publicystyka: Przyjmijmy w serce Chrystusa

Przyjmijmy w serce Chrystusa

tłum. Natalia Walicka, 01 kwietnia 2016

Poszli więc i zabezpieczyli grób, pieczętując kamień i zaciągając straż. (Mt 27, 66)

Zdarzają się czasy mroczne, ciężkie, kiedy jawnie króluje władza ciemności i zwycięstwo wydaje się być po stronie wrogów Chrystusa. Bóg dopuszcza przybicie Syna Bożego do Krzyża i złożenie Jego do grobu, który zamyka się na Nim jakby na zawsze. Widzimy wielki kamień i pieczęć nad tą mogiłą. Nad tym widokiem rozpaczają apostołowie.
 
Często wydaje się i nam, że nasza wiara jest obrażana, zwyciężana… Głos Boży nie rozbrzmiewa, nie słyszymy Go przy dokonującym się bezprawiu. Światło jest zakryte gęstym mrokiem, siła wroga pokonuje sprawiedliwość i Prawdę.

W bezgranicznym smutku, z bólem w sercu apostołowie Chrystusa nie rozumieją: dlaczego ich Nauczyciel pozwolił przykryć się nagrobnym kamieniem?

Dzisiaj porażka, jutro zwycięstwo. Jeśli w historii narodów, przez mnogość ludzkich grzechów, Chrystus ukazuje się nam pokonanym, a nie zwycięzcą – wierzmy, że po długoletniej władzy zła nastanie widzialne, pełne zwycięstwo zwieńczonego sławą Jezusa, przed którym zgina się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią (Flp. 2, 10).

Każdy z nas, powtarzając codziennie przyjdź królestwo Twoje, może przyśpieszyć ten czas, przyjmując królowanie Chrystusa w swoim sercu, zwiększając grono tych, którzy w świecie, w którym władają grzech i impulsy ciała, skłaniają się całym swoim jestestwem i życiem przed Jezusem Chrystusem.

Za: Каждый день-подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014.

Z języka rosyjskiego tłumaczyła Natalia Walicka,
korekta językowa Katarzyna Draniewicz.