Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Ikony Bogurodzicy “Nieoczekiwana Radość” w Hajnówce
ks. Mariusz Jurczuk, 12 października 2021
Z błogosławieństwa Jego Eminencji, Wielce Błogosławionego Sawy, Metropolity Warszawskiego i całej Polski w pierwszą niedzielę po zaśnięciu św. apostoła i ewangelisty Jana Teologa, w soborze św. Trójcy w Hajnówce, uroczyście obchodzone jest parafialne święto ikony Przenajświętszej Bogurodzicy „Nieoczekiwana Radość”.
Historia najstarszej parafii prawosławnej w Hajnówce od samego początku związana jest z tą ikoną. W 1942 roku erygowano w Hajnówce parafię prawosławną pw. św. Mikołaja Cudotwórcy. Proboszczem mianowano ks. Serafina Żelaźniakowicza. Prawosławni otrzymali budynek byłego nadleśnictwa „Leśna”, który przystosowano do celów liturgicznych. Jesienią tego samego roku cerkiew została poświęcona. Wtedy to uroczyście wniesiono do świątyni i umieszczono na hornom miestie ikonę Matki Bożej Nieczajannaja Radost’. Od tego dnia, w Hajnówce oddawany jest szacunek tejże ikonie.
Historię związaną z przybyciem ikony do Hajnówki, opisał śp. ks. mitrat Antoni Dziewiatowski, proboszcz parafii św. Trójcy w latach 1951 – 1995. „Pewna bogobojna hajnowianka w czasie bieżeństwa znalazła się w Moskwie. Chciała kupić ikonę. Ma to być ikona, która przyniesie mi powodzenie i pozwoli szczęśliwie powrócić do rodzinnej wsi – powiedziała. Zaproponowano jej kopię cudotwórczej ikony „Nieoczekiwana Radość”, ponieważ w moskiewskiej cerkwi św. Eliasza znajdował się jej oryginał. Kobieta szczęśliwie wróciła w rodzinne strony i otaczała ikonę wielkim szacunkiem. Ksiądz Serafin w czasie pobytu w domu parafianki zwrócił uwagę na ikonę. Na prośbę duchownego została ona ofiarowana cerkwi.” (Cerkownyj Wiestnik 1987 nr 11).
W dniu święta ikony Bogurodzicy „Nieoczekiwana Radość” wmurowano kamień węgielny pod budowę soboru św. Trójcy. W dniu tego święta, w 1992 roku, poświęcono nowowybudowaną świątynię, w której boczny ołtarz został poświęcony tej ikonie. Każdego roku święto ikony Przenajświętszej Bogurodzicy Nieczajannaja Radost’ jest szczególnym dniem w życiu wszystkich hajnowian i gromadzi rzesze wiernych pragnących wznieść swoje modlitwy do Matki Bożej.
W tym roku obchody święta miały miejsce w dniach 9 – 10 października. W sobotę 9 października całonocnemu czuwaniu przewodniczył Jego Ekscelencja, Najprzewielebniejszy Paweł, Biskup Hajnowski. W niedzielę o godz. 7.30 odsłużono pierwszą świętą Liturgię, po zakończeniu której poświęcono wodę. Głównej św. Liturgii przewodniczył Jego Eminencja, Wielce Błogosławiony Sawa, Metropolita Warszawski i całej Polski w asyście biskupa hajnowskiego Pawła oraz duchownych Dekanatu Hajnowskiego.
U wejścia do świątyni hierarchów przywitały dzieci, młodzież, władze samorządowe, rada parafialna, członkowie Bractwa św. św. Cyryla i Metodego oraz proboszcz parafii św. Trójcy, ks. mitrat Michał Niegierewicz.
Podczas św. Liturgii homilię wygłosił, ks. prot. Andrzej Busłowski. Duchowny podkreślił znaczenie i rolę Matki Bożej w dziele zbawienia człowieka. W nawiązaniu do historii święta zwrócił uwagę na potrzebę okazywania Bogurodzicy bezustannej wdzięczności, za jej opiekę i niebiańskie orędownictwo, poprzez modlitwę i dobre uczynki.
