Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Obchody świętych Barbary i Jana Damasceńskiego w Patriarchacie Antiocheńskim
Dominika Kovačević, 05 grudnia 2016
Męczennica Barbara i mnich Jan Damasceński to wielcy święci ziemi syryjskiej, których pamięć Cerkiew świętuje 4 grudnia. Na najważniejszych terytoriach Patriarchatu Antiocheńskiego – czyli w Syrii i Libanie – wierni licznie zgromadzili się w cerkwiach, by pomodlić się o pokój i pomyślność dla swych ojczyzn i Cerkwi, a tych bardzo potrzeba: w Syrii trwa wojna domowa, zaś Liban ciągle przeżywa perturbacje polityczne.
Patriarcha antiocheński Jan X przewodniczył uroczystościom w monasterze Balamand w Libanie – klasztor mieści się na terenie Instytutu Teologicznego im. św. Jana z Damaszku. Rozpoczęły się one koncertem muzyki cerkiewnej w piątkowy wieczór 2 grudnia, w trakcie którego chór seminarzystów Patriarchatu zaśpiewał hymny poświęcone św. Janowi Damasceńskiemu oraz z okresu przygotowawczego do świąt Bożego Narodzenia i Epifanii, a także z samych świątecznych dni. W sobotni wieczór patriarcha sprawował wieczernię z błogosławieństwem pięciu chlebów, zaś w niedzielę 4 grudnia – jutrznię i Boską Liturgię.
W swym kazaniu przytoczył żywot św. Jana, a także zaznaczył, iż wiele rzeczy, które mamy obecnie w cerkwiach na całym świecie, zawdzięczamy właśnie temu arabskiemu mnichowi. Bowiem to on w dobie ikonoklazmu był gorliwym obrońcą ikon tak w traktatach, jak i czynie; to on w znacznej mierze uformował oktoich (system ośmiu tonów, podstawowa księga nabożeństw niedzielnych i dni tygodnia), a także napisał inne hymny, w tym kilka znamienitych kanonów. Zatem św. Jan wniósł wkład w dziedzictwo Cerkwi pod względem teologii (słowa), obrazu i muzyki.
Po nabożeństwie patriarcha otworzył na terenie Instytutu tradycyjny arabski przedświąteczny bazaar – gdzie można kupić różne produkty świąteczne, wyroby ręczne i dewocjonalia, a dochód przeznaczony jest na cele charytatywne.
Natomiast w Akkarze (Liban) i okolicznych prawosławnych wioskach po wieczerni z miejscowych cerkwi wyszły barwne procesje – zwyczajowo w ten dzień dzieci się przebierają za różne postaci, zaś członkowie lokalnych antiocheńskiego Bractwa Młodzieży Prawosławnego przewodzili śpiewom i recytacji poezji na cześć św. Barbary. W wielu miejscach odbył się konkurs na najlepsze przebranie, a także pokaz jednego z filmów o św. Barbarze.
Ordynariusz diecezji Akkaru – metropolita Bazyli (Mansur) przewodniczył wieczerni i Liturgii w soborze Świętego Krzyża w Balda. W swoim kazaniu powiedział: Kiedy obchodzimy święto św. Barbary, to znaczy, że przygotowujemy się do życia na jej wzór, czyli w poświęceniu, miłości i pokoju. Bo jeśli kochasz Boga, to zachowujesz się zgodnie z Jego słowami: „Tak oto nauczyliście dzieci wasze, że człowiek ma być źródłem radości, by Bóg był z niego zadowolony”. Po Liturgii ulicami miasta przeszła procesja do cerkwi św. Jerzego.
Krótka relacja video z wioski Rahbe przy śpiewie pieśni ku czci św. Barbary
Również w soborze Przenajświętszej Bogurodzicy w syryjskim Tartus obchody 4 grudnia skupiły się na św. Barbarze ze względu na obecność jej relikwii w tej cerkwi. Uroczystościom przewodniczył biskup Atanazy (Fahd). Także tutaj dzieci przebrały się za różne bajkowe postaci. Po nabożeństwie, tak jak we wspomnianych wyżej miejscach i innych parafiach w Syrii i Libanie, poświęcono tradycyjnie przyrządzane u Arabów na ten dzień koliwo, a następnie rozdano je wiernym.
