Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Znaleźć Bożą łaskę
o. Aleksander Chworost (tłum. Gabriel Szymczak), 27 maja 2022
-(2).jpg)
Często używamy słowa "łaska", ale czy wiemy, co ono oznacza? Jak możemy uzyskać łaskę Ducha Świętego? Czy możemy mówić o Kościele przepełnionym łaską lub księdzu przepełnionym łaską? Skąd mamy wiedzieć, czy Łaska nas dotknęła? Ojciec Aleksander Chworost z cerkwi św. Męczennika Jana Wojownika w Drużkiwce w Ukrainie wyjaśnia znaczenie łaski w chrześcijaństwie oraz jak możemy ją nabyć lub utracić.
Doktryna Kościoła
Łaska może odnosić się do wielu rzeczy, więc najpierw zdecydujmy, co przez nią rozumiemy. W chrześcijaństwie i w doktrynie Kościoła łaska oznacza działanie Boga na człowieka. Jak więc działa Bóg? W pismach dogmatycznych łaska jest definiowana jako pełnia Bożej miłości i miłosierdzia, udzielona ludziom jako żywa i czynna energia, która daje nam życie i prowadzi do zbawienia. Jako energia, która obdarza nas świętością i zbawieniem, odpowiada następującym definicjom:
1. Łaska to odrębna, niestworzona energia Boga.
2. Jest nam dana przez zstąpienie Ducha Świętego. Wszystko w Kościele dzieje się dzięki łasce Ducha Świętego.
3. Łaska jest dana człowiekowi na mocy odkupieńczego czynu naszego Pana Jezusa Chrystusa. Człowiek nabywa ją jako wielki dar od Boga.
4. Łaska nie zmienia natury człowieka, ale przemienia istnienie takiej natury. Innymi słowy, działanie łaski Pana ma moc przemieniającą ludzi.
W Piśmie Świętym słowa „łaska”, „Duch Święty”, „Dar Łaski” i „Dar Ducha Świętego” są używane zamiennie i są synonimami. Działanie Ducha Świętego na człowieka jest tajemnicze i wyjątkowe. Łaska Boża jest wyraźnie obecna w sakramentach Kościoła. W sakramencie święceń kapłańskich wypowiadane są następujące słowa: „Łaska Boża, która zawsze leczy to, co niedołężne i uzupełnia niedostatki”. One potwierdzają moc Boskiej Łaski, która zakrywa nasze słabości i przemienia nas jako ludzi.
Nauka św. Serafima z Sarowa
Być może najpełniejszą naukę o łasce Bożej dostarcza relacja z rozmowy św. Serafima z Sarowa z jego uczniem Motowiłowem. Słowa „łaska” i „pełen łaski” pojawiają się 51 razy w całym tekście. Św. Serafim stwierdza, że każdy akt cnoty, dokonany w imię Jezusa Chrystusa , przyniesie łaskę Ducha Świętego, ale przede wszystkim uczyni to modlitwa. Pan powiedział: „Królestwo Boże jest w was” (Łk 17, 21). Przez Królestwo Boże miał na myśli łaskę Ducha Świętego. Łaski Świętego Ducha wypraszamy modlitwą i życiem cerkiewnym, naszą pobożnością i udziałem w sakramentach świętych. Jak nauczał św. Serafim, są to środki, które zbliżają nas do Boga.
Jest jednak jedno zastrzeżenie, na które zwraca naszą uwagę św. Serafim: Bóg daje nam Swoją łaskę, którą jednak ostatecznie tracimy, ponieważ nie jesteśmy w stanie jej zachować. Utrzymywanie, gromadzenie i budowanie na łasce Ducha Świętego wymaga wysiłku. W swoim komentarzu do przypowieści o dziewięciu dziewicach św. Serafim podkreślił, że głupim dziewicom zabrakło mirry, ponieważ utraciły łaskę Świętego Ducha, pomimo swej sprawiedliwości.
Unikanie samozadowolenia
Jak zachować dar Jego łaski? Po pierwsze, nie pozwalając sobie na samozadowolenie. Łaska wypełnia wszystko w Kościele – jego sakramenty, obrzędy, tradycje i urzędy. Łaska Ducha Świętego oświetla każdy najmniejszy szczegół Kościoła. Ale przyjęcie właściwej postawy ma kluczowe znaczenie. Musimy mieć pobożność i bojaźń Bożą.