Świętą Liturgię zwieńczyła uroczysta procesja. Po zakończeniu której do zebranych zwrócił się Jego Eminencja metropolita Sawa, mówiąc między innymi: „Niech każdy z nas postara się wyobrazić sobie człowieka, który każdego dnia zwracał się w modlitwie do Boga, błagając Go o spełnienie swoich próśb. Czas upływał, a prośby nieszczęśnika pozostawały niespełnione. Smutek, wątpliwości, rozczarowanie, którymi diabeł go atakował, starał się pokonywać nieustającą modlitwą. Jego wiara była silna. Pewnego dnia nieszczęśnik otrzymał od Boga to, o co tak długo i wytrwale prosił. Jaki jest sens tej krótkiej historii? Bóg mający we władaniu cały świat, roztaczający swą opiekę nad wszystkimi ludźmi, razem i każdym z osobna, wie najlepiej co, kiedy i komu jest potrzebne. W swej nieograniczonej mądrości zna odpowiedzi na wszystkie pytania i sposoby rozwiązania wszelkich trudności. Zadaniem każdego chrześcijanina jest ufać Bogu. Wierzyć w Bożą mądrość i miłosierdzie. Musimy pielęgnować naszą wiarę tak, aby jej owocem była miłość do Boga i bliźnich. Tego uczy nas również historia dzisiejszego święta…” W dalszej części arcypasterskiego pouczenia, Jego Eminencja zwrócił również uwagę na potrzebę zachowania jedności w obliczu pokus i problemów, które wynikają z ludzkiej słabości oraz bezustannego oddziaływania złego ducha. Jedność tę w żywym organizmie, którym jest Cerkiew, osiągamy tylko dzięki świętej Eucharystii: „Święta Eucharystia, jest źródłem życia każdego z nas, jest źródłem życia Cerkwi. Tam, gdzie jest święta Eucharystia, tam jest Cerkiew. Na tej prawdzie budujemy swoje życie ziemskie. Dzięki tej prawdzie dążymy ku zbawieniu. Tylko rozumiejąc tę prawdę możemy osiągnąć jedność. Bóg ofiarował nam drogocenny skarb, którym jest Cerkiew.. Nie ma Eucharystii poza Cerkwią…”.
Kończąc Jego Eminencja metropolita Sawa zwrócił się z życzeniami do miejscowego proboszcza, ks. mitrata Michała Niegierewicza, obchodzącego jubileusze siedemdziesiątych urodzin oraz 45-lecia posługi kapłańskiej. Szacownemu Jubilatowi wraz z współtowarzyszką w życiowej i kapłańskiej drodze – matuszce Eugenii, metropolita Sawa życzył Bożego błogosławieństwa, zdrowia oraz wszelkiej pomyślności w dalszych, długich latach życia. W dowód uznania oraz w podziękowaniu za kapłański trud i poświęcenie, Jego Eminencja podarował ks. Michałowi krzyż z ozdobami. Matuszka Eugenia otrzymała ikonę Przenajświętszej Bogurodzicy z dedykacją.
Fotografie: Jarosław Charkiewicz
za: orthodox.pl
Historia najstarszej parafii prawosławnej w Hajnówce od samego początku związana jest z tą ikoną. W 1942 roku erygowano w Hajnówce parafię prawosławną pw. św. Mikołaja Cudotwórcy. Proboszczem mianowano ks. Serafina Żelaźniakowicza. Prawosławni otrzymali budynek byłego nadleśnictwa „Leśna”, który przystosowano do celów liturgicznych. Jesienią tego samego roku cerkiew została poświęcona. Wtedy to uroczyście wniesiono do świątyni i umieszczono na hornom miestie ikonę Matki Bożej Nieczajannaja Radost’. Od tego dnia, w Hajnówce oddawany jest szacunek tejże ikonie.
Historię związaną z przybyciem ikony do Hajnówki, opisał śp. ks. mitrat Antoni Dziewiatowski, proboszcz parafii św. Trójcy w latach 1951 – 1995. „Pewna bogobojna hajnowianka w czasie bieżeństwa znalazła się w Moskwie. Chciała kupić ikonę. Ma to być ikona, która przyniesie mi powodzenie i pozwoli szczęśliwie powrócić do rodzinnej wsi – powiedziała. Zaproponowano jej kopię cudotwórczej ikony „Nieoczekiwana Radość”, ponieważ w moskiewskiej cerkwi św. Eliasza znajdował się jej oryginał. Kobieta szczęśliwie wróciła w rodzinne strony i otaczała ikonę wielkim szacunkiem. Ksiądz Serafin w czasie pobytu w domu parafianki zwrócił uwagę na ikonę. Na prośbę duchownego została ona ofiarowana cerkwi.” (Cerkownyj Wiestnik 1987 nr 11).
W dniu święta ikony Bogurodzicy „Nieoczekiwana Radość” wmurowano kamień węgielny pod budowę soboru św. Trójcy. W dniu tego święta, w 1992 roku, poświęcono nowowybudowaną świątynię, w której boczny ołtarz został poświęcony tej ikonie. Każdego roku święto ikony Przenajświętszej Bogurodzicy Nieczajannaja Radost’ jest szczególnym dniem w życiu wszystkich hajnowian i gromadzi rzesze wiernych pragnących wznieść swoje modlitwy do Matki Bożej.
