Samopoznanie jest kolejnym krokiem na drodze człowieka do Boga. Poznanie Boga prowadzi do właściwego poznania siebie i do właściwego postrzegania siebie przez pryzmat obrazu Boga, byśmy byli gotowi na spotkanie z naszym Stwórcą. Wiele osób uważa dziś, że samopoznanie jest bardzo ważne i wkłada w to wiele wysiłku. I jest to rzeczywiście ważne!

Głównym celem było zachowanie przekazu pamięci historycznej dla następnych pokoleń.

Prorok skupia się na problemach i wyzwaniach tego wieku, szukając zbawienia tu i teraz. To, co apokaliptyczne, koncentruje się na nadchodzącym wieku. Przeznaczenie, które zapowiada, nie ma na celu nakłonienia złych ludzi do pokuty, ale pocieszenie zrozpaczonych ludzi, którzy boją się, że nigdy nie będzie lepiej.

Prace rozpoczęły się w czerwcu tego roku.

W Kościele ludzie mogą naprawdę urzeczywistnić swoją osobowość w komunii z Bogiem i z innymi ludźmi, a zatem mogą osiągnąć najwyższy potencjał naszego istnienia, jakim jest przebóstwienie. Kościół daje nam szansę na prawdziwy humanizm.

W Centrum Diecezjalnym Prawosławnej Diecezji Lubelsko – Chełmskiej miały miejsce konsultacje Komisji Diakonijnej działającej przy Polskiej Radzie Ekumenicznej.

Po przejściu na prawosławie, jedną z pierwszych przyjętych przeze mnie misji była praca kapelana domowego hospicjum. Z medycznego punktu widzenia nie przypominało to niczego, co widziałem wcześniej. Wszyscy nasi pacjenci umierali, a naszą misją była opieka paliatywna. Nie było „choroby” do leczenia – tylko pacjenci.

Eksperyment ikonowy - prawosławna grafika dawnej Rzeczypospolitej końca XVI-XVIII wieku.

Szósty tom pouczeń św. starca Paisjusza Hagioryty.

Pokusa ta bowiem jest złożona z kilku myśli, ponieważ powstaje z nienawiści i pożądliwości.