Przedstawienie tożsamości Chrystusa jako Mesjasza jest wyraźnym celem Ewangelii.

Ludzie często popełniają błąd myśląc, że asceci muszą być mnichami, a więc życie w ascezie nie jest dla tych z nas, którzy żyją w świecie. To nie jest w porządku, ponieważ Pan powiedział, że każdy z nas musi wziąć swój krzyż, zaprzeć się siebie i iść za Nim. Nie ma lepszej definicji ascezy niż ta.

Rozważania metropolity Limassol Atanazego o przykazaniach błogosławieństw

Kazanie wygłoszone w 2004 r. przez metropolitę kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza (Sabodana; 1935 - 2014) z okazji święta Wniebowstąpienia Pańskiego

Dzisiaj święta Cerkiew wzywa nas do wesela i radości, ale w czym zawiera się ta radość i dlaczego powinniśmy się radować?

Niedawne badanie przeprowadzone przez amerykańską prawosławną Cerkiew OCA i Archidiecezję Grecką ujawniło pewne niepokojące fakty. Na pytanie, co jest istotne w prawosławiu, większość odpowiedziała, że liczy się tylko wiara w Chrystusa jako Syna Bożego i wiara w Jego obecność w Eucharystii. Mógłbym więc dojść do wniosku, że jeśli wiara jest wszystkim, co jest istotne, prawosławie niewiele różni się od protestantyzmu.

Na tym bowiem polega prawdziwa doskonałość, aby nigdy nie zatrzymać się we wzrastaniu - św. Grzegorz z Nyssy.

Apostoł ponawia tutaj ostrzeżenie dane przez Chrystusa swoim uczniom i apostołom.

Ludzie żyjący na ziemi wypełnieni są wszelkiego rodzaju bólem. Jest nam bardzo dobrze, gdy słyszymy o tym, że biedni, cierpiący ludzie otrzymują ulgę. Jest to też bardzo dydaktyczne. Krzyk ślepca jerychońskiego (Łk 18, 35-43) przestał być wyjątkowym błaganiem, ponieważ stał się prośbą modlitewną każdej cierpiącej i rozpaczającej duszy.

Jeśli próbujemy zrozumieć, dlaczego współczesnym ludziom tak trudno jest prawdziwie, głęboko zwrócić się do Boga, dlaczego życie w wierze wydaje się czymś za siedmioma pieczęciami, których nie można zdjąć, to oto jedno z głównych wyjaśnień: kłamstwo, w którym wszystko się rozpuściło i zniekształciło.