W tym roku obchody święta miały miejsce w dniach 9 – 10 października. W sobotę 9 października całonocnemu czuwaniu przewodniczył Jego Ekscelencja, Najprzewielebniejszy Paweł, Biskup Hajnowski. W niedzielę o godz. 7.30 odsłużono pierwszą świętą Liturgię, po zakończeniu której poświęcono wodę. Głównej św. Liturgii przewodniczył Jego Eminencja, Wielce Błogosławiony Sawa, Metropolita Warszawski i całej Polski w asyście biskupa hajnowskiego Pawła oraz duchownych Dekanatu Hajnowskiego.
U wejścia do świątyni hierarchów przywitały dzieci, młodzież, władze samorządowe, rada parafialna, członkowie Bractwa św. św. Cyryla i Metodego oraz proboszcz parafii św. Trójcy, ks. mitrat Michał Niegierewicz.
Podczas św. Liturgii homilię wygłosił, ks. prot. Andrzej Busłowski. Duchowny podkreślił znaczenie i rolę Matki Bożej w dziele zbawienia człowieka. W nawiązaniu do historii święta zwrócił uwagę na potrzebę okazywania Bogurodzicy bezustannej wdzięczności, za jej opiekę i niebiańskie orędownictwo, poprzez modlitwę i dobre uczynki.
Świętą Liturgię zwieńczyła uroczysta procesja. Po zakończeniu której do zebranych zwrócił się Jego Eminencja metropolita Sawa, mówiąc między innymi: „Niech każdy z nas postara się wyobrazić sobie człowieka, który każdego dnia zwracał się w modlitwie do Boga, błagając Go o spełnienie swoich próśb. Czas upływał, a prośby nieszczęśnika pozostawały niespełnione. Smutek, wątpliwości, rozczarowanie, którymi diabeł go atakował, starał się pokonywać nieustającą modlitwą. Jego wiara była silna. Pewnego dnia nieszczęśnik otrzymał od Boga to, o co tak długo i wytrwale prosił. Jaki jest sens tej krótkiej historii? Bóg mający we władaniu cały świat, roztaczający swą opiekę nad wszystkimi ludźmi, razem i każdym z osobna, wie najlepiej co, kiedy i komu jest potrzebne. W swej nieograniczonej mądrości zna odpowiedzi na wszystkie pytania i sposoby rozwiązania wszelkich trudności. Zadaniem każdego chrześcijanina jest ufać Bogu. Wierzyć w Bożą mądrość i miłosierdzie. Musimy pielęgnować naszą wiarę tak, aby jej owocem była miłość do Boga i bliźnich. Tego uczy nas również historia dzisiejszego święta…” W dalszej części arcypasterskiego pouczenia, Jego Eminencja zwrócił również uwagę na potrzebę zachowania jedności w obliczu pokus i problemów, które wynikają z ludzkiej słabości oraz bezustannego oddziaływania złego ducha. Jedność tę w żywym organizmie, którym jest Cerkiew, osiągamy tylko dzięki świętej Eucharystii: „Święta Eucharystia, jest źródłem życia każdego z nas, jest źródłem życia Cerkwi. Tam, gdzie jest święta Eucharystia, tam jest Cerkiew. Na tej prawdzie budujemy swoje życie ziemskie. Dzięki tej prawdzie dążymy ku zbawieniu. Tylko rozumiejąc tę prawdę możemy osiągnąć jedność. Bóg ofiarował nam drogocenny skarb, którym jest Cerkiew.. Nie ma Eucharystii poza Cerkwią…”.
Kończąc Jego Eminencja metropolita Sawa zwrócił się z życzeniami do miejscowego proboszcza, ks. mitrata Michała Niegierewicza, obchodzącego jubileusze siedemdziesiątych urodzin oraz 45-lecia posługi kapłańskiej. Szacownemu Jubilatowi wraz z współtowarzyszką w życiowej i kapłańskiej drodze – matuszce Eugenii, metropolita Sawa życzył Bożego błogosławieństwa, zdrowia oraz wszelkiej pomyślności w dalszych, długich latach życia. W dowód uznania oraz w podziękowaniu za kapłański trud i poświęcenie, Jego Eminencja podarował ks. Michałowi krzyż z ozdobami. Matuszka Eugenia otrzymała ikonę Przenajświętszej Bogurodzicy z dedykacją.
Fotografie: Jarosław Charkiewicz
za: orthodox.pl
