Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Intronizacja nowego serbskiego patriarchy Porfiriusza
Dominika Kovačević, 19 lutego 2021
Intronizacja nowego serbskiego patriarchy Porfiriusza miała miejsce 19 lutego w katedrze archanioła Michała w Belgradzie. Odbyła się ona w ramach Boskiej Liturgii, której przewodniczył patriarcha w asyście biskupów Serbskiej Cerkwi Prawosławnej, którzy dzień wcześniej zebrali się w Belgradzie w celu wybrania nowego zwierzchnika.
Na Liturgii, mimo trudnej sytuacji, było obecnych wielu wiernych, wśród których znalazł się także prezydent Serbii Aleksandar Vučić. Na uroczystość przybyło wielu oficjalnych gości, m. in. przewodniczący Prezydium Bośni i Hercegowiny Milorad Dodik, pani prezydent Republiki Serbskiej w Bośni Željka Cvijanović, ministrowie, przedstawiciele dyplomacji, członkowie królewskiej rodziny Karađorđević, nuncjusz apostolski Luciano Suriani, rzymsko-katolicki arcybiskup Belgradu Stanislav Hočevar oraz mufti Mustafa efendi Jusufspahić.
Po Eucharystii wiernych, a tuż przed końcem Boskiej Liturgii, dokonano obrzędu intronizacji nowego, 46. serbskiego patriarchy. Dotychczasowy patriarszy locum tenens, metropolita Dabaru i Bośni Chryzostom, odczytał decyzję o wyborze patriarchy. Następnie władyce Porfiriuszowi wręczono patriarszy pastorał (cs. żezł), engolopion oraz biały kłobuk, który w serbskiej tradycji przysługuje tylko patriarsze. W tym czasie chór śpiewał, zaś wierni krzyczeli po grecku „aksios” i po serbsku „dostojan”, czyli „godzien”.
Po tym patriarcha Porfiriusz wygłosił swoje pierwsze wystąpienie w nowej roli.
Z głęboką pokorą oraz poczuciem bojaźni i szacunku przyjmuję fakt, który dzisiaj dokonał się poprzez ową soborową, Boską służbę na naszych oczach, w umysłach i sercach. Tym faktem jest to, że z błogosławieństwa Bożego i przez pełne łaski głosowanie ojcowskich arcypasterzy, moich braci w Chrystusie, zostałem wywyższony wstąpieniem na święty, Boski, natchniony Bogiem tron świętego Sawy.
Modlę się do Boga, i proszę was o to, byście modlitwą i działaniem podtrzymywali mnie w tym wielkim, odpowiedzialnym zadaniu, które zostało przede mną postawione wraz z tym świętym obrzędem. Niech jako 46. patriarcha i 57. zwierzchnik naszej Świętej Cerkwi będę choć troszeńkę skromnym następcą moich wielkich i świętych poprzedników, w tym dwunastu zwierzchników, na czele ze św. Sawą, którzy przewodzili naszej Świętej Cerkwi od 1219 do 1346 roku. Następnie dwunastu zwierzchników, z których aż sześciu dostąpiło świętości, i którzy duchowo prowadzili serbski naród aż do pierwszego zniesienia Patriarchatu w Peći. Jestem następcą także wielkich odnowicieli Serbskiego Patriarchatu: Makarego Sokolovića z 1557 roku i Dymitra Pavlovića z 1920 roku. (...) Chodźmy ścieżkami świętości patriarchy Pawła, bądźmy dziećmi patriarchy Ireneusza w wielkim wysiłku na rzecz wprowadzania pokoju (cs. i serb. mirotvorstwo).
Mając to wszystko na uwadze, przed żywym Bogiem i pełnią Cerkwi Bożej, przed wami wszystkimi - powołanymi do Niebiańskiego - zgodnie z pierwotnym doświadczeniem św. apostoła Pawła, wyznaję, że nie mam pochwalić się niczym innym, jak tylko swoimi słabościami i grzechami. Jednak nie wypełnia mnie to beznadzieją, lecz pokorną nadzieją, że poprzez modlitwy was wszystkich, a szczególnie dzięki modlitewnemu wstawiennictwu mojego ojca duchowego, biskupa Bački Ireneusza, także urzeczywistni się duchowa prawda, w którą nas wprowadził ten Apostoł Narodów. Jego pocieszył sam Pan, mówiąc „Wystarczy ci moja łaska; albowiem Moja moc ukazuje się doskonałą w niemocy!”. Te słowa dodają mi odwagi, i na swoje słabe plecy biorę ten święty i wielki krzyż patriarszej służby.
