Zostań przyjacielem cerkiew.pl
św. Teofan Pustelnik: Chrzest Pański. Św. Jan Chrzciciel
tłum. Stefan Dmitruk, 20 stycznia 2020
Chrzest Pański
Chrzest Pański nazwano Objawieniem, ponieważ w widoczny sposób Bóg objawił się w Trójcy jedynej i prawdziwej: Bóg Ojciec – jako głos na niebie, Bóg Syn – ucieleśnił się chrztem, Bóg Duch Święty – zejściem na Tego, który się chrzcił. W tym wydarzeniu ujawniła się tajemnica relacji między Osobami Trójcy Świętej. Od Ojca zszedł Duch Święty i spoczął na Synu, ale nie zszedł od Syna.
Okazało się również i to, że ekonomię zbawienia uczynił Bóg przez wcielonego Syna, nierozłącznie z Duchem Świętym i Bogiem Ojcem. Okazało się też, że każdy człowiek może się zbawić tylko w Jezusie Chrystusie, z łaską Ducha Świętego, z dobrej woli Ojca.
Wszystkie sakramenty lśnią boskim światłem oraz oświecają umysły i serca tych, którzy z wiarą uczestniczą w tym wielkim święcie. Przyjdźcie, aby rozważnie spotkać smutek i pogrążyć się w kontemplacji tajemnicy naszego zbawienia, śpiewając: „Gdy chrzciłeś się, Panie, w wodach Jordanu, objawiła się Trójca najgodniejsza pokłonu”. Trójca Święta przygotowała nam zbawienie i Trójca Święta nas zbawi.
Sobór ku czci św. Jana Chrzciciela (Dz 19, 1 – 8)
Św. Jan zaświadczył o Jezusie Chrystusie, że jest On zaprawdę: „Barankiem Bożym, który gładzi grzechy świata” (J 1, 29), że jest to obiecany oraz oczekiwany przez wszystkich Zbawiciel.
Będące przy św. Janie osoby usłyszały to i uwierzyły. To od nich rozeszło się to świadectwo wśród ludzi i wszyscy zaczęli myśleć, że potwierdzony przez Jana człowiek jest niezwykły. Zbawiciel podkreślił to w ostatnich dniach swojego życia, gdy w świątyni zadał arcykapłanom i znawcom zakonu pytanie: „Chrzest Jana był z nieba czy od ludzi?” (Mk 11, 29, 30). Ci uniknęli odpowiedzi, ponieważ wiedzieli, że Jan nie przyszedł i nie chrzcił wodą sam z siebie. Gdyby udzielili odpowiedzi to wówczas uznaliby rację i świadectwo Jana, że przed nim był Obiecany, a w następnie musieliby uznać Jego naukę. Nie chcieli jednak tego zrobić z byle powodu, odrzucając to ze względu na własne uprzedzenia.
Ich opór nie umniejsza siły świadectwa św. Jana. To świadectwo jest w dalszym ciągu pewne, tak jak było, gdy wyszło z jego ust. Słyszymy św. Jana Chrzciciela, który pokazuje nam prawdziwego Zbawiciela i dzięki temu ożywiamy własną wiarę, która posiada namacalne dowody.
Na podstawie:
Феофан Затворник, Мысли на каждый день 1887 года , w: https://azbyka.ru/otechnik/Feofan_Zatvornik/mysli-na-kazhdyj-den-goda-po-tserkovnym-chtenijam-iz-slova-bozhija/ [dostęp: 12.01.2020]
z języka rosyjskiego tłumaczył:
Stefan Dmitruk
Chrzest Pański nazwano Objawieniem, ponieważ w widoczny sposób Bóg objawił się w Trójcy jedynej i prawdziwej: Bóg Ojciec – jako głos na niebie, Bóg Syn – ucieleśnił się chrztem, Bóg Duch Święty – zejściem na Tego, który się chrzcił. W tym wydarzeniu ujawniła się tajemnica relacji między Osobami Trójcy Świętej. Od Ojca zszedł Duch Święty i spoczął na Synu, ale nie zszedł od Syna.
Okazało się również i to, że ekonomię zbawienia uczynił Bóg przez wcielonego Syna, nierozłącznie z Duchem Świętym i Bogiem Ojcem. Okazało się też, że każdy człowiek może się zbawić tylko w Jezusie Chrystusie, z łaską Ducha Świętego, z dobrej woli Ojca.
Wszystkie sakramenty lśnią boskim światłem oraz oświecają umysły i serca tych, którzy z wiarą uczestniczą w tym wielkim święcie. Przyjdźcie, aby rozważnie spotkać smutek i pogrążyć się w kontemplacji tajemnicy naszego zbawienia, śpiewając: „Gdy chrzciłeś się, Panie, w wodach Jordanu, objawiła się Trójca najgodniejsza pokłonu”. Trójca Święta przygotowała nam zbawienie i Trójca Święta nas zbawi.
Sobór ku czci św. Jana Chrzciciela (Dz 19, 1 – 8)
Św. Jan zaświadczył o Jezusie Chrystusie, że jest On zaprawdę: „Barankiem Bożym, który gładzi grzechy świata” (J 1, 29), że jest to obiecany oraz oczekiwany przez wszystkich Zbawiciel.
Będące przy św. Janie osoby usłyszały to i uwierzyły. To od nich rozeszło się to świadectwo wśród ludzi i wszyscy zaczęli myśleć, że potwierdzony przez Jana człowiek jest niezwykły. Zbawiciel podkreślił to w ostatnich dniach swojego życia, gdy w świątyni zadał arcykapłanom i znawcom zakonu pytanie: „Chrzest Jana był z nieba czy od ludzi?” (Mk 11, 29, 30). Ci uniknęli odpowiedzi, ponieważ wiedzieli, że Jan nie przyszedł i nie chrzcił wodą sam z siebie. Gdyby udzielili odpowiedzi to wówczas uznaliby rację i świadectwo Jana, że przed nim był Obiecany, a w następnie musieliby uznać Jego naukę. Nie chcieli jednak tego zrobić z byle powodu, odrzucając to ze względu na własne uprzedzenia.
Ich opór nie umniejsza siły świadectwa św. Jana. To świadectwo jest w dalszym ciągu pewne, tak jak było, gdy wyszło z jego ust. Słyszymy św. Jana Chrzciciela, który pokazuje nam prawdziwego Zbawiciela i dzięki temu ożywiamy własną wiarę, która posiada namacalne dowody.
Na podstawie:
Феофан Затворник, Мысли на каждый день 1887 года , w: https://azbyka.ru/otechnik/Feofan_Zatvornik/mysli-na-kazhdyj-den-goda-po-tserkovnym-chtenijam-iz-slova-bozhija/ [dostęp: 12.01.2020]
z języka rosyjskiego tłumaczył:
Stefan Dmitruk