Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Żyć jak apostołowie
tłum. Gabriel Szymczak, 11 lipca 2021
Jutro będziemy obchodzić święto Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Pod wieloma względami ci dwaj słudzy Boży to wybitne postaci w życiu Kościoła i wiary. Św. Piotr wygłosił pierwsze nauczanie Kościoła w dniu Pięćdziesiątnicy, a około 3000 osób przyszło, aby przyjąć Jezusa Chrystusa jako swojego Pana i Zbawiciela. Święty Apostoł Piotr głosił Ewangelię o naszym zbawieniu w całej Palestynie, Azji Mniejszej i Rzymie, gdzie został ukrzyżowany do góry nogami (na własną prośbę) na polecenie cesarza Nerona.
Św. Paweł jest godny uwagi zarówno ze względu na liczne podróże misyjne, jakie odbył, aby jak najwięcej ludzi usłyszało dobrą nowinę o zbawieniu w Panu Jezusie Chrystusie, jak i za listy, które napisał, stanowiące dużą część ksiąg Nowego Testamentu. Swoimi pismami kontynuuje nauczanie wiernych i poszukujących nawet do dnia dzisiejszego.
Dobrze jest nam wspominać i celebrować życie i posługę św. Piotra i św. Pawła. Ale nie mam wątpliwości, że gdybyśmy mogli zapytać ich, jak najlepiej ich czcić, powiedzieliby: „Przyjmijcie życie i naukę Kościoła prawosławnego i żyjcie jako świadkowie miłości Boga w Jezusie Chrystusie. Szukajcie królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości i miłujcie się wzajemnie, jak Chrystus nas kocha i daje samego siebie za nas”.
Możemy nigdy nie wygłosić kazania do 3000 osób. Możemy nigdy nie podróżować jako misjonarze do obcych krajów, narażając swoje życie, aby nieść światło tym, którzy są w ciemności. Ale możemy głosić Ewangelię swoim życiem, gdziekolwiek się znajdziemy, żyjąc życiem świętym i czystym, kochając Boga oraz kochając i troszcząc się o siebie nawzajem w miłości Bożej. Możemy głosić ją bez słów naszym rodzinom i przyjaciołom, naszym sąsiadom, współpracownikom, a nawet nieznajomym, żyjąc nie w zgodzie z mądrością tego świata, ale zgodnie ze sposobem życia, wyznaczonym nam przez Kościół.
Jeśli potrafimy sprostać przeciwnościom i potrzebom z wielkoduszną cierpliwością i modlitwą – ludzie to zauważą. Jeśli możemy pościć, nawet jeśli świat tego nie robi – ludzie to zauważą. Możemy dawać z tego, co dał nam Bóg, na działalność Kościoła i na potrzebujących – ludzie to zauważą. Możemy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby powstrzymać się od grzechu i pobłażania naszym słabościom, odkładając na bok gniew i nienawiść, chciwość, pożądanie – ludzie to zauważą. Niektórzy z tych, którzy zauważą, będą z nas drwić, a nawet znienawidzą nas – ale innych to przyciągnie, będą chcieli dowiedzieć się, dlaczego robimy to, co robimy; a jeśli jesteśmy gotowi dać im odpowiedź, staniemy się dla nich jak apostołowie w ich potrzebie.
Bracia i siostry, powołani do bycia świętymi: uczcijmy świętą pamięć chwalebnych i przez wszystkich wychwalanych apostołów Piotra i Pawła, łącząc się z nimi w niesamowitym zadaniu, jakim jest objawienie Chrystusa w naszych słowach i w naszym życiu, na chwałę Boga i dla zbawienia dusz.
o. John McCuen
za: pravmir.com
fotografia: Aimilianos /orthphoto.net/
Św. Paweł jest godny uwagi zarówno ze względu na liczne podróże misyjne, jakie odbył, aby jak najwięcej ludzi usłyszało dobrą nowinę o zbawieniu w Panu Jezusie Chrystusie, jak i za listy, które napisał, stanowiące dużą część ksiąg Nowego Testamentu. Swoimi pismami kontynuuje nauczanie wiernych i poszukujących nawet do dnia dzisiejszego.
Dobrze jest nam wspominać i celebrować życie i posługę św. Piotra i św. Pawła. Ale nie mam wątpliwości, że gdybyśmy mogli zapytać ich, jak najlepiej ich czcić, powiedzieliby: „Przyjmijcie życie i naukę Kościoła prawosławnego i żyjcie jako świadkowie miłości Boga w Jezusie Chrystusie. Szukajcie królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości i miłujcie się wzajemnie, jak Chrystus nas kocha i daje samego siebie za nas”.
Możemy nigdy nie wygłosić kazania do 3000 osób. Możemy nigdy nie podróżować jako misjonarze do obcych krajów, narażając swoje życie, aby nieść światło tym, którzy są w ciemności. Ale możemy głosić Ewangelię swoim życiem, gdziekolwiek się znajdziemy, żyjąc życiem świętym i czystym, kochając Boga oraz kochając i troszcząc się o siebie nawzajem w miłości Bożej. Możemy głosić ją bez słów naszym rodzinom i przyjaciołom, naszym sąsiadom, współpracownikom, a nawet nieznajomym, żyjąc nie w zgodzie z mądrością tego świata, ale zgodnie ze sposobem życia, wyznaczonym nam przez Kościół.
Jeśli potrafimy sprostać przeciwnościom i potrzebom z wielkoduszną cierpliwością i modlitwą – ludzie to zauważą. Jeśli możemy pościć, nawet jeśli świat tego nie robi – ludzie to zauważą. Możemy dawać z tego, co dał nam Bóg, na działalność Kościoła i na potrzebujących – ludzie to zauważą. Możemy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby powstrzymać się od grzechu i pobłażania naszym słabościom, odkładając na bok gniew i nienawiść, chciwość, pożądanie – ludzie to zauważą. Niektórzy z tych, którzy zauważą, będą z nas drwić, a nawet znienawidzą nas – ale innych to przyciągnie, będą chcieli dowiedzieć się, dlaczego robimy to, co robimy; a jeśli jesteśmy gotowi dać im odpowiedź, staniemy się dla nich jak apostołowie w ich potrzebie.
Bracia i siostry, powołani do bycia świętymi: uczcijmy świętą pamięć chwalebnych i przez wszystkich wychwalanych apostołów Piotra i Pawła, łącząc się z nimi w niesamowitym zadaniu, jakim jest objawienie Chrystusa w naszych słowach i w naszym życiu, na chwałę Boga i dla zbawienia dusz.
o. John McCuen
za: pravmir.com
fotografia: Aimilianos /orthphoto.net/