świat: Liturgia Pojednania - słowo Patriarchy

Liturgia Pojednania - słowo Patriarchy

22 maja 2022

19 maja odbyła się w Belgradzie Liturgia Pojednania, która poprzez wspólną celebrację przywróciła łączność kanoniczną i liturgiczną pomiędzy Serbską Prawosławną Cerkwią i Macedońską Prawosławną Cerkwią - Arcybiskupstwem Ochrydy. Przedstawiamy fragment słowa Patriarchy serbskiego Porfiriusza, wygłoszonego w tej historycznej chwili:

Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał, bracia i siostry! Swym zmartwychwstaniem darował nam pełnię radości, piękna i wszelkiego dobra. Co więcej, darował nam życie, życie w obfitości, życie wieczne, które nie kończy się pustką. W tej paschalnej radości Wielce Błogosławiony, bracia biskupi, kapłani, bracia i siostry, radośnie możemy zawołać słowami autora psalmu: Oto dzień, który stworzył Pan, radujmy się w nim i weselmy!

Radujmy się bracia i siostry, gdyż dziś weseli się pełnia cerkwi Chrystusowej! Weseli się niebo i ziemia! Weselą się wszyscy święci! Weseli się Święty Sawa i wszyscy, którzy swe korzenie mają w nim, rozwijali się przez wieki, i czyje owoce dziś spożywamy.

Pan Bóg, który wszystko stworzył, przykazał nam, byśmy jedno byli. Wszystko stworzone zostało do bycia jednością, a by taką mogło pozostać, ludzie między sobą muszą być jedno. Muszą być wspólnotą miłości, utwierdzonej Słowem Bożym, utwierdzonej samym Bogiem - żywym Chrystusem. Wtedy to wszyscy będą jedno. Tego chce od nas Pan. Jeśli my, ludzie, będziemy jednością, wtedy wszystko stanie się jednością.

Oto dziś, bracia i siostry, dzień, który dał nam Pan! Oto cud przed naszymi oczami! Mieliśmy z naszymi macedońskimi braćmi rozłam, który trwał 55 lat. Rana ta była głęboka i bolała. Z tą raną kładliśmy się i wstawaliśmy w wyczekiwaniu zabliźnienia.

Wszystko, co mamy, bracia i od Boga dostaliśmy, może być wyrazem planu Bożego. Najczęściej jest skutkiem naszych złych wyborów. A więc nasza rana może być również szansą na rozwój. My tę szansę wykorzystaliśmy. Zrozumieliśmy, że rana została spowodowana naszymi czynami, więc zwróciliśmy się do Pana, Świętego Sawy i wszelkich świętych Cerkwi naszej, by uczynili to, co nam nie przychodzi łatwą ręką. I w tym momencie wydarzył się nieoczekiwany cud.

Nasza radość jest dziś nieopisana. Jesteśmy jedno w Chrystusie, jedno w Jego Cerkwi. Oto odzew naszych narodów z Belgradu, z Serbii, z Macedonii, który pokazuje, że serca narodów biły i szczególnie teraz biją razem z naszymi. One biją rytmem Chrystusowym, i to pokazuje, że Pan wejrzał na nas, zmiłował się nad nami, a my jak niegodni ludzie zrozumieliśmy, że jedyne co powinniśmy robić - to nie przeszkadzać łasce Bożej w działaniu. By nasz egoizm, samolubstwo i narcyzm nie stały jej na drodze. Zgodziliśmy się więc być sługami naszych narodów, byśmy my byli na dnie, a nasze narody na górze, byśmy byli mniejsi i umniejszali się, byśmy byli sługami wszystkich, a by Cerkiew między nami wzrastała!

Niech nam Pan podaruje pokój. By Jego miłość, łaska oraz wspólnota, którą mamy z Nim przez sakrament Świętej Eucharystii, była świadkiem Urbi et orbi. By świadczyła przed całym światem i ludzkością, że Chrystus jest Alfa i Omega, że wszystko możemy mieć, lecz bez Niego jesteśmy niczym. A niczego nie mając, mając zaś Chrystusa, zyskujemy wszystko i stajemy się władcami świata.

Witajcie i pobłogosławcie nas! Prześlijcie nasze błogosławieństwo i pozdrowienia Waszej Cerkwi i narodowi, naszej Cerkwi i naszemu narodowi. Pan niech będzie z nami, teraz i na wszelkie wieki. Na mnogaja leta!


Patriarcha serbski Porfiriusz

tłum. Miloš Bogić