tym, że wszystkie myśli, jakie pociągają cię ku pokojowi, pobudzają cię do czystości, i wszystkie myśli, które cię pociągają do rozmów z ludźmi, pobudzają cię do tego, co nieczyste. Jak ciągnie ptaka do ziarna, które leży w pułapce, tak mamią wymówki, by ulec namiętnościom.
Kto odsuwa się od świata, ten także ucina dyskusje z nieczystymi myślami i z troskami tego świata. Wiemy, że ten, kto kocha nieczyste myśli, kocha także ich dzieła. Natomiast ten, kto czuje wstręt do tych spraw, dzięki swojej świadomości, nie kocha także ich widoku. Ten nie ma potrzeby znajdować żadnego motywu dla przymuszenia swojej duszy, aby oddaliła się od nieczystych myśli. Przecież ten, kto czuje wstręt do jakiegoś człowieka, nie chce go widzieć.
Jeżeli znienawidziliśmy wszystkie sprawy światowe, wtedy nawet myśl o nich nudzi nas i drażni. Wiadomo przecież, że my nie kochamy tego wszystkiego ani jego przyczyn. A zatem, jeżeli nie kochamy przyczyn, to myśl nieczysta staje się myślą nic nie znaczącą, która nie ma żadnej mocy, aby wytoczyć nam wojnę.
Kiedy medytacja w Bogu i gorliwość o Niego panują nad duszą, wiedz wtedy, że jesteś blisko znalezienia odpoczynku od zażartych walk i od wojen przeciwko namiętnościom. Ponieważ zjednoczenie z Bogiem jest doskonałością świadomości.
Wiedz o tym, że wszystkie myśli, jakie pociągają cię ku pokojowi, pobudzają cię do czystości, i wszystkie myśli, które cię pociągają do rozmów z ludźmi, pobudzają cię do tego, co nieczyste. Jak ciągnie ptaka do ziarna, które leży w pułapce, tak mamią wymówki, by ulec namiętnościom.
Kto odsuwa się od świata, ten także ucina dyskusje z nieczystymi myślami i z troskami tego świata. Wiemy, że ten, kto kocha nieczyste myśli, kocha także ich dzieła. Natomiast ten, kto czuje wstręt do tych spraw, dzięki swojej świadomości, nie kocha także ich widoku. Ten nie ma potrzeby znajdować żadnego motywu dla przymuszenia swojej duszy, aby oddaliła się od nieczystych myśli. Przecież ten, kto czuje wstręt do jakiegoś człowieka, nie chce go widzieć.
Jeżeli znienawidziliśmy wszystkie sprawy światowe, wtedy nawet myśl o nich nudzi nas i drażni. Wiadomo przecież, że my nie kochamy tego wszystkiego ani jego przyczyn. A zatem, jeżeli nie kochamy przyczyn, to myśl nieczysta staje się myślą nic nie znaczącą, która nie ma żadnej mocy, aby wytoczyć nam wojnę.
Fragment pochodzi z książki: Św. Izaak z Niniwy, Gramatyka życia duchowego, tłum. i red. ks. Jan Słomka, Wydawnictwo M, Kraków 2010, s. 87-88.
Wybór tekstu: Jakub Oniszczuk