Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Pamięć o śmierci
tłum. Gabriel Szymczak, 05 czerwca 2020
Pamięć o śmierci pomaga nam wyjść poza nasze poprzednie ja, ponieważ przynosi pokorę duszy. Kiedy zapominamy o śmierci, ogarnia nas iluzja, że będziemy wiecznie na ziemi, a to zwiększa naszą arogancję, naszą chciwość, kult ciała i skłonność do wykorzystywania innych. Wspomnienie o śmierci daje nam poczucie sensu naszych ograniczeń na ziemi i znaczenia naszych myśli, słów i czynów dla naszego życia po śmierci i w wieczności.
Pomaga nam to poważnie traktować obecne życie, w świetle wieczności, abyśmy go nie marnowali w rozproszeniu, nieuwadze i lekkomyślności, nigdy nie myśląc o konsekwencjach.
Starożytny mędrzec grecki Sokrates mówił, że "prawdziwi filozofowie zawsze badają śmierć; dla nich śmierć nie jest wcale okropna". A św. Jan Chryzostom radzi nam często odwiedzać cmentarze, abyśmy mogli zastanowić się nad marnością ludzkich spraw.
Wszyscy wiemy, że po wizycie na cmentarzu jesteśmy bardziej pokorni, bardziej współczujący, mniej przywiązani do rzeczy materialnych i bardziej otwarci na Boga i innych ludzi.
Wspomnienie o śmierci, o którym pisał św. Jan Klimak oraz inni święci Ojcowie, nie ma nic wspólnego z jakimkolwiek chorym, melancholijnym i neurotycznym roztargnieniem. Ono bowiem nie przynosi duszy korzyści - powoduje jedynie rozpacz i musi zostać pokonane przy pomocy przewodnika duchowego.
Boskie wspomnienie śmierci jest stanem charyzmatycznym i duchowym, który przynosi duszy pokorę, pokój i radość. To dar od Boga i to On jest Tym, którego musimy zapytać, w jaki sposób osiąga się wspomnienie śmierci.
Im bardziej przekraczamy nasze egocentryczne życie i im bardziej kochamy Boga, tym bardziej będziemy o Nim myśleć. Myślimy o tym, co nas dotyczy i co kochamy. Sam Pan powiedział tak: "Gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje".
Studiowanie Słowa Bożego w Piśmie Świętym oraz dzieł Ojców Kościoła, obcowanie z ludźmi uduchowionymi, którzy kochają Boga, żarliwa modlitwa, regularne uczestnictwo w nabożeństwach, częste i godne przyjmowanie Eucharystii - wzmagają miłość Boga w nas, a tym samym wspominanie Go.
Święty Grzegorz Teolog radzi: "Wspominaj Boga częściej, niż oddychasz".
Ciągłe wspominanie śmierci przynosi głęboki pokój i radość duszy, nawet w najtrudniejszych okolicznościach życia.
archimandryta Georgios (Kapsanis)
za: Pemptousia
fotografia: bogdan /orthphoto.net/
Pomaga nam to poważnie traktować obecne życie, w świetle wieczności, abyśmy go nie marnowali w rozproszeniu, nieuwadze i lekkomyślności, nigdy nie myśląc o konsekwencjach.
Starożytny mędrzec grecki Sokrates mówił, że "prawdziwi filozofowie zawsze badają śmierć; dla nich śmierć nie jest wcale okropna". A św. Jan Chryzostom radzi nam często odwiedzać cmentarze, abyśmy mogli zastanowić się nad marnością ludzkich spraw.
Wszyscy wiemy, że po wizycie na cmentarzu jesteśmy bardziej pokorni, bardziej współczujący, mniej przywiązani do rzeczy materialnych i bardziej otwarci na Boga i innych ludzi.
Wspomnienie o śmierci, o którym pisał św. Jan Klimak oraz inni święci Ojcowie, nie ma nic wspólnego z jakimkolwiek chorym, melancholijnym i neurotycznym roztargnieniem. Ono bowiem nie przynosi duszy korzyści - powoduje jedynie rozpacz i musi zostać pokonane przy pomocy przewodnika duchowego.
Boskie wspomnienie śmierci jest stanem charyzmatycznym i duchowym, który przynosi duszy pokorę, pokój i radość. To dar od Boga i to On jest Tym, którego musimy zapytać, w jaki sposób osiąga się wspomnienie śmierci.
Im bardziej przekraczamy nasze egocentryczne życie i im bardziej kochamy Boga, tym bardziej będziemy o Nim myśleć. Myślimy o tym, co nas dotyczy i co kochamy. Sam Pan powiedział tak: "Gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje".
Studiowanie Słowa Bożego w Piśmie Świętym oraz dzieł Ojców Kościoła, obcowanie z ludźmi uduchowionymi, którzy kochają Boga, żarliwa modlitwa, regularne uczestnictwo w nabożeństwach, częste i godne przyjmowanie Eucharystii - wzmagają miłość Boga w nas, a tym samym wspominanie Go.
Święty Grzegorz Teolog radzi: "Wspominaj Boga częściej, niż oddychasz".
Ciągłe wspominanie śmierci przynosi głęboki pokój i radość duszy, nawet w najtrudniejszych okolicznościach życia.
archimandryta Georgios (Kapsanis)
za: Pemptousia
fotografia: bogdan /orthphoto.net/