Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Łagodność jest niezbędna
tłum. Anna Dyjakowska, 22 czerwca 2016
Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność. Pan jest blisko. (Flp. 4, 5)
Bardzo wielu chrześcijan nie uważa łagodności za niezbędną cnotę, sądząc, że to tylko sprawa zewnętrzna. Jeżeli owoc jest słodki, powiadają, co komu do tego, że kora drzewna bywa twarda? Jakie znaczenie ma brutalność w obchodzeniu się z innymi, gdy wiemy, że pod nią kryje się dobre serce, czyste sumienie i szczere pobudki? Jednak apostoł Paweł, sam będący człowiekiem impulsywnym i niekiedy wybuchowym prawie w każdym swoim liście mówi o potrzebie przejawiania łagodności w uczuciach i w czynach.
To sprawa zewnętrzna, powiedzmy. Ale tym zewnętrznym wpływamy na innych, wprowadzając ich w pokojowy stan ducha. Dlatego apostoł Paweł chce, aby łagodność nasza była „znana wszystkim ludziom”, aby stała się wyróżniającą nas cechą, dokładnie tak jak Zbawiciel wskazuje miłość, wyróżniającą Jego naśladowców: „Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali” (J. 13, 35). Przypomnijmy sobie i my, że „Pan jest blisko”. I stale zdając sobie sprawę z Jego obecności, przenikając Jego duchem niezmiennej łagodności wystrzegajmy się tego, aby niecierpliwym słowem nie znieważyć łagodnego wizerunku Zbawiciela. Niechaj łagodność nasza nie będzie jedynie zewnętrzną powściągliwością, ale wyrazem wewnętrznej dobroci ducha, właściwej dla każdego prawdziwego chrześcijanina.
za: Каждый день-подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014.
Bardzo wielu chrześcijan nie uważa łagodności za niezbędną cnotę, sądząc, że to tylko sprawa zewnętrzna. Jeżeli owoc jest słodki, powiadają, co komu do tego, że kora drzewna bywa twarda? Jakie znaczenie ma brutalność w obchodzeniu się z innymi, gdy wiemy, że pod nią kryje się dobre serce, czyste sumienie i szczere pobudki? Jednak apostoł Paweł, sam będący człowiekiem impulsywnym i niekiedy wybuchowym prawie w każdym swoim liście mówi o potrzebie przejawiania łagodności w uczuciach i w czynach.
To sprawa zewnętrzna, powiedzmy. Ale tym zewnętrznym wpływamy na innych, wprowadzając ich w pokojowy stan ducha. Dlatego apostoł Paweł chce, aby łagodność nasza była „znana wszystkim ludziom”, aby stała się wyróżniającą nas cechą, dokładnie tak jak Zbawiciel wskazuje miłość, wyróżniającą Jego naśladowców: „Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali” (J. 13, 35). Przypomnijmy sobie i my, że „Pan jest blisko”. I stale zdając sobie sprawę z Jego obecności, przenikając Jego duchem niezmiennej łagodności wystrzegajmy się tego, aby niecierpliwym słowem nie znieważyć łagodnego wizerunku Zbawiciela. Niechaj łagodność nasza nie będzie jedynie zewnętrzną powściągliwością, ale wyrazem wewnętrznej dobroci ducha, właściwej dla każdego prawdziwego chrześcijanina.
za: Каждый день-подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014.