Zostań przyjacielem cerkiew.pl
10 pouczeń atoskich starców o krzyżu
tłum. Michał Diemianiuk, 27 września 2020
[1].jpg)
14/27 września Cerkiew świętuje Podwyższenie Czcigodnego i Życiodajnego Krzyża Pańskiego. Przez śmierć na krzyżu Pana naszego Jezusa Chrystusa osiągnęliśmy nasze zbawienie. Krzyż jest strażnikiem wszechświata, pięknem Cerkwi, podporą wiernych, chwałą aniołów i raną demonów - tak objaśnia jeden z cerkiewnych hymnów znaczenie Krzyża dla całego świata.
***
1. Za każdym razem, kiedy chrześcijanin osłania się znakiem krzyża, kłania się zbawczej Męce Pańskiej i wzywa moc krzyża, która jest mocą śmierci krzyżowej naszego Chrystusa. Mówiąc: “Krzyżu Chrystusowy, zbaw nas siłą twoją”, wzywamy moc krzyżowej ofiary Pana. Dlatego krzyż włada wielką mocą.
Święty Paisjusz ze Świętej Góry
2. - Ojcze, stale noszę na sobie krzyżyk, którym mnie pobłogosławiliście. Ten krzyżyk pomaga mi w trudnościach.
- Wiesz, krzyże każdego z nas to właśnie takie krzyżyki. One są podobne do małych krzyżyków, które nosimy na szyi i które ochraniają nas w naszym życiu. Czy myślisz, że nosimy jakieś wielkie krzyże? Tylko Krzyż Chrystusowy był bardzo ciężki, ponieważ Chrystus z miłości do nas - ludzi - nie zechciał wykorzystać dla Siebie Swojej boskiej mocy. A po Ukrzyżowaniu wziął, bierze i będzie brać na Siebie ciężar krzyży każdego człowieka, i Swoją Bożą pomocą, i Swoim słodkim pocieszeniem daje nam ulgę od bólu doświadczeń.
Święty Paisjusz ze Świętej Góry
3. Dobry Bóg daje każdemu krzyż odpowiadający posiadanym przez niego siłom. Bóg daje człowiekowi krzyż nie po to, żeby się męczył, ale po to, żeby z krzyża człowiek wszedł na Niebo. Przecież w istocie krzyż to drabina do Nieba. Rozumiejąc, jakie bogactwo odkładamy do [niebiańskiego] skarbca, znosząc ból prób, nie zaczniemy narzekać, ale będziemy wysławiać Boga, biorąc na siebie ten maleńki krzyżyk, który nam darował. Postępując tak, będziemy radować się już w tym życiu, a w przyszłym życiu otrzymamy też [duchową] “wypłatę” i “jednorazowy zasiłek”. Tam, na Niebie, mamy zagwarantowane włości i nadania, które przygotował nam Bóg. Ale jeśli prosimy, żeby Bóg wybawił nas od doświadczeń, to On daje te włości i nadania innym, i tracimy je. Jeśli zaś będziemy cierpieć, to On da nam jeszcze i duchowe procenty.
Święty Paisjusz ze Świętej Góry
4. Kiedy Chrystus przyjął oplucie, policzkowanie i ciosy, to wtedy rozpadło się królestwo i władza diabła. W jaki zadziwiający sposób Chrystus osiągnął nad nim zwycięstwo! “Przez trzcinę skruszyła się władza diabła” - mówi pewien święty. Czyli władza diabła rozpadła się, kiedy Chrystusowi zadano ostatni cios trzciną po głowie. Cierpienie stało się duchowym środkiem obronnym przeciwko diabłu. a najsilniejszym orężem przeciwko niemu - pokora. Zniszczenie diabła jest najbardziej leczniczym balsamem, wylanym przez Chrystusa podczas Jego Krzyżowej Ofiary. Po ukrzyżowaniu Chrystusa diabeł jest niczym wąż pozbawiony jadu, niczym pies z wyrwanymi zębami. Odebrano diabłu jego jadowitą siłę, a psom, czyli biesom, wyrwano zęby. Teraz są pozbawione broni, a my uzbrojeni w Krzyż. Biesy nie mogą nic zrobić stworzeniu Bożemu, jeśli sami nie damy im do tego prawa. Mogą tylko awanturować się - nie mają żadnej władzy.
