WIADOMOSCI.CERKIEW.PLWstawienniczka za grzesznych

Wstawienniczka za grzesznych

oprac. K. Draniewicz, 20 marca 2016

Nazwa Ikony Matki Bożej Wstawienniczka za grzesznych (Sporucznica gresznych) pochodzi od zachowanego na niej napisu. Rozpoczyna się on słowami: "Ja jestem Wstawienniczką za grzesznych przed Synem Moim...". Święto tej Ikony obchodzone jest 7/20 marca i 29 maja/11 czerwca.

Matka Boża Sama tytułuje Siebie Wstawienniczką, Poręczycielką czy też Pośredniczką pomiędzy Jezusem Chrystusem a grzeszącymi ludźmi. Pochodzenie tej ikony nie jest znane. Pojawiła się ona w Rosji w jednym z monasterów diecezji orłowskiej, zwanym Nikołajewski-Ordyn, powstałym w XVI w. na miejscu objawienia się ikony św. Mikołaja Cudotwórcy. Przez długie lata Ikona Matki Bożej znajdowała się wśród innych ikon w pobliskiej kapliczce. Jej powierzchnia zbladła i zza grubej warstwy kurzu prawie nie można było odczytać znajdującego się na niej napisu. Latem 1844 r. do monasteru przybyła żona kupca Poczepina z chorym na padaczkę dwuletnim synkiem. Poprosiła odsłużyć akatyst przed zapomnianą ikoną. Po wspólnej modlitwie synek wyzdrowiał. Ikonę uznano za cudotwórczą, zmyto z niej kurz i przeniesiono do monasterskiej świątyni, gdzie zaczęli przybywać ludzie pragnący modlić się o uzdrowienie. Kolejno następowały przypadki uzdrowień. Po pewnym czasie w okolicy wybuchła epidemia cholery. Dzięki modlitwom przed tą ikoną choroba ustąpiła i nikt z zarażonych nie zmarł.

Na ikonie przedstawiona jest Matka Boża wraz z Synem na lewym ramieniu, który podtrzymuje Jej prawą dłoń. Dookoła znajduje się napis rozpoczynający się od słów „Ja jestem Wstawienniczką za grzesznych przed Synem Moim”. Maryja i Dzieciątko mają na głowach korony. Wokół postaci znajduje się 12 gwiazd, bowiem Bogarodzica nazywana jest przez Cerkiew "Gwiazdą Objawiającą Słońce". Ikona jest szczególnie czczona w Rosyjskim Kościele Prawosławnym i znane są co najmniej trzy jej repliki uznane za cudotwórcze. Jedna z nich została napisana w 1848 dla moskwianina Dymitra Bonczeskuła i znajduje się dziś w wybudowanej ku czci tej Ikony kaplicy w cerkwi św. Mikołaja w Chamownikach. Inna przechowana jest na Ukrainie w żeńskim monasterze Trójcy Świętej w Korcu.

Na podstawie książki „Ikony Matki Bożej” w opracowaniu Jarosława Charkiewicza oraz http://days.pravoslavie.ru/Life/life592.htm, http://hram-troicy.prihod.ru/zhitie_svjatykh_razdel/view/id/39422

Film: tutaj.