Łatwo jest nam przyjąć za pewnik rzeczy, które już posiadamy i przestać uznawać ich wartość. Zaczynamy postrzegać dar łaski jako tradycję, a nawet tradycję narodową. Z taką postawą tracimy łaskę Ducha Świętego nawet w Kościele, zapominając o bojaźni Bożej, nie dziękując Mu i tracąc naszą pobożność. Nie możemy pozostać prawdziwymi wierzącymi bez odpowiedniego nastawienia do daru Bożej łaski. Można być w Kościele, ale bez łaski.
Rozpoznawanie obecności łaski Bożej
Najbardziej wymownym znakiem obecności Bożej łaski jest radość. Często popadamy w rozpacz, depresję lub gniew. Te stany umysłu są zarówno powszechne, jak i częste dla wielu z nas. Nasze nastroje mogą się zmieniać, ale negatywne samopoczucie przez większość czasu powinno sugerować, że musimy odpokutować. Uczucie radości jest znakiem naszego bycia w Duchu Świętym. Cieszymy się ze spotkania z innymi ludźmi, uczestniczenia w nabożeństwach, uczestniczenia w sakramentach i życiu duchowym. Jak może być miejsce na smutek, kiedy jesteśmy z Bogiem? Będąc z Bogiem, jak możemy rozpaczać?
Nie szukajmy łaski
W Kościele szystko jest napełnione łaską. Nie jest prawdą, że niektóre cerkwie lub księża są bardziej napełnione łaską niż inne. Łaska jest niewidzialna. Czasami możemy to wyczuć, ale tylko wtedy, gdy jesteśmy do tego przygotowani. Czasami ludzie mylą swoje pozytywne doświadczenia lub wrażenia z darem łaski. Mają tendencję do postrzegania łaski w kategoriach światowych, takich jak uwaga poświęcana im przez duchownego lub ich wrażenie, odbiór Kościół. Nie powinniśmy szukać łaski. „Królestwo Boże jest w was” — powiedział Pan. Żyjmy więc sprawiedliwie, ubogacajmy się w kierunku Nieba i radujmy się Panem na wszelkie możliwe sposoby, a On obdarzy nas darem Swojego Ducha, wyleje Swoją łaskę i wypełni nasze życie, modlitwę i wiarę Swoją radością.
o. Aleksander Chworost
za: pravmir.com
fotografia: levangabechava /orthphoto.net/
Doktryna Kościoła
Łaska może odnosić się do wielu rzeczy, więc najpierw zdecydujmy, co przez nią rozumiemy. W chrześcijaństwie i w doktrynie Kościoła łaska oznacza działanie Boga na człowieka. Jak więc działa Bóg? W pismach dogmatycznych łaska jest definiowana jako pełnia Bożej miłości i miłosierdzia, udzielona ludziom jako żywa i czynna energia, która daje nam życie i prowadzi do zbawienia. Jako energia, która obdarza nas świętością i zbawieniem, odpowiada następującym definicjom:
1. Łaska to odrębna, niestworzona energia Boga.
2. Jest nam dana przez zstąpienie Ducha Świętego. Wszystko w Kościele dzieje się dzięki łasce Ducha Świętego.
3. Łaska jest dana człowiekowi na mocy odkupieńczego czynu naszego Pana Jezusa Chrystusa. Człowiek nabywa ją jako wielki dar od Boga.
4. Łaska nie zmienia natury człowieka, ale przemienia istnienie takiej natury. Innymi słowy, działanie łaski Pana ma moc przemieniającą ludzi.
W Piśmie Świętym słowa „łaska”, „Duch Święty”, „Dar Łaski” i „Dar Ducha Świętego” są używane zamiennie i są synonimami. Działanie Ducha Świętego na człowieka jest tajemnicze i wyjątkowe. Łaska Boża jest wyraźnie obecna w sakramentach Kościoła. W sakramencie święceń kapłańskich wypowiadane są następujące słowa: „Łaska Boża, która zawsze leczy to, co niedołężne i uzupełnia niedostatki”. One potwierdzają moc Boskiej Łaski, która zakrywa nasze słabości i przemienia nas jako ludzi.
