Nasze zbawienie to coś więcej niż tylko wiara w Chrystusa, Jego wcielenie, ukrzyżowanie i zmartwychwstanie. Oprócz Jego Krzyża, nasz osobisty krzyż jest równie istotny dla naszego zbawienia.

Słowo biskupa stobijskiego Dawida

Powrót do cerkwi po przerwie - także po kwarantannie - to jak powrót do pracy z wakacji. Trudno jest znowu wcześnie chodzić spać i budzić się na czas. Tu ważny jest reżim.

Nagłe pokusy lub nieoczekiwane sytuacje w naszym codziennym życiu i relacje międzyludzkie mogą, przynajmniej pozornie, być czynnikami odpowiedzialnymi za grzech, który popełnimy nieumyślnie.

Dość często można spotkać stwierdzenia, że ikona jest „oknem”. Okno sugeruje jednak, że coś jest „na zewnątrz”. To odwraca naszą uwagę od serca.

Jedynym sposobem łatwego skupiania się podczas modlitwy i zachowywania wtedy spokoju jest niedopuszczenie do pobocznych myśli również w czasie wolnym; powinno się mocno trzymać swój umysł w obecności Boga. Przyzwyczaiwszy się często myśleć o Bogu stwierdzisz, że łatwo zachować spokój przy modlitwie lub przynajmniej zawracać myśli z ich wędrówek.

Krótka refleksja, która zrodziła się na podstawie kazania pewnego arabskiego kapłana w okresie święta Podwyższenia Krzyża.

Nie ma sposobu, aby wymusić coś na Bogu, zmusić Go do zrobienia tego, co my uważamy za słuszne. Wiara oznacza zaufanie, nawet jeśli życie nie ma żadnego sensu.

Chrześcijaństwo naucza, że jakakolwiek inna jedność z Bogiem jest iluzją, jeśli nie jest osiągnięta poprzez Chrystusa. On został dany ludzkości jako drabina do nieba, do Niego samego.

Rozważania metropolity Góry Liban Jerzego (Khodr)