Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Interaktywne dzieło Świętego Ducha
o. Michael Gillis (tłum. Gabriel Szymczak), 10 czerwca 2022
.jpg)
Kiedy Święty Duch zstąpił na uczniów w dniu Pięćdziesiątnicy, wydarzyły się dwa cuda. Jednym cudem było to, że uczniowie mówili w obcych językach, a drugim - że ludzie słyszeli uczniów mówiących w ich własnym języku. Duch Święty zmienił nie tylko sposób, w jaki uczniowie „głosili wielkie dzieła Boże”, ale także sposób, w jaki słuchający słyszeli to, co było głoszone.
Podobne zjawisko znajdujemy w modlitwie epiklezy podczas Boskiej Liturgii, czyli modlitwie kapłana wzywającego Świętego Ducha do konsekracji chleba i wina. W tej modlitwie kapłan mówi: „ześlij Ducha Twego Świętego na nas i na te przedłożone dary…”. Zauważ, że aby konsekracja miała miejsce, Święty Duch musi zstąpić nie tylko na chleb i wino, ale także na nas, którzy będziemy je spożywać.
Działanie Ducha Świętego w naszym życiu odbywa się zawsze na dwóch poziomach, zarówno na poziomie tego, co jest na zewnątrz nas lub tego, co do nas przychodzi, jak i na poziomie tego, co jest w nas, czyli tego, jak odbieramy to, co do nas przychodzi.
Czy nie tego też nauczał Jezus w Ewangeliach? Jezus wypowiadał prawdziwe słowa życia, a jednak powiedział swoim słuchaczom: „Uważajcie więc, jak słuchacie” (Łk 8, 18) i „Jaką miarą mierzycie, taką się wam odmierzy” (Mk 4, 24). Jezus wypowiadał słowa życia - ale to sposób ich słyszenia dramatycznie zmieniał ich wpływ na życie człowieka.
Patrząc na to z innej perspektywy - „miara, którą mierzysz”, czyli to, jak hojny jesteś wobec innych, jak oceniasz innych ludzi i zdarzenia, w dużej mierze decydują o tym, jak hojny będzie Bóg wobec ciebie i innych. Duch Święty działa zarówno w tobie, jak i na zewnątrz ciebie, a sposób, w jaki pozwalasz Mu działać w tobie, ma ogromny wpływ na to, jak działa On na zewnątrz ciebie.
Myślę o tym dzisiaj nie tylko dlatego, że zbliżamy się do Pięćdziesiątnicy, święta przyjścia Świętego Ducha, ale także ze względu na zdanie, które niedawno przeczytałem w zbiorze homilii patriarchy Ignacego IV, trzykroć błogosławionej pamięci. Zdanie brzmi: „Jednym z naszych największych obowiązków jako kapłanów jest przyzwyczajenie się do widzenia świętości w twarzach, czynach i obyczajach naszej owczarni”.
Patriarcha Ignacy zrozumiał, że to, jak kapłan widzi lud, ma ogromny wpływ na to, co kapłan widzi w ludzie. Na działanie Świętego Ducha w ludziach wpływa Jego działanie w tym, który ten lud prowadzi. Posługując się przykładem patriarchy Ignacego - kiedy kapłan „przyzwyczaja się” do widzenia świętości w ludzie, lud rzeczywiście będzie bardziej święty. Albo wracając do przykładu świętej Eucharystii lub do samych słów Jezusa Chrystusa - dzieło Ducha Świętego w moim sercu, abym jako święte postrzegał konsekrowane Ciało i Krew oraz słowa Jezusa, pozwala mi je przyjąć jako święte.
Ta zasada działa we wszystkich naszych relacjach: „Jaką miarą mierzycie, taką się wam odmierzy”. Hojność w naszym postrzeganiu innych ma na nich ogromny wpływ. Kiedy nauczymy się dostrzegać w innych dobro i świętość, objawi się to, co w nich jest dobre i święte. To znaczy, że Święty Duch działa w nas, abyśmy zobaczyli lub usłyszeli to, co jest dobre i święte w innych – i jeśli rzeczywiście pozwalamy Duchowi Świętemu wpływać na nasze postrzeganie innych, w rzeczywistości wpłynie to na ludzi wokół nas. Święty Duch działa zarówno w nas, jak i w nich, a to, jak pozwalamy Mu działać w nas, jak pozwalamy Mu nas uczyć tego, jak słuchać i jak widzieć, ma ogromny wpływ na Jego działanie w nas i poza nami.
Jednym ze skutków grzechu jest wypaczenie ludzkiej percepcji. Nie widzimy ani nie słyszymy zbyt dobrze. Co więcej, zapomnieliśmy, że widzenie i słyszenie nie jest obiektywne, ale raczej interaktywne. To, jak widzę i słucham innych, zmienia ich. To, jak inni mnie widzą i słuchają, również ma wpływ na mnie. Kiedy mierzę wielkodusznie, kiedy widzę w innych to, co najlepsze i święte (zwłaszcza gdy trudno to dostrzec) - uczestniczę w dziele Ducha Świętego, w urzeczywistnianiu w nich dobra i świętości. Dotyczy to wszystkich relacji: nauczycieli i uczniów, rodziców i dzieci, mężów i żon, księży i wiernych.
