Naśladując pokorną mądrość celnika, zacznijmy całkowicie oddalać się od samowywyższania faryzeusza

Stosowne dokumenty z rąk Prezydenta Andrzeja Dudy odebrali: biskup supraski Andrzej oraz archimandryta Piotr.

Jak można się modlić i jednocześnie być pełnym żółci wobec drugiego człowieka? Jak można czytać Ewangelię i nie pogodzić się ze swoim bratem? Jak można powiedzieć "jestem w Cerkwi od tylu lat" - jako mnich, duchowny lub ktokolwiek inny - i nie okazać cierpliwości, z jaką powinno się traktować bliźniego? Bez zaakceptowania tego faktu nic nie osiągniesz. Absolutnie nic.

Każdy prawosławny chrześcijanin powinien zadać sobie pytanie: Czym właściwie jest wszystko to, co robimy: nasze pielgrzymki, zapalanie świec, nocne czuwania, modlitwy, post, jałmużna? Czemu służą wszystkie nasze działania? Dlaczego tak postępujemy? Od odpowiedzi na to pytanie zależy poprawność lub niepoprawność naszego życia duchowego.

Spuścizna teologiczna, którą pozostawił Metropolita, jest niezwykle bogata i doceniana przez wielu współczesnych uczonych i działaczy religijnych.

Czasami księża odchodzą od spowiedzi z poczuciem głębokiego smutku. Ten smutek często wynika z uświadomienia sobie, że pozwoliliśmy naszym wiernym nabywać i żyć z obrazami Boga, które są żałośnie zniekształcone, obrazami, które wydają się mieć niewiele wspólnego z Tym, który objawia się w Piśmie Świętym i kulcie Kościoła.

Wynik akcji Bractwa Cerkiewnego Trzech Świętych Hierarchów: Ogrzejmy ich serca.

Postać Ogrodnika z Łk 13, 6-9 jest niezwykła – przywiązany do pozbawionego owoców drzewa figowego, nie chce się poddać, z niesamowitą cierpliwością i wręcz czułością walczy o jego przetrwanie, sprzeciwiając się decyzji właściciela winnicy o wycince. Co jest w tym drzewie takiego, że Ogrodnik nie rezygnuje?

O nauce Ewagriusza z Pontu.