Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Wola Boża
tłum. Anna Jawdosiuk-Małek, 25 maja 2016
Niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. (Mt 6,10)
Najlepszym ziemskim losem dla człowieka jest wykonywanie woli Bożej. Nie jedynie czasem, powierzchownie, często od niechcenia, ale właśnie tak, jak wypełniana jest wola w niebie. Trzy pierwsze prośby Modlitwy Pańskiej odnoszą się bezpośrednio do Ojca: Imię Twoje, Królestwo Twoje, wola Twoja. Chrystus uczy człowieka stawiać Boga na pierwszym miejscu, które Jemu przynależy. Po pierwsze niebiańskie – po wtóre ziemskie, najpierw duchowe – później cielesne, najpierw Boże – potem ludzkie. Chrystus odrywa ludzkie spojrzenia przykute do tego, co nas otacza, kierując nasz wzrok ku Ojcu i ku temu, co Go dotyczy.
U nas jest inaczej: to, co nasze stoi na centralnym miejscu. Nasze zmartwienia, potrzeby, sprawy pochłaniają wszystko i z nimi zwracamy się do Boga, widząc w Nim jedyne wyjście z trudnego położenia. Być może On Sam nie ma w naszym życiu żadnego miejsca. Stąd nieprawidłowość, grzeszność, bezsensowność całej naszej egzystencji. Chrystus uznaje tylko jeden porządek rzeczy i ogłasza go w tej wspaniałej modlitwie: „na początku jest Bóg”. Gdy człowiek duszą przyjmie tę prawdę, wówczas rozpocznie się jego prawdziwe chrześcijańskie życie.
Szukając przede wszystkim woli Bożej i wykonując ją na miarę światła [rozumu – przyp. tłum.] mu ofiarowanego człowiek wchodzi w strefę Bożego Królestwa i zaczyna poznawać i sławić Imię Tego, od Którego pochodzi wszelka łaska i wypełnienie wszelkiej potrzeby. Pojawia się równowaga w duszy człowieka; wówczas to wola Boża zostaje przyjęta nie tyle ze smutną pokorą, ile z pełną energią i ufnością w obiecaną miłość.
W pewnej szkole zapytano dzieci: „Jak powstaje wola Boża na niebie?” Posypało się wiele odpowiedzi: „chętnie”, „teraz”, „radośnie”… Ostatni głosik należał do małej dziewczynki, która pokornie powiedziała: „Nie pytając - dlaczego”!
Tak, z zaufaniem, które nie pyta, lecz wypełnia, tworzą wolę Bożą ci, którzy świadomie wypowiadają tą trzecią prośbę i łączą z nią swe życie.
Za: Каждый день-подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014.
Najlepszym ziemskim losem dla człowieka jest wykonywanie woli Bożej. Nie jedynie czasem, powierzchownie, często od niechcenia, ale właśnie tak, jak wypełniana jest wola w niebie. Trzy pierwsze prośby Modlitwy Pańskiej odnoszą się bezpośrednio do Ojca: Imię Twoje, Królestwo Twoje, wola Twoja. Chrystus uczy człowieka stawiać Boga na pierwszym miejscu, które Jemu przynależy. Po pierwsze niebiańskie – po wtóre ziemskie, najpierw duchowe – później cielesne, najpierw Boże – potem ludzkie. Chrystus odrywa ludzkie spojrzenia przykute do tego, co nas otacza, kierując nasz wzrok ku Ojcu i ku temu, co Go dotyczy.
U nas jest inaczej: to, co nasze stoi na centralnym miejscu. Nasze zmartwienia, potrzeby, sprawy pochłaniają wszystko i z nimi zwracamy się do Boga, widząc w Nim jedyne wyjście z trudnego położenia. Być może On Sam nie ma w naszym życiu żadnego miejsca. Stąd nieprawidłowość, grzeszność, bezsensowność całej naszej egzystencji. Chrystus uznaje tylko jeden porządek rzeczy i ogłasza go w tej wspaniałej modlitwie: „na początku jest Bóg”. Gdy człowiek duszą przyjmie tę prawdę, wówczas rozpocznie się jego prawdziwe chrześcijańskie życie.
Szukając przede wszystkim woli Bożej i wykonując ją na miarę światła [rozumu – przyp. tłum.] mu ofiarowanego człowiek wchodzi w strefę Bożego Królestwa i zaczyna poznawać i sławić Imię Tego, od Którego pochodzi wszelka łaska i wypełnienie wszelkiej potrzeby. Pojawia się równowaga w duszy człowieka; wówczas to wola Boża zostaje przyjęta nie tyle ze smutną pokorą, ile z pełną energią i ufnością w obiecaną miłość.
W pewnej szkole zapytano dzieci: „Jak powstaje wola Boża na niebie?” Posypało się wiele odpowiedzi: „chętnie”, „teraz”, „radośnie”… Ostatni głosik należał do małej dziewczynki, która pokornie powiedziała: „Nie pytając - dlaczego”!
Tak, z zaufaniem, które nie pyta, lecz wypełnia, tworzą wolę Bożą ci, którzy świadomie wypowiadają tą trzecią prośbę i łączą z nią swe życie.
Za: Каждый день-подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014.