Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Nasi święci rodacy
metropolita Włodzimierz (Sabodan) (tłum. Stefan Dmitruk), 26 czerwca 2022
Cerkiew i jej wierni codziennie oddają cześć świętym osobom. Tak postępujemy, ponieważ modląc się do świętych, uświęcamy się ich cnotami i świętością.
W pierwszą niedzielę po święcie Pięćdziesiątnicy - Zesłaniu Ducha Świętego na Apostołów, czyli w dniu celebrowania przez Cerkiew swych narodzin - wspominamy pamięć wszystkich świętych. Większość z nich, z imienia, występuje w kalendarzu cerkiewnym, ale jest spora grupa sług Bożych nieznanych światu.
Drugą Niedzielę po Pięćdziesiątnicy poświęcono pamięci naszych rodaków w celu oddania im czci. To święto wzywa nas do uczczenia sprawiedliwych Bożych, naśladowania ich wiary, świętości i pobożnego życia. Codziennie Cerkiew zwraca się w modlitwach do setek świętych osób, a przez ich modlitwy oświęcone są nasze dusze.
Nie mając możliwości zwrócenia się bezpośrednio do osoby wysoko usytuowanej w hierarchii, staramy się znaleźć pośredników, którzy pomogą to zrobić. W podobny sposób odbywa się to w świecie duchowym. To nie dlatego, że nie mamy możliwości bezpośredniego zwracania się do samego Boga, albo dlatego, że Bóg nas nie słyszy. On, jako kochający nas Ojciec, przyjmuje każdego, kto przychodzi do Niego, ale ma taką wolę, abyśmy zwracali się do świętych, kontaktowali się z nimi. Jednając się z Bogiem, uświadamiamy sobie Jego świętość, jednocześnie rozmyślając o swoim życiu i jego celu oraz o własnym powołaniu.
Możliwość kontaktowania się ze świętymi w jednej chrześcijańskiej rodzinie, w wierze i miłości, czystości, świętości oraz modlitwie, to dar Boży, za który koniecznie należy dziękować. Prawdziwą Bożą łaską jest to, że mamy tylu świętych w Cerkwi. Każdy z nas ma własnego świętego opiekuna, którego imię nosi.
Liczni święci Boży przypominają wiernym, że wszyscy jesteśmy wezwani do świętości. Każdy z nas, tutaj na ziemi, ma możliwość zdobycia daru Świętego Ducha, który nas uświęca i wysławia.
Dlaczego cieszymy się ze świętości? Dlaczego Cerkiew wzywa nas, byśmy stali się świętymi podobnie jak nasz Pan Bóg? Dlaczego ta cnota jest niezbędna wierzącemu?
Nasz cel to upodobnienie się do Boga. Świętość to nasze wezwanie i niezbędny warunek do tego, to radość i szczęście w Bogu. Przypomnijmy słowa świętego apostoła Piotra, który zobaczył chwałę Bożą na Górze Tabor i zakrzyknął: „Panie! Dobrze nam tu być” (Mt 17,4), albo inne jego słowa: „Panie! Do kogo pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego” (J 6, 68).
Stan świętości to radość i szczęście w Bogu, który jest Źródłem tego. Tej radości nie da się opisać. Można ją tylko odczuć. Przypomnijmy świętych męczenników, którzy cierpieli, doznając nieznośnych fizycznych cierpień, oraz byli przepełnieni nie dającą się opisać radością i światłem. Uświęceni zostali nie tylko męczennicy, ale też miejsca ich cierpień: Koloseum rzymskie, place lub więzienia. Dla większości otaczających ich ludzi było to niezrozumiałe. Były też takie osoby, które dzieliły radość świętych męczenników, wyznając: „Ja też jestem chrześcijaninem”.
„…Gdzie Ja jestem, tam i sługa mój będzie” (J 12, 26). Modląc się do świętych, powinniśmy starać się upodobnić do ich życia, a szczególnie świętości, która prowadzi nas do domu Ojca Niebiańskiego. Na przykładzie życia świętych, którzy żyli w różnych epokach, w różnych warunkach i podobali się Bogu, Święta Cerkiew uczy, byśmy troszczyli się o nasz stan duchowy, abyśmy dbając o ciało, nie zapominali o własnej duszy, wezwanej do świętości i życia wiecznego.
Ani Chrystus, ani Cerkiew, ani nasza wiara nie wymagają od nas jakichś nadprzyrodzonych czy heroicznych czynów. Były czasy, kiedy wierni przelewali krew i oddawali życie za Chrystusa. Tego od nas Bóg nie wymaga. Jesteśmy szczęśliwi, mamy dobrobyt [1], możemy swobodnie modlić się, doskonalić się, w otwarty sposób wyznawać naszą wiarę.
Bądźmy wdzięczni Bogu „przedziwnemu w swoich świętych” (prokimenon, ton 4). W modlitwach skierowanych do świętych Bożych prośmy ich o miłość, pokój, czystość i świętość. Amiń.
metropolita Włodzimierz (Sabodan)
Przypisy:
[1] Kazanie zostało wygłoszone przed wybuchem wojny rosyjsko-ukraińskiej w 2014 roku. Kontekst społeczny słów metropolity Włodzimierza, między 2014 a 2022 rokiem, w Ukrainie zmienił się całkowicie, szczególnie po rosyjskiej inwazji trwającej od 24 lutego 2022 roku.
