Prawosławie to żywa Tradycja, a wyznawanie go oznacza przekazywanie tej wiary słowem i czynem, nie patrząc na mogące przyjść nieprzyjemne konsekwencje. Autor tego kazania, metropolita Aleppo Paweł (Jazidżi), zaświadczył swoim życiem, że wypełnia tę misję powierzoną każdemu prawosławnemu chrześcijaninowi: głosił Prawosławie słowem (wiele publikacji), czynem (działalność w diecezji) i przyjął cierpienie prawie trzy lata temu porwany przez islamskich rebeliantów.

Człowiek, który nie ma prawidłowego wyobrażenia ikony, nie ma prawidłowego obrazu siebie, ponieważ sam jest ikoną Boga, stworzoną na jego obraz i podobieństwo - o współczesnym ikonoklazmie opowiada o. Oliver Subotić.

Druga część tekstu, który "rodowitym" prawosławnym pomaga docenić skarb wiary, jaki otrzymali, konwertytom przypomnieć, dlaczego taką drogę wybrali, zaś osobom zainteresowanym Cerkwią przedstawić Jej prawdziwość i unikalność.

Okres Wielkiego Postu w Cerkwi jest po to, abyśmy mogli zebrać myśli, skoncentrować się i przygotować do powitania paschalnych dni.

Liturgią Uprzednio Poświęconych Darów nazywamy nabożeństwo, podczas którego wierni przyjmują Święte Dary - Ciało i Krew Chrystusa poświęcone wcześniej w trakcie pełnej Boskiej Liturgii św. Bazylego Wielkiego lub św. Jana Złotoustego.

Dzisiejsza niedziela w Cerkwi prawosławnej nazywana jest Niedzielą Przebaczenia Win - od dobrego i pobożnego zwyczaju wzajemnego proszenia o wybaczenie grzechów przed Wielkim Postem i rekolekcjami. Zwyczaj ten przybrał na sile od przykazania Zbawiciela zapowiadającego w dzisiejszym czytaniu ewangelicznym, abyśmy wzajemnie prosili o wybaczanie swoich grzechów, jeśli chcemy, żeby i nam wybaczył grzechy Ojciec Niebieski, Którego my niezliczoną ilość razy przygnębiamy i obrażamy każdego dnia i w każdym czasie.

Post to nie zasady ani pusta praktyka religijna. Post to lek na największe ludzkie choroby – egoizm i pychę, które doprowadziły do upadku pierwszego człowieka. Cerkiew wspomina ten upadek w dzień, który zarazem jest ostatnim dniem przed Wielkim Postem. Właśnie o tym mówi metropolita Aleppo Paweł (Jazidżi) w swoim kazaniu na Niedzielę Wygnania Prarodziców z Raju (inaczej Przebaczenia Win), zaznaczając przy tym, że post to nieodzowny element życia cerkiewnego, nawet – a tak naprawdę szczególnie – w dzisiejszych czasach.

Kolejny raz stajemy na progu Wielkiego Postu. Kolejny raz możemy skorzystać z szansy zbliżenia się do Boga. Możemy też kolejny raz ją zlekceważyć, albo z obojętnością przyglądać się, jak inni poszczą, modlą się, idą do spowiedzi, przystępują do Eucharystii.

Prezentujemy wywiad z archimandrytą Serafinem (Dimitriu), dotyczący greckiej praktyki eucharystycznej stosowanej w parafii św. Maryny w Atenach, w której proboszczem jest mnich.

Ostatni tydzień przed Wielkim Postem nazywany jest seropustnym. W tym czasie Cerkiew wprowadza wiernych w okres przygotowawczy.