Modlę się, aby Duch Święty działał w nas wszystkich, abyśmy hojnie widzieli i słyszeli, szukali świętości w „twarzach, czynach i obyczajach” otaczających nas ludzi, abyśmy wszyscy razem naprawdę byli napełnieni Duchem Świętym.
o. Michael Gillis (tłum. Gabriel Szymczak)
za: Praying in the Rain
fotografia: mixajlo /orthphoto.net/
Podobne zjawisko znajdujemy w modlitwie epiklezy podczas Boskiej Liturgii, czyli modlitwie kapłana wzywającego Świętego Ducha do konsekracji chleba i wina. W tej modlitwie kapłan mówi: „ześlij Ducha Twego Świętego na nas i na te przedłożone dary…”. Zauważ, że aby konsekracja miała miejsce, Święty Duch musi zstąpić nie tylko na chleb i wino, ale także na nas, którzy będziemy je spożywać.
Działanie Ducha Świętego w naszym życiu odbywa się zawsze na dwóch poziomach, zarówno na poziomie tego, co jest na zewnątrz nas lub tego, co do nas przychodzi, jak i na poziomie tego, co jest w nas, czyli tego, jak odbieramy to, co do nas przychodzi.
Czy nie tego też nauczał Jezus w Ewangeliach? Jezus wypowiadał prawdziwe słowa życia, a jednak powiedział swoim słuchaczom: „Uważajcie więc, jak słuchacie” (Łk 8, 18) i „Jaką miarą mierzycie, taką się wam odmierzy” (Mk 4, 24). Jezus wypowiadał słowa życia - ale to sposób ich słyszenia dramatycznie zmieniał ich wpływ na życie człowieka.
Patrząc na to z innej perspektywy - „miara, którą mierzysz”, czyli to, jak hojny jesteś wobec innych, jak oceniasz innych ludzi i zdarzenia, w dużej mierze decydują o tym, jak hojny będzie Bóg wobec ciebie i innych. Duch Święty działa zarówno w tobie, jak i na zewnątrz ciebie, a sposób, w jaki pozwalasz Mu działać w tobie, ma ogromny wpływ na to, jak działa On na zewnątrz ciebie.
Myślę o tym dzisiaj nie tylko dlatego, że zbliżamy się do Pięćdziesiątnicy, święta przyjścia Świętego Ducha, ale także ze względu na zdanie, które niedawno przeczytałem w zbiorze homilii patriarchy Ignacego IV, trzykroć błogosławionej pamięci. Zdanie brzmi: „Jednym z naszych największych obowiązków jako kapłanów jest przyzwyczajenie się do widzenia świętości w twarzach, czynach i obyczajach naszej owczarni”.
Patriarcha Ignacy zrozumiał, że to, jak kapłan widzi lud, ma ogromny wpływ na to, co kapłan widzi w ludzie. Na działanie Świętego Ducha w ludziach wpływa Jego działanie w tym, który ten lud prowadzi. Posługując się przykładem patriarchy Ignacego - kiedy kapłan „przyzwyczaja się” do widzenia świętości w ludzie, lud rzeczywiście będzie bardziej święty. Albo wracając do przykładu świętej Eucharystii lub do samych słów Jezusa Chrystusa - dzieło Ducha Świętego w moim sercu, abym jako święte postrzegał konsekrowane Ciało i Krew oraz słowa Jezusa, pozwala mi je przyjąć jako święte.
Ta zasada działa we wszystkich naszych relacjach: „Jaką miarą mierzycie, taką się wam odmierzy”. Hojność w naszym postrzeganiu innych ma na nich ogromny wpływ. Kiedy nauczymy się dostrzegać w innych dobro i świętość, objawi się to, co w nich jest dobre i święte. To znaczy, że Święty Duch działa w nas, abyśmy zobaczyli lub usłyszeli to, co jest dobre i święte w innych – i jeśli rzeczywiście pozwalamy Duchowi Świętemu wpływać na nasze postrzeganie innych, w rzeczywistości wpłynie to na ludzi wokół nas. Święty Duch działa zarówno w nas, jak i w nich, a to, jak pozwalamy Mu działać w nas, jak pozwalamy Mu nas uczyć tego, jak słuchać i jak widzieć, ma ogromny wpływ na Jego działanie w nas i poza nami.
Jednym ze skutków grzechu jest wypaczenie ludzkiej percepcji. Nie widzimy ani nie słyszymy zbyt dobrze. Co więcej, zapomnieliśmy, że widzenie i słyszenie nie jest obiektywne, ale raczej interaktywne. To, jak widzę i słucham innych, zmienia ich. To, jak inni mnie widzą i słuchają, również ma wpływ na mnie. Kiedy mierzę wielkodusznie, kiedy widzę w innych to, co najlepsze i święte (zwłaszcza gdy trudno to dostrzec) - uczestniczę w dziele Ducha Świętego, w urzeczywistnianiu w nich dobra i świętości. Dotyczy to wszystkich relacji: nauczycieli i uczniów, rodziców i dzieci, mężów i żon, księży i wiernych.
Modlę się, aby Duch Święty działał w nas wszystkich, abyśmy hojnie widzieli i słyszeli, szukali świętości w „twarzach, czynach i obyczajach” otaczających nas ludzi, abyśmy wszyscy razem naprawdę byli napełnieni Duchem Świętym.
o. Michael Gillis (tłum. Gabriel Szymczak)
za: Praying in the Rain
fotografia: mixajlo /orthphoto.net/