„W Ewangelii wspomina się dwóch Łazarzy: jeden z przypowieści ewangelisty Łukasza o Bogaczu i Łazarzu (Łk 16, 19 – 31); drugi – to mieszkaniec Betanii, przyjaciel Chrystusa, brat Marty i Marii, którego Chrystus wskrzesił z martwych jak to opisał apostoł i ewangelista Jan Teolog (J 11, 1 – 45)” [5] – rozpoczyna swój wywód archimandryta Dionizy.

Prezentujemy pouczenia św. Jana Klimaka o osądzaniu. Jak ogień jest przeciwieństwem wody, tak i żałującemu niewłaściwe jest osądzanie. Jeśli zauważyłbyś kogokolwiek grzeszącego nawet tuż przed rozłączeniem duszy od ciała i w tym momencie nie osądzaj go, gdyż sąd Boży jest nieznany ludziom.

Tekst i nagrania audio arabskiej pieśni na Sobotę Łazarza, śpiewanej również przez prawosławnych innych narodowości.

15 kwietnia 2016 r. w parafii prawosławnej pw. Świętego Apostoła Jana Teologa w Kopytowie (diecezja lubelsko-chełmska) zostały poświęcone fundamenty pod budowę nowego domu parafialnego.

W dniach 21-22 kwietnia br. w warszawskiej katedrze metropolitalnej odbyły się rekolekcje wielkopostne duchowieństwa dekanatu warszawskiego. Św. Liturgii przewodniczył Jego Eminencja, Wielce Błogosławiony Sawa, Metropolita Warszawski i całej Polski.

W rocznicę porwania metropolitów Aleppo Pawła (Jazididżiego) i Jana (Ibrahima) w libańskim monasterze Balamand syryjscy hierarchowie modlili się za swoich braci w biskupstwie oraz o pokój dla ojczyzny.

W dniach 16-17 kwietnia w krakowskiej cerkwi odbyły się wielkopostne rekolekcje duchowieństwa i wiernych. Nabożeństwom przewodniczył abp. łódzko-poznański Szymon.

W czasie remontu na Placu Litewskim w Lublinie znaleziono fundamenty Soboru Podwyższenia Krzyża Pańskiego, który przed stu laty był główną świątynią prawosławną w mieście.

Nakładem Warszawskiej Metropolii Prawosławnej ukazała się właśnie nowa książka opowiadająca o historii Cerkwi prawosławnej w Polsce.

Osądzanie wypełnia całe nasze życie. Nie oszczędzamy imienia innych, lekkomyślnie, często nawet bez gniewu, osądzamy i oczerniamy, już prawie odruchowo. Jak jesienne liście szeleszczą, spadają i gniją, zatruwając powietrze, tak też osądzanie niszczy wszelkie poczynania, stwarza atmosferę nieufności i gniewu, niszczy nasze dusze.