Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Istota Cerkwi
oprac. A.M.S., 28 lipca 2022
Święty Maksym Wyznawca: Cerkiew jest obrazem i wizerunkiem Boga. Jedność Boga w Świętej Trójcy jednoczy wiernych Cerkwi. Wierni przyjmując Słowo Boże w Cerkwi stają się jej członkami i zostają odrodzeni Świętym Duchem. Wszyscy członkowie Cerkwi, jednocząc się ze sobą łaską Świętego Ducha i mocą wiary, stanowią wspólnotę i jedność z Trójjedynym Bogiem.
Święty ap. Paweł naucza, że wszyscy zgromadzeni w Cerkwi przez Jezusa Chrystusa stają się „dalekimi i bliskimi” i mają w jednym Świętym Duchu przystęp do Ojca (Ef 2,18).
W dniu Pięćdziesiątnicy Bóg uświęcił Cerkiew przez zesłanie Świętego Ducha: „Rozdawałeś ogniste języki, wszystkich wezwałeś do jedności” (kondakion Pięćdziesiątnicy). Tylko Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, Który jest przed wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich (Ef 4,56). Jest tylko jedna Cerkiew Boga Żywego, filar i podpora prawdy (1 Tym 3,15). Cerkiew jest Ciałem Chrystusowym, którego głową jest Chrystus, a wszyscy, którzy w Niego wierzą, są członkami, wszyscy zostali napojeni jednym Świętym Duchem (1 Kor 12,8).
Istota prawosławnego nauczania o Cerkwi ad intra (do wnętrza) sprowadza się do słów modlitwy arcykapłańskiej naszego Zbawiciela, którą przekazuje ap. Jan Teolog: Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni w Nas jedno byli, żeby świat uwierzył, iż Ty Mnie wysłałeś (J 17,21).
Cerkiew rozpowszechniona jest wśród licznych narodów na całej ziemi. Jest to Jedna, Święta Apostolska Cerkiew Prawosławna, stanowiąca duchową łączność ze wszystkimi Cerkwiami Lokalnymi. Zjednoczona jest jedną wspólną nauką, jednymi sakramentami na czele ze św. Eucharystią. Każda Cerkiew lokalna, kierowana przez kanonicznego biskupa, pozostaje w pełnej jedności ze wszystkimi Cerkwiami lokalnymi. W tym zawarta jest moc i siła św. Cerkwi.
Święty Cyprian z Kartaginy nauczał, że jedność Cerkwi trwa w Chrystusie i rozpowszechnia się po całym świecie w nieograniczonej liczbie jej członków. Jedność ciała Cerkwi pozostaje niepodzielna. Dlatego też poza Cerkwią nie ma jedności z Chrystusem, bowiem nie ma uświęcającej łaski Świętego Ducha, który działa w świętych sakramentach. Poza Cerkwią nie może być zbawienia. Każdy odstępca, schizmatyk jest wrogiem ołtarza, buntownikiem przeciwko ofierze Chrystusa, zdrajcą w stosunku do wiary, a w stosunku do pobożności duchowym bluźniercą i samobójcą.
Święty Bazyli Wielki dodaje, że schizma, odstępstwo rodzi się z namiętności i pychy, karmi się nienawiścią, wzmacnia zawiść i waśnie. Cerkiew zostaje opuszczona przez jej marnotrawne dzieci; kiedy one odchodzą, ona pozostaje w pełni swojej świętości.
Błogosławiony Augustyn stwierdza, że kto znajduje się poza Cerkwią, nie ma Świętego Ducha.
Święty ap. Paweł pisze: Jedno ciało i jeden Duch stanowi jedno Ciało Cerkwi (1 Kor 12,13). Człowiek odcięty od ciała, chociaż posiada formę zewnętrzną, nie ma jednak życia, tak samo i osoba oddzielona od Cerkwi. Dlatego poza Cerkwią nie ma zbawienia.
Święty Jan Chryzostom wzywał: Nic tak nie obraża Boga jak podziały Cerkwi. Jeśli uczynimy nawet tysiące dobrych uczynków, a zniszczymy jedność Cerkwi, to zostajemy potępieni.
