Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Światło Chrystusa w nas
tłum. Gabriel Szymczak, 02 lutego 2021
Chrystus jest „światłością prawdziwą” (J 1, 9). Ci, którzy w Niego wierzą i są członkami Jego Jedynego Świętego Kościoła, otrzymują Jego światło. W ten sposób sami chrześcijanie stają się światłem, odbijając wewnętrzne światło Chrystusa. Nie mogą tego zatrzymać dla siebie ani ukryć! Pan powiedział: „Wy jesteście światłością świata ...” (Mt 5,14). Misją Chrystusa dla chrześcijan jest szerzenie Jego światła na innych.
Ale jak to się dzieje?
Poprzez ich jasną obecność
Oznacza to, że ich życie pełne światła można ujrzeć poprzez ich czystość. Człowiek może otrzymać światło od chrześcijanina, który odbija światło Chrystusa swoją pogodną twarzą, czystym spojrzeniem i łagodną mową. Można to zobaczyć w następującej historii: Było trzech mnichów, którzy co roku odwiedzali św. Antoniego Wielkiego, aby otrzymać od niego rady. Dwóch mnichów zadawało mu różne pytania dotyczące ascezy i życia duchowego, a trzeci mnich słuchał w milczeniu. Pewnego razu święty powiedział do trzeciego mnicha: „Odwiedzasz mnie od tylu lat, a jednak nigdy nie zadałeś mi ani jednego pytania”. Mnich z pokorą odpowiedział: „Wystarczy, że cię widzę, Abba”. I dzięki temu wiele się uczył. Kiedy światło Chrystusa oświetla ludzką duszę, bez wysiłku dotyka też otaczających ją osób.
Poprzez ich oświeconą mowę
Z rozkazu swego Nauczyciela, święci apostołowie głosili Ewangelię Chrystusa wielu narodom, od Wielkiej Brytanii po Indie, i nieśli światło Chrystusa całemu światu. Ich praca trwa do dziś dzięki niosącemu światło ludowi Kościoła. Są święci, którzy odznaczali się nie tylko gorliwością, ale także skutecznością swojej pracy i zostali uznani za „oświeconych” - to święci tacy jak Cyryl i Metody, Oświeciciele Słowian i św. Grzegorz, Oświeciciel Armenii. Kościół nazywa Trzech Wielkich Hierarchów (śww. Bazylego, Grzegorza i Jana Chryzostoma) „najwspanialszymi latarniami potrójnej boskości”, którzy jasnymi promieniami swej nauki oświetlili wszechświat (zob. Apolitikion święta 30 stycznia / 12 lutego).
Oczywiście nie wszyscy chrześcijanie są powołani przez Boga do wzniesienia się na wyżyny takiej świętości, ale wszyscy możemy wnieść swój wkład w misyjną pracę naszego Kościoła, każdy według swoich możliwości i okoliczności. W ten sposób coraz więcej ludzi może otrzymać Światło Chrystusa. Jest wielu, którzy żyli w ciemności oddzielenia od Boga, z frustracją i rozpaczą, i zostali zbawieni przez wysiłki zwykłych chrześcijan, niosących to światło w swoich umysłach i sercach!
Poprzez godne naśladowania uczynki
Sam Pan powiedział do nas w ten sposób: „Tak niech świeci światłość wasza przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre czyny i wysławiali Ojca waszego, Który jest w niebiosach” (Mt 5, 16). Nie myślmy, że Pan zmusza nas do wykonywania prac, które przekraczają nasze możliwości. Nie mówi o dużych projektach, ale o dobrych. Tak jak skromna lampa (o której mówił wcześniej) oświetla dom, tak my (otrzymując światło od Chrystusa) jesteśmy światłem dla ludzi w naszym domu, dając nasz godny przykład. Poprzez nasze chrześcijańskie zachowanie pomagamy oświecić nasze dzieci, mężów i żony. Wielu mężów zostało uratowanych przez święte postępowanie ich żon! Ilu świętych zostało wychowanych przez święte matki! Nie ma potrzeby ciągłego upominania, karcenia, narzekania i krzywdzących zachowań. Dobre uczynki wykonane ze szczerą miłością będą miały właściwy skutek.
Tak samo jest, gdy podejmujemy takie wysiłki w naszych wspólnotach, chętnie uczestnicząc w każdym dobrym dziele Kościoła i społeczeństwa. Osiągniemy pozytywne rezultaty, gdy będziemy kochać wszystkich i staniemy się żywymi przykładami sprawiedliwości, uczciwości (w naszych działaniach i zawodach), wierności, służby potrzebującym, cierpliwości, życzliwości i przebaczenia tym, którzy nas ranią. Takie zachowanie poruszy innych ludzi i poprowadzi ich do skruchy. Zrozumieją, że to, czego naucza Chrystus, nie jest niemożliwe, ponieważ żyją tym dzisiaj ludzie. W ten sposób więcej ludzi przyjdzie do Chrystusa Zbawiciela; zostaną przyciągnięci do Niego, aby ich własne dusze mogły zostać oświecone i - jak powiedział Chrystus - aby uwielbili swojego Ojca Niebieskiego!
