Metropolita Włodzimierz: Spotkanie z Bogiem

Stefan Dmitruk, 15 lutego 2016

Kazanie z okazji święta Spotkania Pańskiego wygłoszone 15 lutego 2004 r. w Kijowie przez śp. metropolitę kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza (Sabodana; 1935 – 2014).

Sprawiedliwemu Symeonowi obiecano, że nie umrze do momentu, gdy nie ujrzy Chrystusa Zbawiciela. W 40. dzień po Bożym Narodzeniu Matka Boża – Przeczysta Dziewica Maria – zgodnie ze zwyczajem starotestamentowym przyniosła Swoje Boskie Dziecko do świątyni. W tym czasie, w świątyni, przebywał starzec Symeon, który poznał Chrystusa Zbawiciela, wziął Go na swoje ręce i wypowiedział cudowną modlitwę powtarzaną do dnia dzisiejszego: „Teraz pozwalasz odejść słudze Twemu, Władco, według słowa Twojego w pokoju”.

W wydarzeniu uczestniczyła św. prorokini Anna, która również wychwalała Boga i mówiła o Zbawicielu czekającym na wyzwolenie spod rzymskiej okupacji Jerozolimy. Prawdopodobnie w świątyni znajdowali się inni ludzie, ale oni nie poznali i nie zauważyli Chrystusa Zbawiciela.

Spotkanie Pańskie to święto spotkań: sprawiedliwego Symeona z Panem, człowieka z Bogiem, Starego Testamentu z Nowym. To święto naszego spotkania z Panem Jezusem Chrystusem. Człowiek spotyka Boga podczas modlitwy, radości, cierpienia, chorób, biedy, a szczególnie w sakramencie Świętej Eucharystii. Często bywa tak, że nie zauważamy, nie poznajemy Boga, przechodzimy obok Niego. Dlaczego tak się dzieje? W czym tkwi przyczyna tego zdarzenia?

Przyczyn jest wiele i są różne, ale najczęstszą jest bród serca, który przykrywa zasłoną nasze oczy duchowe. W efekcie nie możemy zobaczyć tego co jest oczywiste. „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” – mówi Sam Pan (Mt 5,8). Czyste serce to pierwsza i najbardziej potrzebna rzecz pomagająca ujrzeć Boga, zbliżyć się do Niego i żyć z Nim i w Nim. Z tego względu Święta Cerkiew w imieniu wszystkich i za wszystkich powtarza w swoich modlitwach: „Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, i ducha prawego odnów we mnie” (Ps 50, 12).

Powiedziałem, że Spotkanie Pańskie to dzień naszego spotkania z Chrystusem Zbawicielem. Te spotkania odbywają się podczas całego życia. Kiedyś nasze bogobojne matki (niech Pan obdarzy je swoim miłosierdziem!) przyniosły nas do cerkwi i postawiły przed Bogiem. Później wyrośliśmy, zmądrzeliśmy i odwróciliśmy się do bogobojnej drogi, poszliśmy szeroką drogą świeckiego, próżnego, życia…

Jest wiele możliwości spotkania z Bogiem. Dane są dla nas, żyjących tu na ziemi, jako poręczenie miłości Bożej, jako gwarancja nieuniknionego, ostatniego, і najbardziej pewnego spotkania po śmierci - w życiu wiecznym. Ze względu na te ostatnie spotkanie Święta Cerkiew wzywa, słowo Boże uczy, a doświadczenie życia chrześcijańskiego potwierdza potrzebę częstszego spotkania z Bogiem w życiu codziennym. Należy pamiętać o tej niemocy spotkania, trzeba się do niej szykować. Ostatnie spotkanie nie zależy od naszej woli: możemy świadomie lub nieświadomie zaniedbać, czy odrzucać, spotkania z Bogiem, ale te ostatnie spotkanie nie zależy od nas, ani od naszych przygotowań.

Panie! Pozwól nam godnie przejść drogę ziemską, z pokojem powiedzieć nasze „Teraz pozwalasz odejść” i spotkać się z Tobą, aby nie usłyszeć „Odejdźcie ode mnie precz przeklęci” (Mt 25,41), a Twoje miłościwe słowo „Przyjdźcie, błogosławieni, Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygotowane dla was od założenia świata” (Mt 25, 34).

Amiń.

Biografia metropolity Włodzimierza – TUTAJ
 

Żywot św. Symeona – TUTAJ


Tekst nabożeństwa Spotkania Pańskiego w języku polskim – TUTAJ


Źródło:
Mytrropołyt Wołodymyr, W im’ja Otcja i Syna i Swjatoho Ducha. Posłannja, propowidi, promowy i interw’ju, Kyjiw 2005, s. 49 – 50.

Z języka ukraińskiego tłumaczył: Stefan Dmitruk