Święty Cyprian z Kartaginy stwierdza: Poza Cerkwią nie ma prawowitego kapłaństwa, prawdziwej ofiary eucharystycznej, albowiem takie kapłaństwo nie ma uświęcającej łaski Świętego Ducha, a zatem zbawienia.
fotografia: Vit4570 / orthphoto.net /
Święty ap. Paweł naucza, że wszyscy zgromadzeni w Cerkwi przez Jezusa Chrystusa stają się „dalekimi i bliskimi” i mają w jednym Świętym Duchu przystęp do Ojca (Ef 2,18).
W dniu Pięćdziesiątnicy Bóg uświęcił Cerkiew przez zesłanie Świętego Ducha: „Rozdawałeś ogniste języki, wszystkich wezwałeś do jedności” (kondakion Pięćdziesiątnicy). Tylko Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, Który jest przed wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich (Ef 4,56). Jest tylko jedna Cerkiew Boga Żywego, filar i podpora prawdy (1 Tym 3,15). Cerkiew jest Ciałem Chrystusowym, którego głową jest Chrystus, a wszyscy, którzy w Niego wierzą, są członkami, wszyscy zostali napojeni jednym Świętym Duchem (1 Kor 12,8).
Istota prawosławnego nauczania o Cerkwi ad intra (do wnętrza) sprowadza się do słów modlitwy arcykapłańskiej naszego Zbawiciela, którą przekazuje ap. Jan Teolog: Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni w Nas jedno byli, żeby świat uwierzył, iż Ty Mnie wysłałeś (J 17,21).
Cerkiew rozpowszechniona jest wśród licznych narodów na całej ziemi. Jest to Jedna, Święta Apostolska Cerkiew Prawosławna, stanowiąca duchową łączność ze wszystkimi Cerkwiami Lokalnymi. Zjednoczona jest jedną wspólną nauką, jednymi sakramentami na czele ze św. Eucharystią. Każda Cerkiew lokalna, kierowana przez kanonicznego biskupa, pozostaje w pełnej jedności ze wszystkimi Cerkwiami lokalnymi. W tym zawarta jest moc i siła św. Cerkwi.
Święty Cyprian z Kartaginy nauczał, że jedność Cerkwi trwa w Chrystusie i rozpowszechnia się po całym świecie w nieograniczonej liczbie jej członków. Jedność ciała Cerkwi pozostaje niepodzielna. Dlatego też poza Cerkwią nie ma jedności z Chrystusem, bowiem nie ma uświęcającej łaski Świętego Ducha, który działa w świętych sakramentach. Poza Cerkwią nie może być zbawienia. Każdy odstępca, schizmatyk jest wrogiem ołtarza, buntownikiem przeciwko ofierze Chrystusa, zdrajcą w stosunku do wiary, a w stosunku do pobożności duchowym bluźniercą i samobójcą.
Święty Bazyli Wielki dodaje, że schizma, odstępstwo rodzi się z namiętności i pychy, karmi się nienawiścią, wzmacnia zawiść i waśnie. Cerkiew zostaje opuszczona przez jej marnotrawne dzieci; kiedy one odchodzą, ona pozostaje w pełni swojej świętości.
Błogosławiony Augustyn stwierdza, że kto znajduje się poza Cerkwią, nie ma Świętego Ducha.
Święty ap. Paweł pisze: Jedno ciało i jeden Duch stanowi jedno Ciało Cerkwi (1 Kor 12,13). Człowiek odcięty od ciała, chociaż posiada formę zewnętrzną, nie ma jednak życia, tak samo i osoba oddzielona od Cerkwi. Dlatego poza Cerkwią nie ma zbawienia.
Święty Jan Chryzostom wzywał: Nic tak nie obraża Boga jak podziały Cerkwi. Jeśli uczynimy nawet tysiące dobrych uczynków, a zniszczymy jedność Cerkwi, to zostajemy potępieni.
Święty Cyprian z Kartaginy stwierdza: Poza Cerkwią nie ma prawowitego kapłaństwa, prawdziwej ofiary eucharystycznej, albowiem takie kapłaństwo nie ma uświęcającej łaski Świętego Ducha, a zatem zbawienia.
fotografia: Vit4570 / orthphoto.net /