Zostań przyjacielem cerkiew.pl
W Dolinie Cedronu biegnącej między Górą Oliwną a Wzgórzem Świątynnym znajduje się miejsce, z którego Matka Boża z ciałem i duszą została wzięta do nieba. Tu ukamienowano pierwszego męczennika chrześcijańskiego - Świętego Stefana. Wg wierzeń tu również ma się odbyć Sąd Ostateczny. W miejscu, gdzie znajduje się grób Bogorodzicy już w IV wieku powstała pierwsza świątynia. Była kilkukrotnie burzona, odbudowywana i przebudowywana. W 1187 roku zburzył ją ostatecznie Saladyn (pierwszy sułtan Egiptu i Syrii), lecz dolną część, z grobem Matki Jezusa pozostawił nienaruszoną przez wzgląd na szacunek jaki żywił do Bogorodzicy. Podziemnym kościołem Grobu Matki Bożej opiekują się mnisi greccy i ormiańscy.
Tuż obok, na dole Góry Oliwnej, znajduje się ogród Getsemani, w którym Chrystus spotykał się z uczniami na modlitwę, tu też udał się po ostatniej wieczerzy. Z biblijnych gajów oliwnych zostało niewiele, choć według niektórych rosną tu jeszcze drzewa pamiętające czasy Chrystusa. Na zboczu góry rozpościera się również imponujących rozmiarów kirkut, na którym dokonuje się pochówków od 3 tys. lat. Jest on wielce prestiżowy dla Żydów. Z nekropolia tą sąsiaduje Cerkiew św. Marii Magdaleny, odznaczająca się charakterystyczną rosyjską architekturą, a wybudowana w 1888 r. z inicjatywy archimandryty Antoniniego (Kapustina), który pragnął w ten sposób uczcić pamięć carycy Marii Aleksandrowny Romanowej. W cerkwi znajdują się relikwie Św. Elżbiety Romanowej. Od 1934 przy cerkwi działała żeńska wspólnota monastyczna Zmartwychwstania Pańskiego. Na zboczu góry znajduje się starożytny cmentarz, który unaocznia nam jak wyglądał pochówek za czasów Chrystusa. Na szczycie góry znajduje się miejsce skąd Jezus Chrystus wniebowstąpił. Obecnie w tym miejscu, które jest własnością wspólnoty muzułmańskiej, wznosi się romańska świątynia, w formie edykuły zamieniona na meczet. Chrześcijanie mogą tu sprawować własną liturgię na Święto Wniebowstąpienia. Obiekt z 1998 roku otoczony jest dwumetrowym murem, wewnątrz znajduje się kamienna płyta, na której miał stać Jezus wstępując do nieba. W niedalekiej odległości znajduje się siedziba niewielkiej, greckiej, wspólnoty monastycznej.
W cerkwi możemy pokłonić się ikonie Pantokratona, słynącej z pomaganiu w chorobie. Trochę dalej znajduje się z kolei rosyjski monster, co nie powinno dziwić, pod tym samym wezwaniem - Wniebowstąpienia. Jest to dość rozległy kompleks założony w drugiej połowie XIX w. Główną świątynią jest Sobór p.w. Przemienienia i Wniebowstąpienia, zbudowany w neobizantyjskim stylu w 1880 roku. Tuż obok wznosi się charakterystyczna, 64 metrowa, dzwonnica wykonana z jasnego wapienia. Za soborem znajduje się kaplica Świętego Jana, która stanęła na gruzach ormiańskiej cerkwi z VI w., w podziemiach której ukrywano naczynie z głową Świętego Jana Chrzciciela. Do dzisiaj w kaplicy przetrwała mozaika i głębienie, w którym trzymano cenną relikwię.
Fotografie i tekst: Piotr Łozowik
Tuż obok, na dole Góry Oliwnej, znajduje się ogród Getsemani, w którym Chrystus spotykał się z uczniami na modlitwę, tu też udał się po ostatniej wieczerzy. Z biblijnych gajów oliwnych zostało niewiele, choć według niektórych rosną tu jeszcze drzewa pamiętające czasy Chrystusa. Na zboczu góry rozpościera się również imponujących rozmiarów kirkut, na którym dokonuje się pochówków od 3 tys. lat. Jest on wielce prestiżowy dla Żydów. Z nekropolia tą sąsiaduje Cerkiew św. Marii Magdaleny, odznaczająca się charakterystyczną rosyjską architekturą, a wybudowana w 1888 r. z inicjatywy archimandryty Antoniniego (Kapustina), który pragnął w ten sposób uczcić pamięć carycy Marii Aleksandrowny Romanowej. W cerkwi znajdują się relikwie Św. Elżbiety Romanowej. Od 1934 przy cerkwi działała żeńska wspólnota monastyczna Zmartwychwstania Pańskiego. Na zboczu góry znajduje się starożytny cmentarz, który unaocznia nam jak wyglądał pochówek za czasów Chrystusa. Na szczycie góry znajduje się miejsce skąd Jezus Chrystus wniebowstąpił. Obecnie w tym miejscu, które jest własnością wspólnoty muzułmańskiej, wznosi się romańska świątynia, w formie edykuły zamieniona na meczet. Chrześcijanie mogą tu sprawować własną liturgię na Święto Wniebowstąpienia. Obiekt z 1998 roku otoczony jest dwumetrowym murem, wewnątrz znajduje się kamienna płyta, na której miał stać Jezus wstępując do nieba. W niedalekiej odległości znajduje się siedziba niewielkiej, greckiej, wspólnoty monastycznej.
W cerkwi możemy pokłonić się ikonie Pantokratona, słynącej z pomaganiu w chorobie. Trochę dalej znajduje się z kolei rosyjski monster, co nie powinno dziwić, pod tym samym wezwaniem - Wniebowstąpienia. Jest to dość rozległy kompleks założony w drugiej połowie XIX w. Główną świątynią jest Sobór p.w. Przemienienia i Wniebowstąpienia, zbudowany w neobizantyjskim stylu w 1880 roku. Tuż obok wznosi się charakterystyczna, 64 metrowa, dzwonnica wykonana z jasnego wapienia. Za soborem znajduje się kaplica Świętego Jana, która stanęła na gruzach ormiańskiej cerkwi z VI w., w podziemiach której ukrywano naczynie z głową Świętego Jana Chrzciciela. Do dzisiaj w kaplicy przetrwała mozaika i głębienie, w którym trzymano cenną relikwię.
Fotografie i tekst: Piotr Łozowik