publicystyka: Pouczenia świętego Paisjusza

Pouczenia świętego Paisjusza

tłum. Michał Diemianiuk, 15 lipca 2018

Pycha – to niedostatek miłości.

***

Współudział w nieszczęściu bliźniego i próba pocieszenia jego są równosilne modlitwie za niego i często przynoszą ulgę cierpiącemu.

***

Nie wszyscy, którzy osiągnęli świętość, mieli świętych ojców duchowych, ale wszyscy święci mieli święte myśli.

***

Serce dla życia duchowego jest tym samym, czym silnik dla samochodu. To, co człowiek daje od serca, nie przynosi mu zmęczenia. Dlatego, kiedy ludzie pytają mnie, jakie mają otrzymać wykształcenie, odpowiadam: „takie, jakie jest zgodne z waszą duszą”. Niektóre zawody (szczególnie lekarz i nauczyciel) należy wybrać zgodnie z powołaniem. Co dotyczy duchowego życia, to tu jest ważne, żeby modlitwa dokonywała się z udziałem serca.

***

Modlitwa to piorunochron, który odprowadza od nas gniew Boży.

***

Nasze serce powinno chorować z powodu każdego naszego grzechu, inaczej będziemy grzeszyć znowu i znowu.

***

Jeśli walczymy z namiętnościami, ale nie możemy ich zwyciężyć – to znaczy, że u nas jest pycha, albo kogoś osądzamy.

***

Musimy nauczyć się reguły raju – nieustannej modlitwy.

***

Jeśli będziemy żyć duchowo – diabeł nie będzie mieć nad nami żadnej władzy.

***

Kiedy zwracają nam uwagę (nieważne, czy zasłużenie czy nie) zawsze prośmy o przebaczenie. Wtedy spokorniejemy i otrzymamy łaskę od Boga.

***

Jeśli człowiek nie przeżyje duchowego odrodzenia, to jest skazany na piekło.

***

Dzisiaj Ewangelię odłożyli na bok, nieprawość nazywają prawem, a z grzechu czynią modę. Wszystko zmierza do ruiny, ale ostatnie słowo pozostaje u Boga.

***

O tym, kto myśli o sobie, nie myśli Chrystus.

***

Kiedy skarżymy się na swoich bliźnich, tym samym narzekamy na Boga.

***

Żeby widzieć w drugim człowieku anioła, należy samemu stać się aniołem.

***

Przez samolubstwo człowiek izoluje się od Boga.

***

Prawdziwa i doskonała pokora – to taki stan, kiedy człowiek, nawet jeśli zechce, nie będzie mógł wpaść w pychę.

***

Wielką czcią dla dzieci i ich rodziców jest odwiedzić Świętą Górę Atos.

***

Jak odnaleźć gorliwość wobec Boga? Wybawić się od zawiści.

***

Ten, kto pisze o świętych ojcach, nie oczyściwszy się wstępnie od namiętności, podobny jest do beczki, która jest pełna miodu, ale pachnie benzyną.

***

W dawniejszych czasach świeccy mieli większą pobożność wobec prosfory, niż dzisiaj niektórzy mnisi wobec Świętej Komunii.

***

Bóg przede wszystkim chce, żebyśmy byli radośni i odnaleźli ukojenie. Bóg nie jest tyranem. On nie przygniata, ale daje nam swobodę.

***

Cielesna wstrzemięźliwość czyni człowieka silnym fizycznie. Jeśli zaś on będzie starać się prowadzić jeszcze duchowe życie – stanie się silnym także duchowo.

***

Gdyby byli dobrzy ojcowie duchowni, nie byłoby potrzeby w psychiatrach.

***

Jeśli podczas modlitwy nie czujemy pocieszenia i radości jak dzieci w matczynych objęciach – to znaczy, że albo kogoś zraniliśmy swoim zachowaniem albo jesteśmy opanowani przez pychę.

***

Niech zawsze obok nas będzie otwarta duchowa książka, żeby Zły nie miał możliwości dowalić złymi myślami.

***

Jeśli ktoś jest rozdrażniony, lepiej nie próbować zagadać z nim, nawet i po dobremu. On jest podobny do rannego, któremu nawet delikatne głaskanie podrażnia ranę.

***

Pokora i miłość – oto najważniejsze środki dla naszego zbawienia.

***

Powinniśmy dążyć do wykorzenienia dużych namiętności. Zwyciężywszy je, jednocześnie poradzimy sobie także z mniej znacznymi wadami.

***

W nasze dni wypełniło się proroctwo świętego mnicha Antoniego Wielkiego: „Przyjdzie czas, że ludzie zwariują. Tego, kto pozostanie rozumnym, będą nazywac wariatem, ponieważ on nie jest taki jak inni”.

***

Grzeszni ludzie po śmierci będą cierpieć z powodu swoich pragnień.

***

Dla duchowego życia niezbędne jest samoofiarowanie się.

***

Kiedy nie szukasz sobie usprawiedliwień – czujesz całą radość tego świata. Kiedy chcesz usprawiedliwić się – nie możesz znaleźć spokoju.

***

Większość ludzi są na tyle pogrążeni w ziemskich [sprawach], że nie czują Boskiej miłości.

***

Dla dziecka piekło – być z dala od matki, dla człowieka – być daleko od Boga.


Święty mnich Paisjusz ze Świętej Góry Atos

za: pravoslavie.ru
zdj. za: pravoslavie.ru