Na podstawie: antiochpatriarchate.org, nna-leb.gov.lb
Patriarcha antiocheński Jan X przewodniczył uroczystościom w monasterze Balamand w Libanie – klasztor mieści się na terenie Instytutu Teologicznego im. św. Jana z Damaszku. Rozpoczęły się one koncertem muzyki cerkiewnej w piątkowy wieczór 2 grudnia, w trakcie którego chór seminarzystów Patriarchatu zaśpiewał hymny poświęcone św. Janowi Damasceńskiemu oraz z okresu przygotowawczego do świąt Bożego Narodzenia i Epifanii, a także z samych świątecznych dni. W sobotni wieczór patriarcha sprawował wieczernię z błogosławieństwem pięciu chlebów, zaś w niedzielę 4 grudnia – jutrznię i Boską Liturgię.
W swym kazaniu przytoczył żywot św. Jana, a także zaznaczył, iż wiele rzeczy, które mamy obecnie w cerkwiach na całym świecie, zawdzięczamy właśnie temu arabskiemu mnichowi. Bowiem to on w dobie ikonoklazmu był gorliwym obrońcą ikon tak w traktatach, jak i czynie; to on w znacznej mierze uformował oktoich (system ośmiu tonów, podstawowa księga nabożeństw niedzielnych i dni tygodnia), a także napisał inne hymny, w tym kilka znamienitych kanonów. Zatem św. Jan wniósł wkład w dziedzictwo Cerkwi pod względem teologii (słowa), obrazu i muzyki.
Po nabożeństwie patriarcha otworzył na terenie Instytutu tradycyjny arabski przedświąteczny bazaar – gdzie można kupić różne produkty świąteczne, wyroby ręczne i dewocjonalia, a dochód przeznaczony jest na cele charytatywne.
Natomiast w Akkarze (Liban) i okolicznych prawosławnych wioskach po wieczerni z miejscowych cerkwi wyszły barwne procesje – zwyczajowo w ten dzień dzieci się przebierają za różne postaci, zaś członkowie lokalnych antiocheńskiego Bractwa Młodzieży Prawosławnego przewodzili śpiewom i recytacji poezji na cześć św. Barbary. W wielu miejscach odbył się konkurs na najlepsze przebranie, a także pokaz jednego z filmów o św. Barbarze.
Ordynariusz diecezji Akkaru – metropolita Bazyli (Mansur) przewodniczył wieczerni i Liturgii w soborze Świętego Krzyża w Balda. W swoim kazaniu powiedział: Kiedy obchodzimy święto św. Barbary, to znaczy, że przygotowujemy się do życia na jej wzór, czyli w poświęceniu, miłości i pokoju. Bo jeśli kochasz Boga, to zachowujesz się zgodnie z Jego słowami: „Tak oto nauczyliście dzieci wasze, że człowiek ma być źródłem radości, by Bóg był z niego zadowolony”. Po Liturgii ulicami miasta przeszła procesja do cerkwi św. Jerzego.
Krótka relacja video z wioski Rahbe przy śpiewie pieśni ku czci św. Barbary
Również w soborze Przenajświętszej Bogurodzicy w syryjskim Tartus obchody 4 grudnia skupiły się na św. Barbarze ze względu na obecność jej relikwii w tej cerkwi. Uroczystościom przewodniczył biskup Atanazy (Fahd). Także tutaj dzieci przebrały się za różne bajkowe postaci. Po nabożeństwie, tak jak we wspomnianych wyżej miejscach i innych parafiach w Syrii i Libanie, poświęcono tradycyjnie przyrządzane u Arabów na ten dzień koliwo, a następnie rozdano je wiernym.
Na podstawie: antiochpatriarchate.org, nna-leb.gov.lb
