Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Metropolita Włodzimierz: Niedziela apostoła Tomasza
metropolita Włodzimierz (tłum. Stefan Dmitruk), 01 maja 2022
Chrystus Zmartwychwstał!
Jezus Chrystus po Zmartwychwstaniu niejednokrotnie zjawiał się swoim Uczniom, zwłaszcza gdy czegoś potrzebowali. Przychodził nawet wówczas, gdy drzwi ich domu były zamknięte. Świadczy to o miłości, którą odczuwał Nauczyciel wobec Uczniów.
Współcześnie Chrystus miłuje swoich Uczniów i ich naśladowców. Kocha wszystkich, którzy Go kochają. Apostoł Paweł pisze: „Jezus Chrystus wczoraj, i dziś, ten sam na wieki” (Hbr 13, 8). Każdy, kto przestrzega Jego przykazań, jest Jego ukochanym Uczniem.
Z jakąkolwiek sytuacją nie mielibyśmy do czynienia, jakich nieszczęść byśmy nie doświadczali, to nie powinniśmy wpadać w rozpacz. Musimy liczyć na naszego Zbawiciela. Chrystus na drodze do Emmaus przekonał dwóch Uczniów, którzy na początku Go nie rozpoznali, wzmocnił wiarę Tomasza, który nie uwierzył w Jego Zmartwychwstanie, uspokoił Apostołów, którzy wystraszyli się Izraelitów, pomógł Uczniom łowić ryby na Morzu Tyberiadzkim. On pomoże we wszystkich naszych potrzebach, pocieszy w smutku, pomoże w wahaniu, uspokoi spory - o ile będziemy Go kochać, wierzyć w Niego i pokładać w Nim nadzieję.
Chrystus, ukazując się Apostołom po Zmartwychwstaniu, pozwolił im dotknąć Swoich rąk i żeber, by utwierdzić ich w prawdziwości Zmartwychwstania. Apostołowie faktycznie dotknęli Jego świętego ciała i włożyli palce w żebra przebite kopią.
To świadczy, że Chrystus naprawdę Zmartwychwstał w tym ciele, które miał w Swoim życiu ziemskim. Jeżeli Zmartwychwstał, tak jak przepowiadał, to oznacza, że On ma życie sam w sobie.
To Syn Boży, który oddał Siebie za życie. Jeżeli On powstał z martwych, to i my powstaniemy, ponieważ Zmartwychwstała Głowa, która powinna ożywić wszystkie ciała Cerkwi Chrystusowej. Skoro On zmartwychwstał ciałem, to oznacza, że człowieczeństwo jest nierozerwalnie związane z Bogiem przebywającym obecnie na Niebiosach. Z tego powodu nas, ludzi, w przyszłości czeka życie na Niebiosach, zgodnie z Jego wielką obietnicą, o której zaświadcza Ewangelista Jan: „abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem” (J 14, 3). Wierząc w Chrystusa, wierzymy w żywego, prawdziwego Boga.
Apostoł Tomasz nie uwierzył w Zmartwychwstanie Pańskie, dopóki nie zobaczył ran na rękach, zadanych od gwoździ i nie włożył własnej ręki w Jego żebra. Również inni Uczniowie nie uwierzyli w Zmartwychwstanie, dopóki im nie obwieściły tego Kobiety Niosące Wonności i dwaj Uczniowie, którzy szli do Emmaus. Ta niewiara jest całkowicie uzasadniona, ponieważ powstanie z martwych jest niezwykłym wydarzeniem, które na początku bardzo ciężko zrozumieć.
Niewiara Tomasza i innych Apostołów nie powinna wywoływać u nas braku wiary w tak wielkie oraz radosne wydarzenie. Przeciwnie, to wydarzenie powinno nas przekonać i potwierdzić naszą wiarę w Boga.
Początkowa niewiara Apostołów w Zmartwychwstanie Chrystusa świadczy o tym, że nie byli naiwni. Później uwierzono Jemu i nie tylko głoszono o Nim na całym świecie, ale umierano na znak świadectwa o Jego prawdziwości. To dowód tego, że ostatecznie Apostołowie przekonali się o realności Zmartwychwstania Chrystusa, ponieważ widzieli Zmartwychwstałego, dotykali Go i rozmawiali z Nim. Z tego powodu możemy bez żadnej wątpliwości wierzyć w ich świadectwo o Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa i jednocześnie wyznawać, że jest naszym Panem i Bogiem.
Chrystus, po przekonaniu apostoła Tomasza do swojego Zmartwychwstania, powiedział mu: „Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” (J 20, 29). Dlaczego błogosławionymi są tacy ludzie? Gdyby oni, tak jak Tomasz, nie uwierzyli w Zmartwychwstanie Chrystusowe i zechcieliby zobaczyć Zbawiciela naocznie, to mogliby na zawsze pozostać i umrzeć w swoim niedowiarstwie. Chrystus po wniebowstąpieniu nie objawiał się ludziom fizycznie. Fizyczne objawienia się Chrystusa apostołowi Pawłowi, świętym męczennikom i sprawiedliwym są wyjątkami. Błogosławieni są również dlatego, że wierząc w Zmartwychwstanie Zbawiciela wyznają Go jako Boga. Ewangelia i Dzieje Apostolskie świadczą o tym, że wierząc w słowa Zbawiciela bez wątpienia tacy ludzie wierzą w Boskość, ponieważ nie widzieli Go oczami cielesnymi. Pomimo tego chcą się zbawić dzięki Niemu.