Święty Paisjusz ze Świętej Góry
5. Pan miłuje kajających się grzeszników i umarł z nas w cierpieniach na krzyżu, i przygotował im miejsce na niebiosach, “gdzie jestem Ja, tam będzie i sługa Mój, aby widział Moją chwałę”. Ach, gdybyśmy wiedzieli, jak nas grzesznych miłuje Pan, daje nam Ducha Świętego. Przez Niego poznaje się Pana i Jego miłość, ale my tracimy łaskę Świętego Ducha przez pyszałkowatość i męczą nas namiętności, durne wady, ale trzeba z nimi walczyć, prosić dzień i noc o pomoc Bożą i Matki Bożej, i Pan pomoże.
Święty Sylwan Atoski
6. O Bogu nie można powiedzieć, że jest niesprawiedliwy, czyli że w Nim jest nieprawda, ale nie można też powiedzieć, że On jest sprawiedliwy tak, jak my rozumiemy sprawiedliwość. Święty Izaak Syryjczyk mówi: “nie śmiej Boga nazywać sprawiedliwym; jaka bowiem to sprawiedliwość - my zgrzeszyliśmy, a On Syna Jednorodzonego wydał na krzyż?” A do tego, co mówi święty Izaak, można dodać: myśmy zgrzeszyli, a Bóg postawił świętych aniołów na służbę naszemu zbawieniu. Ale aniołowie, jako przepełnieni miłością, sami mają pragnienie służyć nam i w tym służeniu przyjmują na siebie smutki.
Święty Sylwan Atoski
7. Gdzie znajdziesz takiego ojca, który umarłby na krzyżu za przestępstwa dzieci? Zazwyczaj ojciec smuci się i żal mu syna, który za przestępstwa swoje musi być ukarany; ale chociaż i żałuje syna, to mimo wszystko powie mu: “Niedobrze postąpiłeś i za swoje durne uczynki prawidłowo jesteś ukarany”. Pan zaś nam tego nie powie nigdy. On powie do nas, jak do apostoła Piotra: “Czy Mnie kochasz?” (J 21, 15); tak i w raju powie do całego ludu: “Czy Mnie kochacie?” I odpowiedzą wszyscy: “Tak, Panie, kochamy Cię. Zbawiłeś nas Swoimi cierpieniami na krzyżu, a teraz darowałeś nam Królestwo Niebieskie”.
Święty Sylwan Atoski
8. Pan tak bardzo nas kocha, że nie możemy tego pojąć. Widzimy krzyż, wiemy, że On ukrzyżował się za nas i umarł w mękach, ale mimo wszystko dusza sama nie może zrozumieć tej miłości, a poznaje się ją tylko przez Ducha Świętego.
Święty Sylwan Atoski
9. Nie głosimy niczego, oprócz Krzyża, i jeśli wzywamy kogoś, aby szedł z nami, to tylko na Krzyż, widząc w tym dla siebie największą, niezrównaną chwałę. Kiedy Pan nawiedza duszę, to krzyż staje się lekki, a czasami także niewypowiedzianie słodki; kiedy zaś zechce pozostawić ją na trudy i choroby, to wtedy powinniśmy być pobłogosławieni nadzieją na jeszcze większą chwałę.
Archimandryta Sofroniusz (Sacharow)
10. Do ostatecznej jasności uświadamiam sobie, że mój duchowy byt jest nierozerwalnie związany z duchowym bytem świata, człowieka w ogóle, ludzkości. Czasami miłość do Boga odrywa od świata, chcę zapomnieć o świecie i umysłowej kontemplacji Bóstwa Chrystusowego, a czasami miłość do człowieka - cierpienie razem z nim - popycha do bezmyślnego sporu z Bogiem. Krzyż Syna Bożego i Boga - to przerwanie i przegroda wszelkiej walki tego rodzaju. Krzyż Chrystusa - to ta twierdza, o którą rozbijają się w proch wszelkie fale myśli. Chrystus, ukrzyżowany z miłości do świata za grzechy świata - moja ostateczna miłość, ostateczne wstępowanie umysłu mego, ostateczna śmiałość serca mego, mój jedyny, prawdziwy Bóg.
Archimandryta Sofroniusz (Sacharow)
za: pravoslavie.ru
fotografia: palavos /orthphoto.net/