Więcej o znaczeniu II Niedzieli po Pięćdziesiątnicy – Dominika Kovačević - Niedziela Wszystkich Świętych Lokalnych
Na zdj.: ikona Świętych Ziemi Chełmskiej i Podlaskiej (za: http://www.lublin.cerkiew.pl)
Źródło:
http://orthodox.org.ua
z języka ukraińskiego tłumaczył: Stefan Dmitruk
W pierwszą niedzielę po święcie Pięćdziesiątnicy - Zesłaniu Ducha Świętego na Apostołów, czyli w dniu celebrowania przez Cerkiew swych narodzin - wspominamy pamięć wszystkich świętych. Większość z nich, z imienia, występuje w kalendarzu cerkiewnym, ale jest spora grupa sług Bożych nieznanych światu.
Drugą Niedzielę po Pięćdziesiątnicy poświęcono pamięci naszych rodaków w celu oddania im czci. To święto wzywa nas do uczczenia sprawiedliwych Bożych, naśladowania ich wiary, świętości i pobożnego życia. Codziennie Cerkiew zwraca się w modlitwach do setek świętych osób, a przez ich modlitwy oświęcone są nasze dusze.
Nie mając możliwości zwrócenia się bezpośrednio do osoby wysoko usytuowanej w hierarchii, staramy się znaleźć pośredników, którzy pomogą to zrobić. W podobny sposób odbywa się to w świecie duchowym. To nie dlatego, że nie mamy możliwości bezpośredniego zwracania się do samego Boga, albo dlatego, że Bóg nas nie słyszy. On, jako kochający nas Ojciec, przyjmuje każdego, kto przychodzi do Niego, ale ma taką wolę, abyśmy zwracali się do świętych, kontaktowali się z nimi. Jednając się z Bogiem, uświadamiamy sobie Jego świętość, jednocześnie rozmyślając o swoim życiu i jego celu oraz o własnym powołaniu.
Możliwość kontaktowania się ze świętymi w jednej chrześcijańskiej rodzinie, w wierze i miłości, czystości, świętości oraz modlitwie, to dar Boży, za który koniecznie należy dziękować. Prawdziwą Bożą łaską jest to, że mamy tylu świętych w Cerkwi. Każdy z nas ma własnego świętego opiekuna, którego imię nosi.
Liczni święci Boży przypominają wiernym, że wszyscy jesteśmy wezwani do świętości. Każdy z nas, tutaj na ziemi, ma możliwość zdobycia daru Świętego Ducha, który nas uświęca i wysławia.
Dlaczego cieszymy się ze świętości? Dlaczego Cerkiew wzywa nas, byśmy stali się świętymi podobnie jak nasz Pan Bóg? Dlaczego ta cnota jest niezbędna wierzącemu?
Nasz cel to upodobnienie się do Boga. Świętość to nasze wezwanie i niezbędny warunek do tego, to radość i szczęście w Bogu. Przypomnijmy słowa świętego apostoła Piotra, który zobaczył chwałę Bożą na Górze Tabor i zakrzyknął: „Panie! Dobrze nam tu być” (Mt 17,4), albo inne jego słowa: „Panie! Do kogo pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego” (J 6, 68).
Stan świętości to radość i szczęście w Bogu, który jest Źródłem tego. Tej radości nie da się opisać. Można ją tylko odczuć. Przypomnijmy świętych męczenników, którzy cierpieli, doznając nieznośnych fizycznych cierpień, oraz byli przepełnieni nie dającą się opisać radością i światłem. Uświęceni zostali nie tylko męczennicy, ale też miejsca ich cierpień: Koloseum rzymskie, place lub więzienia. Dla większości otaczających ich ludzi było to niezrozumiałe. Były też takie osoby, które dzieliły radość świętych męczenników, wyznając: „Ja też jestem chrześcijaninem”.
„…Gdzie Ja jestem, tam i sługa mój będzie” (J 12, 26). Modląc się do świętych, powinniśmy starać się upodobnić do ich życia, a szczególnie świętości, która prowadzi nas do domu Ojca Niebiańskiego. Na przykładzie życia świętych, którzy żyli w różnych epokach, w różnych warunkach i podobali się Bogu, Święta Cerkiew uczy, byśmy troszczyli się o nasz stan duchowy, abyśmy dbając o ciało, nie zapominali o własnej duszy, wezwanej do świętości i życia wiecznego.
Ani Chrystus, ani Cerkiew, ani nasza wiara nie wymagają od nas jakichś nadprzyrodzonych czy heroicznych czynów. Były czasy, kiedy wierni przelewali krew i oddawali życie za Chrystusa. Tego od nas Bóg nie wymaga. Jesteśmy szczęśliwi, mamy dobrobyt [1], możemy swobodnie modlić się, doskonalić się, w otwarty sposób wyznawać naszą wiarę.
Bądźmy wdzięczni Bogu „przedziwnemu w swoich świętych” (prokimenon, ton 4). W modlitwach skierowanych do świętych Bożych prośmy ich o miłość, pokój, czystość i świętość. Amiń.
metropolita Włodzimierz (Sabodan)
Przypisy:
[1] Kazanie zostało wygłoszone przed wybuchem wojny rosyjsko-ukraińskiej w 2014 roku. Kontekst społeczny słów metropolity Włodzimierza, między 2014 a 2022 rokiem, w Ukrainie zmienił się całkowicie, szczególnie po rosyjskiej inwazji trwającej od 24 lutego 2022 roku.
Więcej o znaczeniu II Niedzieli po Pięćdziesiątnicy – Dominika Kovačević - Niedziela Wszystkich Świętych Lokalnych
Na zdj.: ikona Świętych Ziemi Chełmskiej i Podlaskiej (za: http://www.lublin.cerkiew.pl)
Źródło:
http://orthodox.org.ua
z języka ukraińskiego tłumaczył: Stefan Dmitruk