Zostań przyjacielem cerkiew.pl
2 minuty z Ojcami: Nie prowadź podwójnego życia
19 grudnia 2024
Św. Grzegorz z Nyssy pisze:
Fragment pochodzi z książki: Św. Grzegorz z Nyssy, O naśladowaniu Boga, przeł. i opr. ks. Józef Naumowicz, Wydawnictwo „M”, Kraków 2001, s. 110-111.
Wybór tekstu: Jakub Oniszczuk.
„Gdy będziesz młócił ziarno – mówi błogosławiony Mojżesz – nie połączysz na swym klepisku zwierząt różnego gatunku, na przykład wołu i osła, ale połączysz zwierzęta tego samego rodzaju. Nie utkasz razem wełny z lnem ani lnu z wełną w tym samym ubraniu. Na ziemię nie zasiejesz jednocześnie dwóch odmiennych ziaren ani też jednego po drugim w ciągu roku. Dla zrodzenia potomstwa nie złączysz ze sobą zwierząt odmiennych gatunków, ale te, które są tego samego rodzaju” (por. Pwt 22,9-10, Kpł 19,19).
Jakie znaczenie mają te zagadkowe słowa? Wskazują, że w tej samej duszy nie powinny razem przebywać zło i cnota. Nie można dzielić swego życia między przeciwstawne rzeczy, jednocześnie pielęgnując w tej samej duszy oset i zboże. Oblubienica Chrystusa nie powinna dać się uwieść Jego wrogom. Nie może ona nosić w sobie światła i zarazem rodzić ciemności. Z natury nie połączą się ze sobą: działanie cnoty i zła. Jaka bowiem przyjaźń może istnieć między powściągliwością i nieopanowaniem? Jaka zgodność między występkiem i prawością? Jaka jest wspólnota światła z ciemnością? Czy zawsze jeden ustąpi drugiemu i czy nie będzie walczył z drugim o miejsce, gdy ten go atakuje?
Dlatego trzeba, by mądry ogrodnik jakby z pitnego i dobrego źródła wydawał czysty strumień życia, wolny od wszelkiego brudu. Winien on znać jedynie Boże pola, uprawiać je przez całe życie i nigdy ich nie opuszczać. A jeśli jakieś obce myśli skrycie wyrosną pośród owoców cnoty, Ten, który wszystko widzi, dostrzegając twe trudy, swą mocą natychmiast wytnie ów fałszywy i podstępny korzeń złych myśli, zanim wypuści on pędy.
Łaska Ducha, która niszczy nasiona zła, od razu towarzyszy trwającym gorliwie przy trudach związanych z praktyką cnoty. Kto zawsze obecny jest przy Bogu, nie może utracić nadziei ani też nie pozostanie bez obrony.
Jakie znaczenie mają te zagadkowe słowa? Wskazują, że w tej samej duszy nie powinny razem przebywać zło i cnota. Nie można dzielić swego życia między przeciwstawne rzeczy, jednocześnie pielęgnując w tej samej duszy oset i zboże. Oblubienica Chrystusa nie powinna dać się uwieść Jego wrogom. Nie może ona nosić w sobie światła i zarazem rodzić ciemności. Z natury nie połączą się ze sobą: działanie cnoty i zła. Jaka bowiem przyjaźń może istnieć między powściągliwością i nieopanowaniem? Jaka zgodność między występkiem i prawością? Jaka jest wspólnota światła z ciemnością? Czy zawsze jeden ustąpi drugiemu i czy nie będzie walczył z drugim o miejsce, gdy ten go atakuje?
Dlatego trzeba, by mądry ogrodnik jakby z pitnego i dobrego źródła wydawał czysty strumień życia, wolny od wszelkiego brudu. Winien on znać jedynie Boże pola, uprawiać je przez całe życie i nigdy ich nie opuszczać. A jeśli jakieś obce myśli skrycie wyrosną pośród owoców cnoty, Ten, który wszystko widzi, dostrzegając twe trudy, swą mocą natychmiast wytnie ów fałszywy i podstępny korzeń złych myśli, zanim wypuści on pędy.
Łaska Ducha, która niszczy nasiona zła, od razu towarzyszy trwającym gorliwie przy trudach związanych z praktyką cnoty. Kto zawsze obecny jest przy Bogu, nie może utracić nadziei ani też nie pozostanie bez obrony.
Fragment pochodzi z książki: Św. Grzegorz z Nyssy, O naśladowaniu Boga, przeł. i opr. ks. Józef Naumowicz, Wydawnictwo „M”, Kraków 2001, s. 110-111.
Wybór tekstu: Jakub Oniszczuk.