polska: Postrzyżyny małej schimy w Zaleszanach

Postrzyżyny małej schimy w Zaleszanach

Marta Łuksza, 06 kwietnia 2017

W dniu 5 kwietnia br. w Żeńskim Domu Zakonnym pw. św. Katarzyny w Zaleszanach, Metropolita Warszawski i całej Polski Sawa, dokonał obrzędu postrzyżyn w małą schimę przełożonej s. Elżbiety (Niczyporuk), nadając jej imię Katarzyna.

Następnie metropolita Sawa w asyście przybyłego duchowieństwa sprawował Liturgię Uprzednio Poświęconych Darów, podczas której obecni byli: Jego Ekscelencja Grzegorz, biskup Mesaorii Archidiecezji Kościoła Cypryjskiego, mnisi z Sak i Supraśla, mniszki z Grabarki i Zwierek, rodzina matuszki Katarzyny, mieszkańcy wsi i przyjaciele zaleszańskiej wspólnoty.

Dzięki tym pięknym wydarzeniom jakimi były wspólna Eucharystia i wstąpienie w anielskie szeregi nowej mniszki Katarzyny, wielkopostny słoneczny poranek był dla wszystkich zebranych przedsmakiem Paschy.

Po Świętej Liturgii metropolita Sawa zwrócił się do matuszki Katarzyny z pięknymi i głębokimi słowami, w których podkreślił, że jej obecność i posługa w Zaleszanach nie jest przypadkowa, a wręcz przeciwnie świadczy o tym, że Chrystus jest żywy, i żywa jest wiara prawosławna. Dziś – mówił Władyka – w tej skromnej i prostej świątyni dokonaliśmy doskonałego dzieła, i nawet jeśli teraz tego sobie nie uświadamiamy, to uświadomimy to sobie w odpowiednim czasie, gdyż to dzieło przyniesie duchowe owoce. Chrystus zechciał by na to miejsce przybyła wnuczka, tych którzy na tej ziemi wiele wycierpieli i zginęli. Widzimy jak wszystko to jest przemyślane w planie Bożym i dlatego za ten dzień dziękujemy Wszechmogącemu Bogu. Cieszymy się my i ci, którzy odeszli już do Pana, radują się zebrani tu mnisi i anielskie zastępy, gdyż do nich dołączył nowy anioł, który zasilił ich szeregi. Dzięki temu na świecie będzie więcej mniszego trudu i modlitwy, której tak potrzebuje ludzkość i wszyscy ci, którzy od grzechu giną. (…) Siostro Katarzyno – kontynuował Jego Eminencja – przeszłaś wiele prób i doświadczeń. Pokochałaś Chrystusa i Jemu poświęciłaś swoje życie. Kiedy będziesz modlić się w swojej celi, uświadom sobie, czego dokonał dla Ciebie Chrystus. (…) Cierpieniem pozyskuj swoją duszę, w pokorze przyjmuj wszystko co życie ci przynieście, gdyż tylko człowiek głęboko wierzący jest w stanie zwyciężyć wszystko co spotyka na swojej drodze. Chrystus wymaga od nas wiernego naśladowania Go i życzę ci, żeby twoje służenie dla Cerkwi, a szczególnie dla tego miejsca było pełne Bożej łaski. Kiedy twój krzyż będzie bardzo ciężki, nie padaj pod jego ciężarem, tylko nieś go do końca jak Chrystus. (…) Wyrażając swoje uznanie i szacunek, za twoje wieloletnie służenie dla Cerkwi, chcę nałożyć na ciebie dziś złoty krzyż. Aksios! (…) I na koniec życzę ci by twoja patronka wielka męczennica Katarzyna była dla ciebie przykładem życia, orędowniczką, matką, siostrą. Niech chroni cię Pan Bóg!

***

Siostra Katarzyna (Elżbieta Niczyporuk) urodziła się 1 stycznia 1974 r. w Kleszczelach. W 1992 r. wstąpiła do Monasteru św.św. Marty i Marii na św. Górze Grabarce. W 1993 r. ukończyła Liceum Ogólnokształcące z BJN w Biesku Podlaskim. W tym samym roku, 15 października Jego Eminencja metropolita Bazyli dokonał postrzyżyn w riasofor.

W latach 1995-1998 przebywała w monasterze w Wojnowie, gdzie pełniła też obowiązki przełożonej.

W czerwcu 1998 r. została oddelegowana przez metropolitę Sawę do Warszawy, aby nieść posługę w domu metropolitalnym. W tym czasie prowadziła również chór młodzieżowy przy katedrze św. Marii Magdaleny.

W latach 1995-2000 studiowała na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, którą ukończyła obroną pracy magisterskiej na temat: „Dogmatyczne uzasadnienie kultu św. relikwii”.

W 2000 r. z błogosławieństwa Jego Eminencji metropolity Sawy wyjechała do Grecji w celu nauki języka greckiego. W 2005 r. ukończyłam studia podyplomowe na wydziale Teologii Pasterskiej Uniwersytetu Arystotelesa w Salonikach.

24 sierpnia 2007 r. Jego Eminencja metropolita Sawa erygował Żeński Dom Zakonny p.w. św. Wielkiej Męczennicy Katarzyny w Zaleszanach i mianował ją jego przełożoną.

Fot. Autor

za: www.orthodox.pl