Uroczystości transmitowały różne serbskie telewizje, w tym państwowa RTS.
Na podstawie: spc.rs
Fotografie: spc.rs
Na Liturgii, mimo trudnej sytuacji, było obecnych wielu wiernych, wśród których znalazł się także prezydent Serbii Aleksandar Vučić. Na uroczystość przybyło wielu oficjalnych gości, m. in. przewodniczący Prezydium Bośni i Hercegowiny Milorad Dodik, pani prezydent Republiki Serbskiej w Bośni Željka Cvijanović, ministrowie, przedstawiciele dyplomacji, członkowie królewskiej rodziny Karađorđević, nuncjusz apostolski Luciano Suriani, rzymsko-katolicki arcybiskup Belgradu Stanislav Hočevar oraz mufti Mustafa efendi Jusufspahić.
Po Eucharystii wiernych, a tuż przed końcem Boskiej Liturgii, dokonano obrzędu intronizacji nowego, 46. serbskiego patriarchy. Dotychczasowy patriarszy locum tenens, metropolita Dabaru i Bośni Chryzostom, odczytał decyzję o wyborze patriarchy. Następnie władyce Porfiriuszowi wręczono patriarszy pastorał (cs. żezł), engolopion oraz biały kłobuk, który w serbskiej tradycji przysługuje tylko patriarsze. W tym czasie chór śpiewał, zaś wierni krzyczeli po grecku „aksios” i po serbsku „dostojan”, czyli „godzien”.
Po tym patriarcha Porfiriusz wygłosił swoje pierwsze wystąpienie w nowej roli.
Z głęboką pokorą oraz poczuciem bojaźni i szacunku przyjmuję fakt, który dzisiaj dokonał się poprzez ową soborową, Boską służbę na naszych oczach, w umysłach i sercach. Tym faktem jest to, że z błogosławieństwa Bożego i przez pełne łaski głosowanie ojcowskich arcypasterzy, moich braci w Chrystusie, zostałem wywyższony wstąpieniem na święty, Boski, natchniony Bogiem tron świętego Sawy.
Modlę się do Boga, i proszę was o to, byście modlitwą i działaniem podtrzymywali mnie w tym wielkim, odpowiedzialnym zadaniu, które zostało przede mną postawione wraz z tym świętym obrzędem. Niech jako 46. patriarcha i 57. zwierzchnik naszej Świętej Cerkwi będę choć troszeńkę skromnym następcą moich wielkich i świętych poprzedników, w tym dwunastu zwierzchników, na czele ze św. Sawą, którzy przewodzili naszej Świętej Cerkwi od 1219 do 1346 roku. Następnie dwunastu zwierzchników, z których aż sześciu dostąpiło świętości, i którzy duchowo prowadzili serbski naród aż do pierwszego zniesienia Patriarchatu w Peći. Jestem następcą także wielkich odnowicieli Serbskiego Patriarchatu: Makarego Sokolovića z 1557 roku i Dymitra Pavlovića z 1920 roku. (...) Chodźmy ścieżkami świętości patriarchy Pawła, bądźmy dziećmi patriarchy Ireneusza w wielkim wysiłku na rzecz wprowadzania pokoju (cs. i serb. mirotvorstwo).
Mając to wszystko na uwadze, przed żywym Bogiem i pełnią Cerkwi Bożej, przed wami wszystkimi - powołanymi do Niebiańskiego - zgodnie z pierwotnym doświadczeniem św. apostoła Pawła, wyznaję, że nie mam pochwalić się niczym innym, jak tylko swoimi słabościami i grzechami. Jednak nie wypełnia mnie to beznadzieją, lecz pokorną nadzieją, że poprzez modlitwy was wszystkich, a szczególnie dzięki modlitewnemu wstawiennictwu mojego ojca duchowego, biskupa Bački Ireneusza, także urzeczywistni się duchowa prawda, w którą nas wprowadził ten Apostoł Narodów. Jego pocieszył sam Pan, mówiąc „Wystarczy ci moja łaska; albowiem Moja moc ukazuje się doskonałą w niemocy!”. Te słowa dodają mi odwagi, i na swoje słabe plecy biorę ten święty i wielki krzyż patriarszej służby.
Uroczystości transmitowały różne serbskie telewizje, w tym państwowa RTS.
Na podstawie: spc.rs
Fotografie: spc.rs