Błogosławieni są również, ponieważ za żywą i aktywną wiarę Bóg wybaczy im wszystkie grzechy oraz miłosiernie ich nagrodzi pobytem w Królestwie Niebiańskim. Amiń.
metropolita Włodzimierz (z j. ukraińskiego tłum. Stefan Dmitruk)
źródło: http://orthodox.org.ua
Jezus Chrystus po Zmartwychwstaniu niejednokrotnie zjawiał się swoim Uczniom, zwłaszcza gdy czegoś potrzebowali. Przychodził nawet wówczas, gdy drzwi ich domu były zamknięte. Świadczy to o miłości, którą odczuwał Nauczyciel wobec Uczniów.
Współcześnie Chrystus miłuje swoich Uczniów i ich naśladowców. Kocha wszystkich, którzy Go kochają. Apostoł Paweł pisze: „Jezus Chrystus wczoraj, i dziś, ten sam na wieki” (Hbr 13, 8). Każdy, kto przestrzega Jego przykazań, jest Jego ukochanym Uczniem.
Z jakąkolwiek sytuacją nie mielibyśmy do czynienia, jakich nieszczęść byśmy nie doświadczali, to nie powinniśmy wpadać w rozpacz. Musimy liczyć na naszego Zbawiciela. Chrystus na drodze do Emmaus przekonał dwóch Uczniów, którzy na początku Go nie rozpoznali, wzmocnił wiarę Tomasza, który nie uwierzył w Jego Zmartwychwstanie, uspokoił Apostołów, którzy wystraszyli się Izraelitów, pomógł Uczniom łowić ryby na Morzu Tyberiadzkim. On pomoże we wszystkich naszych potrzebach, pocieszy w smutku, pomoże w wahaniu, uspokoi spory - o ile będziemy Go kochać, wierzyć w Niego i pokładać w Nim nadzieję.
Chrystus, ukazując się Apostołom po Zmartwychwstaniu, pozwolił im dotknąć Swoich rąk i żeber, by utwierdzić ich w prawdziwości Zmartwychwstania. Apostołowie faktycznie dotknęli Jego świętego ciała i włożyli palce w żebra przebite kopią.
To świadczy, że Chrystus naprawdę Zmartwychwstał w tym ciele, które miał w Swoim życiu ziemskim. Jeżeli Zmartwychwstał, tak jak przepowiadał, to oznacza, że On ma życie sam w sobie.
To Syn Boży, który oddał Siebie za życie. Jeżeli On powstał z martwych, to i my powstaniemy, ponieważ Zmartwychwstała Głowa, która powinna ożywić wszystkie ciała Cerkwi Chrystusowej. Skoro On zmartwychwstał ciałem, to oznacza, że człowieczeństwo jest nierozerwalnie związane z Bogiem przebywającym obecnie na Niebiosach. Z tego powodu nas, ludzi, w przyszłości czeka życie na Niebiosach, zgodnie z Jego wielką obietnicą, o której zaświadcza Ewangelista Jan: „abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem” (J 14, 3). Wierząc w Chrystusa, wierzymy w żywego, prawdziwego Boga.
Apostoł Tomasz nie uwierzył w Zmartwychwstanie Pańskie, dopóki nie zobaczył ran na rękach, zadanych od gwoździ i nie włożył własnej ręki w Jego żebra. Również inni Uczniowie nie uwierzyli w Zmartwychwstanie, dopóki im nie obwieściły tego Kobiety Niosące Wonności i dwaj Uczniowie, którzy szli do Emmaus. Ta niewiara jest całkowicie uzasadniona, ponieważ powstanie z martwych jest niezwykłym wydarzeniem, które na początku bardzo ciężko zrozumieć.
Niewiara Tomasza i innych Apostołów nie powinna wywoływać u nas braku wiary w tak wielkie oraz radosne wydarzenie. Przeciwnie, to wydarzenie powinno nas przekonać i potwierdzić naszą wiarę w Boga.
Początkowa niewiara Apostołów w Zmartwychwstanie Chrystusa świadczy o tym, że nie byli naiwni. Później uwierzono Jemu i nie tylko głoszono o Nim na całym świecie, ale umierano na znak świadectwa o Jego prawdziwości. To dowód tego, że ostatecznie Apostołowie przekonali się o realności Zmartwychwstania Chrystusa, ponieważ widzieli Zmartwychwstałego, dotykali Go i rozmawiali z Nim. Z tego powodu możemy bez żadnej wątpliwości wierzyć w ich świadectwo o Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa i jednocześnie wyznawać, że jest naszym Panem i Bogiem.
Chrystus, po przekonaniu apostoła Tomasza do swojego Zmartwychwstania, powiedział mu: „Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” (J 20, 29). Dlaczego błogosławionymi są tacy ludzie? Gdyby oni, tak jak Tomasz, nie uwierzyli w Zmartwychwstanie Chrystusowe i zechcieliby zobaczyć Zbawiciela naocznie, to mogliby na zawsze pozostać i umrzeć w swoim niedowiarstwie. Chrystus po wniebowstąpieniu nie objawiał się ludziom fizycznie. Fizyczne objawienia się Chrystusa apostołowi Pawłowi, świętym męczennikom i sprawiedliwym są wyjątkami. Błogosławieni są również dlatego, że wierząc w Zmartwychwstanie Zbawiciela wyznają Go jako Boga. Ewangelia i Dzieje Apostolskie świadczą o tym, że wierząc w słowa Zbawiciela bez wątpienia tacy ludzie wierzą w Boskość, ponieważ nie widzieli Go oczami cielesnymi. Pomimo tego chcą się zbawić dzięki Niemu.
Błogosławieni są również, ponieważ za żywą i aktywną wiarę Bóg wybaczy im wszystkie grzechy oraz miłosiernie ich nagrodzi pobytem w Królestwie Niebiańskim. Amiń.
metropolita Włodzimierz (z j. ukraińskiego tłum. Stefan Dmitruk)
źródło: http://orthodox.org.ua