Czterdziestodniowy post jest uważany w Cerkwi za szczególny i najbardziej błogosławiony okres walki duchowej. Oczywiście nie oznacza to, że chrześcijanin musi czekać na Wielki Post, aby rozpocząć duchowe zmagania. Dla nas każdy dzień powinien być zarówno Wielkim Postem, jak i Zmartwychwstaniem, każdy dzień powinien być zarówno Wielkim Piątkiem, jak i Wielką Sobotą, i Paschą.

Bogurodzica w prawosławnych hymnach Wielkiego Tygodnia.

Fragment opowiadań dla Lausosa Palladiusza.

Teksty wielkiego bizantyjskiego mistyka, którego badacze często określają mianem „największego mistyka średniowiecza”.

Do uchodźców z Ukrainy, którzy stanowili niemal połowę osób w Cerkwi, zwrócił się Władyka Jerzy.

Pierwszy tydzień Wielkiego Postu jest szczególnym okresem w życiu alumnów Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie.

Zrozumienie tego tekstu jest kluczowe dla zrozumienia późniejszych narracji w Torze, całej księgi Jozuego, a nawet wczesnej historii monarchicznego Izraela w księgach Samuela.

"Jeśli od zejścia Chrystusa do czasów patriarchy Germana lud ginął, kłaniając się idolom, to po co schodził do nas Chrystus? Ale, o Boże, niemożliwe żeby adoracja ikon była idolatrią. Gdyby była bałwochwalstwem, to niewątpliwie choć jeden sobór [powszechny] odrzuciłby to".

"Czczę, kłaniam się i całuję też czcigodne i święte ikony ich, nie jak bogów, ale jak skrócony opis, wyjaśnienie i przypomnienie ich cierpień. Ponieważ ikony nie są tylko zarysowaniem ciała i wskazaniem na nie, ale pokazują i cierpienia ciała. A gdyby tego nie przecierpieli za Chrystusa, to nie mielibyśmy potrzeby wyobrażać ich w księgach i cerkwiach."

Nie powinniśmy rozpaczać, kiedy nie jesteśmy tacy, jacy powinniśmy być. Oczywiście źle jest grzeszyć. Ale dlaczego nie szanujesz Boga i w swojej ignorancji myślisz, że jest słaby?
Czy Ten, który stworzył dla ciebie wielki świat, nie jest w stanie zbawić twojej duszy?