Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Warszawa: Ukończono polichromię kaplicy CKP
ks. Łukasz Koleda, 13 lipca 2016
Tuż przed świętem zstąpienia św. Ducha na apostołów, w warszawskiej kaplicy akademickiej świętych Cyryla i Metodego ukończono czwarty, ostatni etap prac nad polichromią, dzięki czemu kolejna cerkiew w stolicy ubogacona została malowidłami ściennymi.
Finalny etap prac obejmował ścianę zachodnią o powierzchni dwudziestu ośmiu metrów kwadratowych. Zgodnie z prawosławną tradycją ikonograficzną na zachodnich ścianach świątyń zwykło się przedstawiać scenę powtórnego przyjścia Chrystusa wraz z Sądem Ostatecznym. Pierwowzorem dla kompozycji Sądu Ostatecznego w warszawskiej kaplicy były trzynastowieczne mozaiki z Torcello (Włochy) oraz freski z Mińska na Białorusi.
W trakcie czteromiesięcznej pracy (od 8 lutego do 17 czerwca 2016 roku) wykonano czterdzieści dziewięć postaci. W najwyższym rzędzie widoczny jest Chrystus w chwale, któremu towarzyszą Bogurodzica, Jan Chrzciciel, archaniołowie Gabriel i Michał w otoczeniu dwunastu sędziów. Poniżej, w centrum umieszczono Etimasiję – tron przygotowany na powtórne przyjście Chrystusa z leżącą na nim księgą życia. Po jego bokach klęczą prarodzice Adam i Ewa. Bezpośrednio za nimi umieszczono aniołów dmących w trąby i ważących ludzkie uczynki. Po prawej stronie kompozycji przedstawiono dusze sprawiedliwych, zaś po przeciwległej stronie zmartwychwstanie umarłych oraz piękne przedstawienie kobiety uosabiającej morze zwracające ciała wszystkich tych, którzy zakończyli w nim swoje życie. W najniższym rzędzie umieszczone zostało wyobrażenie raju, którego bram pilnuje płomienisty cherubin. Za nim znajduje się apostoł Piotr trzymający w dłoni klucze do raju oraz anioł z ozdobionym gwiazdami zwojem. Po przeciwległej stronie zaś ulokowano w płomieniach postać szatana z więzioną w jego objęciach duszą oraz skazanych na męki w piekle. W odróżnieniu do jasnoniebieskiego tła z części ołtarzowej i środku cerkwi, w kompozycji ściany zachodniej użyto ciemnogranatowego tła, by uwydatnić dynamikę i grozę przedstawianego wydarzenia. Tradycyjnie lamperię wykonano techniką marmoryzacji na hematytowym tle, tworząc spójną całość z pozostałymi ścianami.
Szczególne słowa uznania i szacunku należą się panu Grzegorzowi Zinkiewicz, wykonawcy polichromii za poniesiony trud, pieczołowitość oraz dbałość o najmniejszy detal. Należy podkreślić, że wszystkie czterdzieści dziewięć postaci wykonane zostały przez ikonografa samodzielnie. Nie obyło się bez pomocy mieszkańców Metropolitalnego Domu Studenta. Panie pomagały przy malowaniu tła i pracach zdobniczych, panowie przy rozstawianiu i przenoszeniu rusztowań.
Duchowieństwo kaplicy pragnie wyrazić wdzięczność wszystkim ofiarodawcom, bez pomocy których to monumentalne dzieło nie powstałoby. Jednocześnie pragnie zapewnić o modlitwie za wszystkich ludzi życzliwego serca.
Fot.: Łukasz Troc
za: ckp.warszawa.pl
Finalny etap prac obejmował ścianę zachodnią o powierzchni dwudziestu ośmiu metrów kwadratowych. Zgodnie z prawosławną tradycją ikonograficzną na zachodnich ścianach świątyń zwykło się przedstawiać scenę powtórnego przyjścia Chrystusa wraz z Sądem Ostatecznym. Pierwowzorem dla kompozycji Sądu Ostatecznego w warszawskiej kaplicy były trzynastowieczne mozaiki z Torcello (Włochy) oraz freski z Mińska na Białorusi.
W trakcie czteromiesięcznej pracy (od 8 lutego do 17 czerwca 2016 roku) wykonano czterdzieści dziewięć postaci. W najwyższym rzędzie widoczny jest Chrystus w chwale, któremu towarzyszą Bogurodzica, Jan Chrzciciel, archaniołowie Gabriel i Michał w otoczeniu dwunastu sędziów. Poniżej, w centrum umieszczono Etimasiję – tron przygotowany na powtórne przyjście Chrystusa z leżącą na nim księgą życia. Po jego bokach klęczą prarodzice Adam i Ewa. Bezpośrednio za nimi umieszczono aniołów dmących w trąby i ważących ludzkie uczynki. Po prawej stronie kompozycji przedstawiono dusze sprawiedliwych, zaś po przeciwległej stronie zmartwychwstanie umarłych oraz piękne przedstawienie kobiety uosabiającej morze zwracające ciała wszystkich tych, którzy zakończyli w nim swoje życie. W najniższym rzędzie umieszczone zostało wyobrażenie raju, którego bram pilnuje płomienisty cherubin. Za nim znajduje się apostoł Piotr trzymający w dłoni klucze do raju oraz anioł z ozdobionym gwiazdami zwojem. Po przeciwległej stronie zaś ulokowano w płomieniach postać szatana z więzioną w jego objęciach duszą oraz skazanych na męki w piekle. W odróżnieniu do jasnoniebieskiego tła z części ołtarzowej i środku cerkwi, w kompozycji ściany zachodniej użyto ciemnogranatowego tła, by uwydatnić dynamikę i grozę przedstawianego wydarzenia. Tradycyjnie lamperię wykonano techniką marmoryzacji na hematytowym tle, tworząc spójną całość z pozostałymi ścianami.
Szczególne słowa uznania i szacunku należą się panu Grzegorzowi Zinkiewicz, wykonawcy polichromii za poniesiony trud, pieczołowitość oraz dbałość o najmniejszy detal. Należy podkreślić, że wszystkie czterdzieści dziewięć postaci wykonane zostały przez ikonografa samodzielnie. Nie obyło się bez pomocy mieszkańców Metropolitalnego Domu Studenta. Panie pomagały przy malowaniu tła i pracach zdobniczych, panowie przy rozstawianiu i przenoszeniu rusztowań.
Duchowieństwo kaplicy pragnie wyrazić wdzięczność wszystkim ofiarodawcom, bez pomocy których to monumentalne dzieło nie powstałoby. Jednocześnie pragnie zapewnić o modlitwie za wszystkich ludzi życzliwego serca.
Fot.: Łukasz Troc
za: ckp.warszawa.pl