Nauka św. Serafima z Sarowa
Być może najpełniejszą naukę o łasce Bożej dostarcza relacja z rozmowy św. Serafima z Sarowa z jego uczniem Motowiłowem. Słowa „łaska” i „pełen łaski” pojawiają się 51 razy w całym tekście. Św. Serafim stwierdza, że każdy akt cnoty, dokonany w imię Jezusa Chrystusa , przyniesie łaskę Ducha Świętego, ale przede wszystkim uczyni to modlitwa. Pan powiedział: „Królestwo Boże jest w was” (Łk 17, 21). Przez Królestwo Boże miał na myśli łaskę Ducha Świętego. Łaski Świętego Ducha wypraszamy modlitwą i życiem cerkiewnym, naszą pobożnością i udziałem w sakramentach świętych. Jak nauczał św. Serafim, są to środki, które zbliżają nas do Boga.
Jest jednak jedno zastrzeżenie, na które zwraca naszą uwagę św. Serafim: Bóg daje nam Swoją łaskę, którą jednak ostatecznie tracimy, ponieważ nie jesteśmy w stanie jej zachować. Utrzymywanie, gromadzenie i budowanie na łasce Ducha Świętego wymaga wysiłku. W swoim komentarzu do przypowieści o dziewięciu dziewicach św. Serafim podkreślił, że głupim dziewicom zabrakło mirry, ponieważ utraciły łaskę Świętego Ducha, pomimo swej sprawiedliwości.
Unikanie samozadowolenia
Jak zachować dar Jego łaski? Po pierwsze, nie pozwalając sobie na samozadowolenie. Łaska wypełnia wszystko w Kościele – jego sakramenty, obrzędy, tradycje i urzędy. Łaska Ducha Świętego oświetla każdy najmniejszy szczegół Kościoła. Ale przyjęcie właściwej postawy ma kluczowe znaczenie. Musimy mieć pobożność i bojaźń Bożą.
Łatwo jest nam przyjąć za pewnik rzeczy, które już posiadamy i przestać uznawać ich wartość. Zaczynamy postrzegać dar łaski jako tradycję, a nawet tradycję narodową. Z taką postawą tracimy łaskę Ducha Świętego nawet w Kościele, zapominając o bojaźni Bożej, nie dziękując Mu i tracąc naszą pobożność. Nie możemy pozostać prawdziwymi wierzącymi bez odpowiedniego nastawienia do daru Bożej łaski. Można być w Kościele, ale bez łaski.
Rozpoznawanie obecności łaski Bożej
Najbardziej wymownym znakiem obecności Bożej łaski jest radość. Często popadamy w rozpacz, depresję lub gniew. Te stany umysłu są zarówno powszechne, jak i częste dla wielu z nas. Nasze nastroje mogą się zmieniać, ale negatywne samopoczucie przez większość czasu powinno sugerować, że musimy odpokutować. Uczucie radości jest znakiem naszego bycia w Duchu Świętym. Cieszymy się ze spotkania z innymi ludźmi, uczestniczenia w nabożeństwach, uczestniczenia w sakramentach i życiu duchowym. Jak może być miejsce na smutek, kiedy jesteśmy z Bogiem? Będąc z Bogiem, jak możemy rozpaczać?
Nie szukajmy łaski
W Kościele szystko jest napełnione łaską. Nie jest prawdą, że niektóre cerkwie lub księża są bardziej napełnione łaską niż inne. Łaska jest niewidzialna. Czasami możemy to wyczuć, ale tylko wtedy, gdy jesteśmy do tego przygotowani. Czasami ludzie mylą swoje pozytywne doświadczenia lub wrażenia z darem łaski. Mają tendencję do postrzegania łaski w kategoriach światowych, takich jak uwaga poświęcana im przez duchownego lub ich wrażenie, odbiór Kościół. Nie powinniśmy szukać łaski. „Królestwo Boże jest w was” — powiedział Pan. Żyjmy więc sprawiedliwie, ubogacajmy się w kierunku Nieba i radujmy się Panem na wszelkie możliwe sposoby, a On obdarzy nas darem Swojego Ducha, wyleje Swoją łaskę i wypełni nasze życie, modlitwę i wiarę Swoją radością.
o. Aleksander Chworost
za: pravmir.com
fotografia: levangabechava /orthphoto.net/