Moi drodzy bracia i siostry, zachowajmy w sobie Światło Chrystusa, będące stałym źródłem światła. Obyśmy promieniowali tym światłem dookoła nas i poprzez świetlany przykład i słowa chwalili Boga. Amen.
metropolita Sotirios
za: Pemptousia
fotografia: Aimilianos /orthphoto.net/
Ale jak to się dzieje?
Poprzez ich jasną obecność
Oznacza to, że ich życie pełne światła można ujrzeć poprzez ich czystość. Człowiek może otrzymać światło od chrześcijanina, który odbija światło Chrystusa swoją pogodną twarzą, czystym spojrzeniem i łagodną mową. Można to zobaczyć w następującej historii: Było trzech mnichów, którzy co roku odwiedzali św. Antoniego Wielkiego, aby otrzymać od niego rady. Dwóch mnichów zadawało mu różne pytania dotyczące ascezy i życia duchowego, a trzeci mnich słuchał w milczeniu. Pewnego razu święty powiedział do trzeciego mnicha: „Odwiedzasz mnie od tylu lat, a jednak nigdy nie zadałeś mi ani jednego pytania”. Mnich z pokorą odpowiedział: „Wystarczy, że cię widzę, Abba”. I dzięki temu wiele się uczył. Kiedy światło Chrystusa oświetla ludzką duszę, bez wysiłku dotyka też otaczających ją osób.
Poprzez ich oświeconą mowę
Z rozkazu swego Nauczyciela, święci apostołowie głosili Ewangelię Chrystusa wielu narodom, od Wielkiej Brytanii po Indie, i nieśli światło Chrystusa całemu światu. Ich praca trwa do dziś dzięki niosącemu światło ludowi Kościoła. Są święci, którzy odznaczali się nie tylko gorliwością, ale także skutecznością swojej pracy i zostali uznani za „oświeconych” - to święci tacy jak Cyryl i Metody, Oświeciciele Słowian i św. Grzegorz, Oświeciciel Armenii. Kościół nazywa Trzech Wielkich Hierarchów (śww. Bazylego, Grzegorza i Jana Chryzostoma) „najwspanialszymi latarniami potrójnej boskości”, którzy jasnymi promieniami swej nauki oświetlili wszechświat (zob. Apolitikion święta 30 stycznia / 12 lutego).
Oczywiście nie wszyscy chrześcijanie są powołani przez Boga do wzniesienia się na wyżyny takiej świętości, ale wszyscy możemy wnieść swój wkład w misyjną pracę naszego Kościoła, każdy według swoich możliwości i okoliczności. W ten sposób coraz więcej ludzi może otrzymać Światło Chrystusa. Jest wielu, którzy żyli w ciemności oddzielenia od Boga, z frustracją i rozpaczą, i zostali zbawieni przez wysiłki zwykłych chrześcijan, niosących to światło w swoich umysłach i sercach!
Poprzez godne naśladowania uczynki
Sam Pan powiedział do nas w ten sposób: „Tak niech świeci światłość wasza przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre czyny i wysławiali Ojca waszego, Który jest w niebiosach” (Mt 5, 16). Nie myślmy, że Pan zmusza nas do wykonywania prac, które przekraczają nasze możliwości. Nie mówi o dużych projektach, ale o dobrych. Tak jak skromna lampa (o której mówił wcześniej) oświetla dom, tak my (otrzymując światło od Chrystusa) jesteśmy światłem dla ludzi w naszym domu, dając nasz godny przykład. Poprzez nasze chrześcijańskie zachowanie pomagamy oświecić nasze dzieci, mężów i żony. Wielu mężów zostało uratowanych przez święte postępowanie ich żon! Ilu świętych zostało wychowanych przez święte matki! Nie ma potrzeby ciągłego upominania, karcenia, narzekania i krzywdzących zachowań. Dobre uczynki wykonane ze szczerą miłością będą miały właściwy skutek.
Tak samo jest, gdy podejmujemy takie wysiłki w naszych wspólnotach, chętnie uczestnicząc w każdym dobrym dziele Kościoła i społeczeństwa. Osiągniemy pozytywne rezultaty, gdy będziemy kochać wszystkich i staniemy się żywymi przykładami sprawiedliwości, uczciwości (w naszych działaniach i zawodach), wierności, służby potrzebującym, cierpliwości, życzliwości i przebaczenia tym, którzy nas ranią. Takie zachowanie poruszy innych ludzi i poprowadzi ich do skruchy. Zrozumieją, że to, czego naucza Chrystus, nie jest niemożliwe, ponieważ żyją tym dzisiaj ludzie. W ten sposób więcej ludzi przyjdzie do Chrystusa Zbawiciela; zostaną przyciągnięci do Niego, aby ich własne dusze mogły zostać oświecone i - jak powiedział Chrystus - aby uwielbili swojego Ojca Niebieskiego!
Moi drodzy bracia i siostry, zachowajmy w sobie Światło Chrystusa, będące stałym źródłem światła. Obyśmy promieniowali tym światłem dookoła nas i poprzez świetlany przykład i słowa chwalili Boga. Amen.
metropolita Sotirios
za: Pemptousia
fotografia: Aimilianos /orthphoto.net/