Zostań przyjacielem cerkiew.pl
W modlitwie uzyskamy odpowiedź
tłum. Anna Kindziuk, 24 lutego 2017
W owym czasie rzadko odzywał się Pan. (1 Sm 3,1)
Są takie okresy w historii ludzkości, kiedy chwała Pańska przejawia się w sposób szczególnie wyrazisty. Wtedy to Królestwo Niebieskie pokazuje się w swej mocy.W takich chwilach mamy do czynienia z namacalnym kontaktem Boga i człowieka, często też zdarzają się cuda i proroctwa. Tak jak przy stworzeniu świata jasność oddzieliła się od ciemności i zajaśniała niebiańska światłość, tak i świat moralny opromienia wtedy nieziemskie światło, które pokazuje i ukierunkowuje na jedyną właściwą drogę. Jednakże następnie mamy często do czynienia z takimi epokami w życiu ludzkości, gdy Głos Boży jest niesłyszalny, kiedy Jego potęga nie objawia się nam w całej swojej sile.
Takie okresy są dla nas największą próbą wiary – niebo jest dla nas zamknięte i mało tego, nieustannie dobiegają do nas narzekania niewiernych, którzy żądają znaku z niebios i powtarzają ciągle: „Gdzie jest Twój Bóg?”. I chociaż nie obserwujemy obecnie, aby chorzy byli natychmiast uzdrawiani a martwi wskrzeszani, to Siła Boska nie osłabła, Głos Pański rozbrzmiewa nawet wtedy, kiedy Go nie słyszymy: „A Jezus odpowiedział im: Mój ojciec aż dotąd działa i Ja działam” (J, 5,17).
To, co wydarza się w historii ludzkości występuje też w życiu każdego z nas. Także w naszym świecie duchowym wielki urodzaj zamienia susza i głód, dusza pragnie prawdy a zgromadzone przez nas zapasy okazują się dla tego niewystarczające.
Często po tym, jak doświadczyliśmy łaski Bożej i radości duchowej, nagle wydaje się nam, że Bóg nas opuścił, głoszone przez Niego słowo zamilkło. Nasza dusza płacze i razem z Dawidem wykrzykujemy: „Gdzie jesteś, Boże” lub „Objaw się dla mnie”.
Rozumiemy doskonale, że Jezus Chrystus nie odpowiadał na pytania Piłata, ale kiedy zwracamy się do Niego z pełnią ufności i nie otrzymujemy odpowiedzi, to mamy wrażenie, jakby nasz Nauczyciel był pogrążony we śnie – i to w tym czasie, gdy jako jedyny mógłby uspokoić szalejącą wokół nas burzę. Jest to dla nas doświadczenie szczególnie ciężkie, nie potrafimy sobie tego wyjaśnić.
Ale jeśli nawet Bóg nie daje nam odpowiedzi natychmiast, to przemówi do nas wtedy, gdy nadejdzie na to czas. Jeśli tylko będziemy się zwracać do Niego z wiarą i cierpliwie oczekiwać na odpowiedź na nasze modlitwy, to bez wątpienia otrzymamy ją właśnie wtedy, gdy będzie ona nam szczególnie potrzebna.
za: za: Каждый день - подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014.
zdjęcie: Adrian Kazimiruk, za: orthphoto.net
Są takie okresy w historii ludzkości, kiedy chwała Pańska przejawia się w sposób szczególnie wyrazisty. Wtedy to Królestwo Niebieskie pokazuje się w swej mocy.W takich chwilach mamy do czynienia z namacalnym kontaktem Boga i człowieka, często też zdarzają się cuda i proroctwa. Tak jak przy stworzeniu świata jasność oddzieliła się od ciemności i zajaśniała niebiańska światłość, tak i świat moralny opromienia wtedy nieziemskie światło, które pokazuje i ukierunkowuje na jedyną właściwą drogę. Jednakże następnie mamy często do czynienia z takimi epokami w życiu ludzkości, gdy Głos Boży jest niesłyszalny, kiedy Jego potęga nie objawia się nam w całej swojej sile.
Takie okresy są dla nas największą próbą wiary – niebo jest dla nas zamknięte i mało tego, nieustannie dobiegają do nas narzekania niewiernych, którzy żądają znaku z niebios i powtarzają ciągle: „Gdzie jest Twój Bóg?”. I chociaż nie obserwujemy obecnie, aby chorzy byli natychmiast uzdrawiani a martwi wskrzeszani, to Siła Boska nie osłabła, Głos Pański rozbrzmiewa nawet wtedy, kiedy Go nie słyszymy: „A Jezus odpowiedział im: Mój ojciec aż dotąd działa i Ja działam” (J, 5,17).
To, co wydarza się w historii ludzkości występuje też w życiu każdego z nas. Także w naszym świecie duchowym wielki urodzaj zamienia susza i głód, dusza pragnie prawdy a zgromadzone przez nas zapasy okazują się dla tego niewystarczające.
Często po tym, jak doświadczyliśmy łaski Bożej i radości duchowej, nagle wydaje się nam, że Bóg nas opuścił, głoszone przez Niego słowo zamilkło. Nasza dusza płacze i razem z Dawidem wykrzykujemy: „Gdzie jesteś, Boże” lub „Objaw się dla mnie”.
Rozumiemy doskonale, że Jezus Chrystus nie odpowiadał na pytania Piłata, ale kiedy zwracamy się do Niego z pełnią ufności i nie otrzymujemy odpowiedzi, to mamy wrażenie, jakby nasz Nauczyciel był pogrążony we śnie – i to w tym czasie, gdy jako jedyny mógłby uspokoić szalejącą wokół nas burzę. Jest to dla nas doświadczenie szczególnie ciężkie, nie potrafimy sobie tego wyjaśnić.
Ale jeśli nawet Bóg nie daje nam odpowiedzi natychmiast, to przemówi do nas wtedy, gdy nadejdzie na to czas. Jeśli tylko będziemy się zwracać do Niego z wiarą i cierpliwie oczekiwać na odpowiedź na nasze modlitwy, to bez wątpienia otrzymamy ją właśnie wtedy, gdy będzie ona nam szczególnie potrzebna.
za: za: Каждый день - подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014.
zdjęcie: Adrian Kazimiruk, za: orthphoto.net