Myślę, że obojętność można nazwać jedną z niewielu cech, które są absolutnie nie do pogodzenia ze świętością. Wynika to z faktu, że w rzeczywistości nieobojętność jest tym, co pozwala powiedzieć o człowieku, że prawdziwie żyje, a nie tylko wykonuje pewne czynności, coś konsumuje i coś produkuje. To właśnie nieobojętność sprawia, że nasze życie jest życiem.

Można sobie wyobrazić, że św. Paweł widział wiele superksiężyców. Być może zainspirowało go to do napisania: Albowiem Bóg, który rzekł: Niech z ciemności światłość zajaśnieje, zapalił światłość w sercach naszych, aby zajaśniało poznanie chwały Bożej na obliczu [Jezusa] Chrystusa.

Pan nie żąda niczego ponad ludzkie siły – św. Grzegorz z Nyssy.

Pamięć o obydwu duchownych jest żywa wśród antiocheńskich wiernych.

Jest we mnie coś, co po prostu nie chce wierzyć Jezusowi, co nie chce wierzyć, że trudne rzeczy, które powiedział Jezus, odnoszą się do mnie. „W świecie macie ucisk” – powiedział (J 16, 33). Dlaczego jest tak, że za każdym razem, gdy spotykam się z czymś trudnym, bolesnym, niesprawiedliwym, myślę, że coś jest nie tak?

Spotkanie poświęcone było apoftegmatom Ojców Pustyni.

Materiał edukacyjny, z którego można skorzystać na lekcjach religii prawosławnej, jest na poziomie 5. klasy szkoły podstawowej.

Fragment pism św. Antoniego Wielkiego z Filokalii.

W Bielsku-Białej odbyła się uroczystość poświęcenia Krzyża na działce, na której niebawem rozpocznie się budowa cerkwi.

Henoch pełni teraz dla swojego potomka Noego funkcję, którą pełnili dla niego archaniołowie w jego własnej apokaliptycznej podróży.